سمیرا حبیب اللهی؛ شکوه السادات بنی جمالی؛ شیدا سوداگر؛ ناصر صبحی قراملکی
دوره 8، شماره 29 ، خرداد 1397، ، صفحه 1-22
چکیده
مقدمه: رابطه معنویت و حمایت اجتماعی با سلامت روان و اضطراب مرگ سالمندان به مطالعه بیشتری نیاز دارد. از اینرو، هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین معنویت و حمایت اجتماعی با سلامت روان و اضطراب مرگ در سالمندان بود. روش: روش این پژوهش همبستگی بود و 350 سالمند ساکن شهر تهران، پرسشنامهها را تکمیل کردند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: ...
بیشتر
مقدمه: رابطه معنویت و حمایت اجتماعی با سلامت روان و اضطراب مرگ سالمندان به مطالعه بیشتری نیاز دارد. از اینرو، هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین معنویت و حمایت اجتماعی با سلامت روان و اضطراب مرگ در سالمندان بود. روش: روش این پژوهش همبستگی بود و 350 سالمند ساکن شهر تهران، پرسشنامهها را تکمیل کردند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ)، مقیاس اضطراب مرگ تمپلر، پرسشنامه معنویت پارسیان و دونینگ و پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس. دادههای بدست آمده با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: رابطه بین سلامت روان و اضطراب مرگ با معنویت و حمایت اجتماعی معنادار بود. معنویت قادر به پیشبینی معنادار سلامت روان (0001/0>P ،406/0 -=β) و اضطراب مرگ (0001/0>P ،233/0- =β) بود. همچنین حمایت اجتماعی توانست سلامت روان (0001/0>P ،349/0- =β) و اضطراب مرگ (0001/0>P ،286/0 -=β) را پیشبینی کند. نتیجهگیری: این یافتهها اهمیت معنویت و حمایت اجتماعی را به عنوان عوامل پیشگیری کننده مربوط به مشکلات سلامت روان و اضطراب مرگ سالمندان آشکار میسازند. واژههای کلیدی: معنویت، حمایت اجتماعی، سلامت روان، اضطراب مرگ، سالمندی.
مژگان سپاه منصور؛ زهرا مهدوی نجم ابادی
دوره 7، شماره 26 ، تیر 1396
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نوعدوستی و همدلی با گرایش به معنویت دانشجویان انجام شد.
روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری کلیه دانشجویان دانشکدهی روانشناسی دانشگاه آزاد تهران مرکز است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 385 نفر (102 نفر مرد و 283 نفر زن) و روش نمونهگیری، در دسترس است. ابزار گردآوری ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نوعدوستی و همدلی با گرایش به معنویت دانشجویان انجام شد.
روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری کلیه دانشجویان دانشکدهی روانشناسی دانشگاه آزاد تهران مرکز است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 385 نفر (102 نفر مرد و 283 نفر زن) و روش نمونهگیری، در دسترس است. ابزار گردآوری دادهها شامل مقیاس خودگزارشدهی نوعدوستی راشتون و همکاران (1981)، مقیاس همدلی مهرابیان و اپستین (1972) و پرسشنامهی گرایش به معنویت روبرت کلونینگر (2003) است. تجزیهوتحلیل آماری یافتهها با همبستگی و رگرسیون چند متغیره انجام شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین نوعدوستی و گرایش به معنویت (۱۳۹/۰= r و ۰۰۶/۰= sig) و بین همدلی و گرایش به معنویت (۴۱۲/۰=r و ۰۰۰/۰ sig=) رابطهی معنادار وجود دارد. کلیهی ابعاد همدلی با متغیر نوعدوستی و گرایش به معنویت رابطهی معنادار داشتند. ضریب رگرسیون نشان داد که نوعدوستی میتواند پیشبینیکنندهی مثبت و معنادار گرایش به معنویت باشد. همچنین متغیر همدلی و مؤلفههای همدلی مشارکتی، مؤلفه همدلی نسبت به دیگران نیز پیشبینیکنندهی معنادار گرایش به معنویت بودند. در بررسی مدل مفهومی پژوهش هم شاخصهای برازندگی، برازش مدل و ارتباط بین این متغیرها را تأیید نمود.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج بهدستآمده افزایش حس نوعدوستی، همدلی و گرایش به معنویت در بین جوانان از امور ضروری است و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﻬﺒﻮد در ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ، میتواند ﺑﻬﺒﻮد در ارزشهای نوعدوستانه را به دنبال داشته باشد.