روانشناسی اجتماعی
حسین طهماسبی؛ یداله خرم آبادی
چکیده
ﻣﻘﺪﻣﻪ: این تحقیق با هدف پیشبینی رضایت زناشویی بر مبنای برونگرایی، همدلی زناشویی و بخشش زناشویی در زنان متأهل صورت پذیرفت.روش: در پژوهش حاضر از روش توصیفی-همبستگی از نوع رگرسیون استفاده شد. با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحله ای، 840 زن متأهل ساکن در استان لرستان انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مقیاسهای رضایت زناشویی ...
بیشتر
ﻣﻘﺪﻣﻪ: این تحقیق با هدف پیشبینی رضایت زناشویی بر مبنای برونگرایی، همدلی زناشویی و بخشش زناشویی در زنان متأهل صورت پذیرفت.روش: در پژوهش حاضر از روش توصیفی-همبستگی از نوع رگرسیون استفاده شد. با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحله ای، 840 زن متأهل ساکن در استان لرستان انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مقیاسهای رضایت زناشویی انریچ، NEO-FFI، همدلی زناشویی و بخشش زناشویی به عنوان پرسشنامههای استاندارد گردآوری شدند. با کمک نرم افزار SPSS دادههای جمع آوری شده، بررسی و تجزیه و تحلیل شدند.ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ضریب تعیین به دست آمده از آزمون رگرسیون خطی چندگانه برابر با 0.378 بود که نشان میدهد مدل 37.8 درصد از تغییرات رضایت زناشویی را توضیح میدهد. با توجه به ضرایب استاندارد، برونگرایی، همدلی و بخشش پیشبینیکنندههای معنادار رضایت زناشویی بودند. از یافتهها میتوان استنباط کرد که برونگرایی، همدلی و بخشش تأثیر مثبت و مطلوبی بر رضایت زناشویی دارند، به طوری که یک واحد افزایش در برونگرایی، همدلی و بخشش به ترتیب منجر به افزایش 0.121، 0.255 و 0.421 واحد در رضایت زناشویی میشود. مهمترین متغیر تأثیرگذار بر رضایت زناشویی بخشش بود و پس از آن همدلی و سپس برونگرایی تأثیرگذار بودند.ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: برای تقویت رضایت زوجین، به ویژه زنان پیشنهاد میشود، برنامههای آموزشی ترتیب داده شود که افزایش آگاهی در مورد ویژگی شخصیتی برونگرایی و تقویت ویژگیهای مثبت مانند همدلی و بخشش را در اولویت قرار دهد.
روانشناسی اجتماعی
کریم عبدالمحمدی؛ فرهاد غدیری؛ علی محمدزاده
چکیده
مقدمه: پرخاشگری سایبری شکل جدید خشونت بین فردی در میان نوجوانان است که میتواند، آسیب های فراوانی بر سلامت روان نوجوانان وارد کند، بنابراین لازم است به عوامل زمینه ساز آن پرداخته شود. لذا پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پرخاشگری سایبری بر اساس همدلی، بی تفاوتی اخلاقی و نشخوار خشم در نوجوانان انجام شد.
روش: روش پژوهش توصیفی ...
بیشتر
مقدمه: پرخاشگری سایبری شکل جدید خشونت بین فردی در میان نوجوانان است که میتواند، آسیب های فراوانی بر سلامت روان نوجوانان وارد کند، بنابراین لازم است به عوامل زمینه ساز آن پرداخته شود. لذا پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پرخاشگری سایبری بر اساس همدلی، بی تفاوتی اخلاقی و نشخوار خشم در نوجوانان انجام شد.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل دبیرستانهای پسرانه دوره دوم تبریز در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که 395 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بر اساس جدول نمونهگیری مورگان انتخاب شدند. پرسشنامه های نشخوار فکری خشم (ARS)، مقیاس همدلی اساسی، پرسشنامه پرخاشگری سایبری برای نوجوانان (CYBA) و پرسشنامه بی تفاوتی اخلاقی در این پژوهش استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل رگرسیون همزمان مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج حاصل نشان داد، رابطه منفی معنیداری بین پرخاشگری سایبری و همدلی عاطفی (05/0>P) و رابطه مثبتی بین بیتفاوتی اخلاقی و نشخوار خشم با پرخاشگری سایبری وجود دارد (01/0>P)؛ همچنین نتایج نشان داد که 27/0 تغییرات پرخاشگری سایبری به وسیله همدلی عاطفی، بیتفاوتی اخلاقی و زیرمؤلفههای نشخوار خشم تبیین میشود. همچنین همدلی شناختی، خاطرات خشم و فهم علل سهم معنی داری در پیش بینی پرخاشگری سایبری ندارد (0001/0>P).
نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد، جهت کنترل رفتارهایی مثل پرخاشگری سایبری باید به مؤلفه های هیجانی و اخلاقی مانند همدلی، بیتفاوتی اخلاقی و نشخوار خشم توجه بیشتری گردد.
روانشناسی اجتماعی
حسین سامانی؛ سروش گلبابائی؛ خاطره برهانی
چکیده
مقدمه: قیممآبی در روابط بینفردی و زندگی اجتماعی پدیدهای رایج است، اما مطالعات بسیار کمی تاکنون رابطهی آن را با دیگر سازههای روانشناختی بررسی کردهاند و مشخصاً ارتباط آن در روابط بینفردی با مؤلفههای همدلی روشن نیست. هدف از پژوهش حاضر نخست طراحی و ساخت ابزاری جهت سنجش قیاممآبی در زندگی روزمره و سپس بررسی رابطه قیممآبی ...
بیشتر
مقدمه: قیممآبی در روابط بینفردی و زندگی اجتماعی پدیدهای رایج است، اما مطالعات بسیار کمی تاکنون رابطهی آن را با دیگر سازههای روانشناختی بررسی کردهاند و مشخصاً ارتباط آن در روابط بینفردی با مؤلفههای همدلی روشن نیست. هدف از پژوهش حاضر نخست طراحی و ساخت ابزاری جهت سنجش قیاممآبی در زندگی روزمره و سپس بررسی رابطه قیممآبی با مؤلفههای مختلف همدلی و سرایت رفتاری است.روش: تحقیق حاضر به لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی بوده و نمونهگیری به روش دردسترس صورت گرفته است. ساختار و بار عاملی پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و روایی درونی با استفاده از آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. طی مطالعهی دوم با استفاده از پرسشنامهی قیممآبی ساخته شده در تحقیق اول، مقیاس واکنشپذیری بینفردی (گلبابائی و همکاران، 2022) و مقیاس همدلی (جردن و همکاران، 2016) ، رابطهی بین مؤلفههای مختلف همدلی و سرایت رفتاری با سازهی قیممآبی از طریق همبستگی و مدل رگرسیونی مشخص شد.یافتهها: نمرهی قیممآبی با دغدغه همدلانه (0.05 p <) رابطهی مثبت معنادار و با پریشانی شخصی رابطهی منفی معنادار (0.05 < p) داشت. همچنین دو متغیر دغدغه همدلانه (0.01 < p) و پریشانیشخصی (0.01 < p) به عنوان پیشبین در مدل نهایی رگرسیونی به عنوان پیشبین نمرهی قیممآبی افراد باقیماندند.نتیجهگیری: رابطهی معکوس میان دو مؤلفهی همدلی (دغدغه همدلانه و پریشانی شخصی) با قیممآبی مؤید لزوم توجه به پیامدهای گاه متضاد سازههای زیرمجموعهی همدلی است. مطالعات آینده میتوانند با روش آزمایشی و بررسی دیگر سازههای روانشناختی، عوامل مؤثر بر قیممآبی را روشن کنند.
ابوالقاسم یعقوبی؛ سحر محمدی
چکیده
مقدمه: رفتار جامعهپسند شامل رفتارهایی مانند همدلی، نوع دوستی و همکاری با هدف سود رساندن به دیگران است که ارتقاء سطح این رفتار باعث آسانتر شدن تعاملات و بهزیستی جامعه میشود، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انگیزه تعلق و رفتار جامعهپسند با میانجیگری همدلی و خودکارآمدی بود.روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه ...
بیشتر
مقدمه: رفتار جامعهپسند شامل رفتارهایی مانند همدلی، نوع دوستی و همکاری با هدف سود رساندن به دیگران است که ارتقاء سطح این رفتار باعث آسانتر شدن تعاملات و بهزیستی جامعه میشود، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انگیزه تعلق و رفتار جامعهپسند با میانجیگری همدلی و خودکارآمدی بود.روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان بود که با توجه به جدول مورگان، حجم نمونه 380 نفر برآورد شد که با استفاده از روش تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس انگیزه تعلق کوادرادو و همکاران(2016)، مقیاس رفتار جامعهپسند، کاپرارا و همکاران (2005)، مقیاس همدلی آلبیرو و همکاران (2009) و خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد.یافتهها: نتایج نشان داد، اثر انگیزه تعلق بر همدلی (01/0p< ،32/0β= ) و خودکارآمدی (01/0p< ،27/0β = ) معنادار است. اثر خودکارآمدی (01/0p< ،30/0β = ) و همدلی (01/0p< ،37/0β = ) بر رفتارهای جامعهپسند نیز معنادار است. همچنین اثرات غیرمستقیم انگیزه تعلق از طریق همدلی (01/0p< ،92/7Z= ) و خودکارآمدی (01/0p< ،27/5Z= ) بر رفتار جامعهپسند معنادار بودند.نتیجهگیری: بر اساس نتایج میتوان گفت، انگیزه تعلق، همدلی و خودکارآمدی اثر معناداری بر رفتارهای جامعهپسند دانشجویان دارند؛ بنابراین جهت افزایش این رفتارها میتوان آموزشهایی جهت افزایش سطح خودکارآمدی، انگیزه تعلق و همدلی در محیط آموزشی مورد توجه قرار داد.
آرزو امید پور؛ مجید برادران؛ فرزانه رنجبر نوشری
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش اثربخشی آموزش قدردانی بر همدلی و مهارتهای ارتباطی نوجوانان بود. روش: این پژوهش به روش آزمایشی و طرح پژوهش پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تعداد 3258 از دانش آموزان دختر پایه هشتم شهرستان رشت در سال تحصیلی 99-1398 بود که از بین آنها نمونهای به تعداد 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش اثربخشی آموزش قدردانی بر همدلی و مهارتهای ارتباطی نوجوانان بود. روش: این پژوهش به روش آزمایشی و طرح پژوهش پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تعداد 3258 از دانش آموزان دختر پایه هشتم شهرستان رشت در سال تحصیلی 99-1398 بود که از بین آنها نمونهای به تعداد 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای جمعآوری دادهها، از پرسشنامههای مهارتهای ارتباطی کوئین دام (2004) و همدلی جولیف و فارینگتون (2006) و آموزش قدردانی ایمونز و مک کالوگ (۲۰۰۳) استفاده شد. دادههای پژوهش با تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش قدردانی بر افزایش همدلی (028/0P˂) و مهارتهای ارتباطی دختران نوجوان اثرگذار است (001/0P˂). نتیجهگیری: بر اساس نتایج یافته های این پژوهش میتوان نتیجهگیری کرد که دوره نوجوانی دوره بسیار حساس و با اهمیتی است که دارای ویژگیهای منحصر به فرد میباشد و در این زمینه آموزش قدردانی میتواند مؤثر باشد.
حمیدرضا نظام؛ سعید رضایی
دوره 8، شماره 29 ، خرداد 1397، ، صفحه 117-131
چکیده
مقدمه: تحقیق حاضر با هدف طراحی برنامه مهارتهای همدلی مبتنی بر شناخت اجتماعی و بررسی اثربخشی آن بر رفتار جامعهپسند کارکنان خدمات فرودگاهی انجام شد.
روش: این مطالعه از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیة کارکنان خدمات فرودگاهی هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران شاغل ...
بیشتر
مقدمه: تحقیق حاضر با هدف طراحی برنامه مهارتهای همدلی مبتنی بر شناخت اجتماعی و بررسی اثربخشی آن بر رفتار جامعهپسند کارکنان خدمات فرودگاهی انجام شد.
روش: این مطالعه از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیة کارکنان خدمات فرودگاهی هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران شاغل در فرودگاه مهرآباد تهران بود. از بین کل جامعه تعداد 24 نفر به طور هدفمند از خدمات بار، انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند. در ادامه پرسشنامه شخصیت جامعهپسند (pbs) بر روی هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش طی هشت جلسه 60 دقیقهای، مداخلات مربوط به مهارتهای همدلی را دریافت نمودند. در حالی که اعضای گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند.
یافته ها: نتایج حاصل از بررسی دادههای تحلیل کوواریانس چندمتغیره و اندازههای مکرر گرفته شده، نشان داد که برنامه طراحی شده در سطح 05/0= α موجب افزایش رفتارهای جامعهپسند در بین کارکنان خدمات فرودگاهی شد.
نتیجهگیری: در مجموع یافتههای حاصل نشان داد که برنامه آموزش همدلی مبتنی بر شناخت اجتماعی، میتواند به عنوان یک راهبرد درمانی- مداخلهای اثربخش، برای بهبود رفتارهای جامعهپسند کارکنان خدمات فرودگاهی، به کار برده شود.
مژگان سپاه منصور؛ زهرا مهدوی نجم ابادی
دوره 7، شماره 26 ، تیر 1396
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نوعدوستی و همدلی با گرایش به معنویت دانشجویان انجام شد.
روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری کلیه دانشجویان دانشکدهی روانشناسی دانشگاه آزاد تهران مرکز است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 385 نفر (102 نفر مرد و 283 نفر زن) و روش نمونهگیری، در دسترس است. ابزار گردآوری ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نوعدوستی و همدلی با گرایش به معنویت دانشجویان انجام شد.
روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری کلیه دانشجویان دانشکدهی روانشناسی دانشگاه آزاد تهران مرکز است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 385 نفر (102 نفر مرد و 283 نفر زن) و روش نمونهگیری، در دسترس است. ابزار گردآوری دادهها شامل مقیاس خودگزارشدهی نوعدوستی راشتون و همکاران (1981)، مقیاس همدلی مهرابیان و اپستین (1972) و پرسشنامهی گرایش به معنویت روبرت کلونینگر (2003) است. تجزیهوتحلیل آماری یافتهها با همبستگی و رگرسیون چند متغیره انجام شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین نوعدوستی و گرایش به معنویت (۱۳۹/۰= r و ۰۰۶/۰= sig) و بین همدلی و گرایش به معنویت (۴۱۲/۰=r و ۰۰۰/۰ sig=) رابطهی معنادار وجود دارد. کلیهی ابعاد همدلی با متغیر نوعدوستی و گرایش به معنویت رابطهی معنادار داشتند. ضریب رگرسیون نشان داد که نوعدوستی میتواند پیشبینیکنندهی مثبت و معنادار گرایش به معنویت باشد. همچنین متغیر همدلی و مؤلفههای همدلی مشارکتی، مؤلفه همدلی نسبت به دیگران نیز پیشبینیکنندهی معنادار گرایش به معنویت بودند. در بررسی مدل مفهومی پژوهش هم شاخصهای برازندگی، برازش مدل و ارتباط بین این متغیرها را تأیید نمود.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج بهدستآمده افزایش حس نوعدوستی، همدلی و گرایش به معنویت در بین جوانان از امور ضروری است و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﻬﺒﻮد در ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ، میتواند ﺑﻬﺒﻮد در ارزشهای نوعدوستانه را به دنبال داشته باشد.
محمد عباسی؛ محمد حجتی
دوره 6، شماره 24 ، دی 1395
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تعدیلکنندگی مقابلهی مذهبی مثبت و منفی در رابطه بین استرس ادراکشده و همدلی دانشآموزان بود.
روش: در این مطالعهی توصیفی همبستگی 193 نفر از دانشآموزان پسر شهر خرمآباد انتخاب شدند. سپس دانشآموزان پرسشنامه استرس ادراکشده (PSS)، پرسشنامهی سبکمقابلهی مذهبی (RCOPE) و مقیاس همدلی (BES) را کامل نمودند. ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تعدیلکنندگی مقابلهی مذهبی مثبت و منفی در رابطه بین استرس ادراکشده و همدلی دانشآموزان بود.
روش: در این مطالعهی توصیفی همبستگی 193 نفر از دانشآموزان پسر شهر خرمآباد انتخاب شدند. سپس دانشآموزان پرسشنامه استرس ادراکشده (PSS)، پرسشنامهی سبکمقابلهی مذهبی (RCOPE) و مقیاس همدلی (BES) را کامل نمودند. دادهها با استفاده از تحلیل رگرسیون سلسلهمراتبی تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان دادند که بین استرس و همدلی رابطهی معناداری وجود دارد (001/0 p
راضیه شیخ الاسلامی؛ سمانه نوری
دوره 6، شماره 24 ، دی 1395
چکیده
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش نظریهی ذهن بر همدلی و قلدری در کودکان بود.
روش: پژوهش حاضر آزمایشی پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهی آماری پژوهش شامل تمامی کودکان دختر پیشدبستانیهای شهر تهران بود که به روش نمونهگیری در دسترس 36 کودک انتخاب شدند. از این نمونه بهصورت تصادفی 18 کودک در گروه آزمایش ...
بیشتر
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش نظریهی ذهن بر همدلی و قلدری در کودکان بود.
روش: پژوهش حاضر آزمایشی پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهی آماری پژوهش شامل تمامی کودکان دختر پیشدبستانیهای شهر تهران بود که به روش نمونهگیری در دسترس 36 کودک انتخاب شدند. از این نمونه بهصورت تصادفی 18 کودک در گروه آزمایش و 18 کودک در گروه گواه گمارده شده و از مادران آنها پیشآزمون گرفته شد. سپس جلسات آموزش نظریهی ذهن برای گروه آزمایش اجرا شد و سپس از مادران هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش آزمون همدلی ایزنبرگ و پرسشنامهی تجدیدنظرشدهی قلدری/قربانیشدن الویوس بود. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج افزایش معناداری در میانگین نمرات همدلی و کاهش معناداری در خردهمقیاسهای قلدری (001/≥p) نمرات گروه آزمایش نسبت به گروه گواه را نشان داد.
نتیجهگیری: پژوهش حاضر نشان داد که جلسات آموزش نظریهی ذهن میتواند به بهبود همدلی و کاهش رفتارهای قلدری در کودکان بیانجامد؛ بنابراین، نظریهی ذهن بر افزایش هیجانات اخلاقی و بهبود رفتارها و مهارتهای اجتماعی در کودکان تأثیر دارد.