روانشناسی اجتماعی
نواب کاظمی؛ لیدا نعمتی؛ سیده لیبا یادگاری؛ فرزانه عبدوس
چکیده
چ
مقدمه: شناخت اجتماعی، به فرآیند تشخیص، پردازش و استفاده از دادههای اجتماعی برای نظمدهی عملکرد میانفردی و رفتاراثربخش اجتماعی میپردازد و از نظرگاه روانشناسی اجتماعی در روابط اجتماعی وکارآمد، دارای اهمیت بهسزایی است. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی شناخت اجتماعی براساس تمایزیافتگی خود وانعطافپذیری روانشناختی در دانشجویان ...
بیشتر
چ
مقدمه: شناخت اجتماعی، به فرآیند تشخیص، پردازش و استفاده از دادههای اجتماعی برای نظمدهی عملکرد میانفردی و رفتاراثربخش اجتماعی میپردازد و از نظرگاه روانشناسی اجتماعی در روابط اجتماعی وکارآمد، دارای اهمیت بهسزایی است. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی شناخت اجتماعی براساس تمایزیافتگی خود وانعطافپذیری روانشناختی در دانشجویان انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 1400-1401 بود که از بین آنها 221 نفر نمونه با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه شناخت اجتماعی نجاتی، کمری وجعفری (1397)، تمایزیافتگی خود (دریک، 2011) و پرسشنامه انعطافپذیری روانشناختی دنیس وواندرال (2010) گردآوری و با استفاده از نرمافزار SPSS-24و روش تحلیل رگرسیون چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان دادند که تمایز یافتگی خود و انعطافپذیری روانشناختی، شناخت اجتماعی را با اطمینان پیشبینی میکند. نتایج ضریب رگرسیونی استانداردشده نیزنشان داد که مؤلفههای تمایزیافتگی خود با 6/44 درصد از سهم پیشبینیکنندگی بیشتری در شناخت اجتماعی برخوردارند.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضراهمیت نقش تمایزیافتگی خود و انعطافپذیری روانشناختی در دانشجویان را مشخص میسازد که میتواند درطراحی برنامههای مشاورهای کارآمد باشد.
ازاده سرداری؛ خدامراد مومنی؛ سروه محمدزاده
دوره 6، شماره 22 ، تیر 1395
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی و تفکر انتقادی با سازگاری اجتماعی در دانشآموزان انجام شد.
روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان متوسطه شهرستان قصرشیرین (1400 نفر) بود که نمونهای به حجم 300 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای تمایزیافتگی ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی و تفکر انتقادی با سازگاری اجتماعی در دانشآموزان انجام شد.
روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان متوسطه شهرستان قصرشیرین (1400 نفر) بود که نمونهای به حجم 300 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی، تفکر انتقادی و سازگاری اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل دادهها نیز از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که بین ترس از ارزیابی منفی با سازگاری اجتماعی همبستگی منفی وجود دارد. اما بین تمایزیافتگی خود و تفکر انتقادی با سازگاری اجتماعی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. در حالت کلی نیز نتایج نشان داد که تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی و تفکر انتقادی توان پیشبینی سازگاری اجتماعی را دارند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش میتوان نتیجه گرفت که بهبود تفکر انتقادی و تمایزیافتگی خود و کاهش ترس از ارزیابی منفی میتواند منجر به سازگاری اجتماعی شود.