امین رفیعی پور؛ زهرا ساکنی
دوره 8، شماره 32 ، فروردین 1398، ، صفحه 99-108
چکیده
چکیده مقدمه: تجربه عشق از عوامل فردی بسیاری نشات می گیرد مطالعه حاضر با هدف پیش بینی مولفه های عشق ورزی بر اساس ویژگی های شخصیتی مایرز-بریگز انجام شد. روشها: تعداد 152 دانشجوی متاهل به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. از شرکتکنندگان خواسته شد، پرسشنامه تیپهای شخصیت مایرز-بریگز و پرسشنامه عشق مثلثی استرنبرگ ...
بیشتر
چکیده مقدمه: تجربه عشق از عوامل فردی بسیاری نشات می گیرد مطالعه حاضر با هدف پیش بینی مولفه های عشق ورزی بر اساس ویژگی های شخصیتی مایرز-بریگز انجام شد. روشها: تعداد 152 دانشجوی متاهل به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. از شرکتکنندگان خواسته شد، پرسشنامه تیپهای شخصیت مایرز-بریگز و پرسشنامه عشق مثلثی استرنبرگ را تکمیل کنند. جهت تحلیل دادهها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که از بین ویژگی های شخصیتی، برونگرایی با صمیمیت و قضاوت گرایی با تعهد همبستگی مثبت معنادار دارد (01/0>P). همچنین بر اساس نتایج حاصل، از تیپهای شخصیتی مایرز/بریگز، تیپ شخصیتی برونگرایی تنها متغیر پیش بینی کننده عشق است که 6 درصد پراکندگی آن را تبیین مینماید (01/0p <). بحث و نتیجهگیری: بر اساس یافته های این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که ویژگی های شخصیتی می توانند پیش بینی کننده عشق در افراد باشند و ومولفه های آن را پیش بینی کنند. واژههای کلیدی: عشق، شخصیت، مایرز-بریگز
رقیه قربانی؛ فرهاد خرمائی
دوره 8، شماره 31 ، آذر 1397، ، صفحه 33-50
چکیده
چکیده هدف: هدف این پژوهش تبیین خردمندی بر اساس عوامل شخصیتی با واسطهگری خودکارآمدی مقابله است. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری است و جامعه آماری کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که تعداد 400 دانشجوی کارشناسی (261 زن، 139 مرد) با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و مقیاسخودسنجی ...
بیشتر
چکیده هدف: هدف این پژوهش تبیین خردمندی بر اساس عوامل شخصیتی با واسطهگری خودکارآمدی مقابله است. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری است و جامعه آماری کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که تعداد 400 دانشجوی کارشناسی (261 زن، 139 مرد) با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و مقیاسخودسنجی خردمندی (ویستر، 2003)، فرم کوتاه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (گلدبرگ، 1999) و خودکارآمدی مقابله (چسنی و همکاران، 2006) را تکمیل نمودند. یافتهها: نتایج تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که از بین ابعاد شخصیتی، برونگرایی و توافقپذیری به ترتیب به طور مستقیم (16/0= β، 22/0= β و001/0=p)، همچنین برونگرایی همراه با گشودگی به تجربه، وظیفهگرایی، رواننژندگرایی و به ترتیب به صورت غیر مستقیم (11/0= β، 04/0= β، 14/0 = β ، 25/0- = β و 001/0=p) با واسطهگری خودکارآمدی مقابله قادر به پیشبینی خردمندی شدند. نتیجهگیری: بر اساس نتایج این پژوهش پیشنهاد میشود با توجه به اینکه عوامل شخصیتی دارای ثبات نسبی هستند و خودکارآمدی مقابله قابل آموزش است؛ با تأکید بر آموزش خودکارآمدی مقابله و بستر سازی محیط و طراحی بستههای آموزشی طوری برنامهریزی شود که افراد با ویژگیهای شخصیتی گوناگون بتوانند با تقویت خودکارآمدی مقابله در مسیرشکوفایی خردمندی گام بردارند