روانشناسی اجتماعی
ژاله کوه بومی؛ محمد قمری؛ سیمین حسینیان
چکیده
مقدمه: خشونت خانگی علیه زنان یک مشکل جدی و نگرانی عمده برای سلامت عمومی است که بر اساس گزارشها به دنبال شیوع ویروس کرونا و ایجاد قرنطینه خانگی به یک اپیدمی دنبالهدار تبدیل شده است. مرور نظاممند پژوهشها نشان میدهد، رابطۀ پایداری بین تابآوری و سبک های مقابلهای با کیفیت زندگی و خشونت خانگی وجود دارد. اما تاکنون پژوهشی ...
بیشتر
مقدمه: خشونت خانگی علیه زنان یک مشکل جدی و نگرانی عمده برای سلامت عمومی است که بر اساس گزارشها به دنبال شیوع ویروس کرونا و ایجاد قرنطینه خانگی به یک اپیدمی دنبالهدار تبدیل شده است. مرور نظاممند پژوهشها نشان میدهد، رابطۀ پایداری بین تابآوری و سبک های مقابلهای با کیفیت زندگی و خشونت خانگی وجود دارد. اما تاکنون پژوهشی روابط این متغیرها را در قالب یک مدل جامع بررسی نکرده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجیگر تابآوری در رابطه بین سبکهای مقابلهای با کیفیت زندگی و خشونت خانگی علیه زنان در دوران قرنطینه کرونا ویروس انجام شد.
روش: طرح پژوهش همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعهآماری شامل تمامی زنان متأهل شهر کرج در بازه زمانی اول مهر تا پایان آبان ماه 1399بود که 241 نفر به صورت اینترنتی بوسیله پرسشنامههای سبکهای مقابلهای بلینگز و موس، کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت، خشونت علیه زنان حاج یحیی و مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون، مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تحلیل دادهها از همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد.
یافتهها: سبک های مقابلهای و تابآوری و خشونت خانگی علیه زنان دارای همبستگی مثبت معنادار (01/0>P) و سبک های مقابلهای و کیفیت زندگی دارای همبستگی منفی (05/0>P) و تابآوری و کیفیت زندگی دارای همبستگی مثبت (01/0<P) معناداری هستند. همچنین تابآوری در رابطه بین سبک های مقابلهای و کیفیت زندگی نقش میانجی دارد.
نتیجهگیری: سبک های مقابلهای و تابآوری از عوامل مهم اثرگذار بر کیفیت زندگی و خشونت خانگی علیه زنان است و باید در برنامههای پیشگیری و درمانی مورد توجه متخصصان زوج و خانواده قرار گیرد.
امیر قربان پور لفمجانی؛ مرتضی یاقوتی؛ سجاد رضائی
دوره 9، شماره 34 ، شهریور 1398، ، صفحه 119-140
چکیده
مقدمه: تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگرانه حمایت اجتماعی در رابطه میان سرسختی روانی و احساس انسجام با کیفیت زندگی در سال 1396 انجام شد. روش: در پژوهشی با طرح همبستگی، 116 نفر از کارکنان بیمارستان موسی ابن جعفر (ع) و ارتش شهر قوچان به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامهی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998)، مقیاس تجدیدنظر شده ...
بیشتر
مقدمه: تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگرانه حمایت اجتماعی در رابطه میان سرسختی روانی و احساس انسجام با کیفیت زندگی در سال 1396 انجام شد. روش: در پژوهشی با طرح همبستگی، 116 نفر از کارکنان بیمارستان موسی ابن جعفر (ع) و ارتش شهر قوچان به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامهی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998)، مقیاس تجدیدنظر شده احساس انسجام آنتونوسکی(1987)، پرسشنامه سرسخت روانی کوباسا (1979) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران(1988) پاسخ دادند. دادهها از طریق تحلیل رگرسیون سلسلهمراتبی واسطهای به شیوه ی بارون و کنی (1986) با استفاده از نسخهی 20 نرمافزار SPSS پردازش شدند. یافته ها: نتایج مشخص ساخت سرسختی روانشناختی و احساس انسجام هر یک به طور مجزّا با کیفیت زندگی همبسته هستند (01/0p <) و آن را پیشبینی میکنند؛ اما با به میان آمدن حمایت اجتماعی، رابطه بین سرسختی روانشناختی و احساس انجام با کیفیت زندگی بیشتر میشود. نقش میانجیگرانه حمایت اجتماعی در تعامل با متغیرهای سرسختی روانشناختی (0001/0p <، 12/39F=) و احساس انسجام (0001/0p <، 85/14F=) باعث افزایش معنیدار واریانس متغیر کیفیت زندگی شد. نتیجه گیری: حمایت اجتماعی به نیرومندیِ اثرات مثبت سرسختی روانی و احساس انسجام بر کیفیت زندگی میافزاید. بنابراین اجرای مداخلات مدیریتی در محیط بیمارستانی به منظور افزایش حمایت اجتماعی از کارکنان توصیه میشود. نتایج برای مدیران بیمارستانی مورد بحث قرار گرفته است.
صمد پیشرو کلانکش؛ شهروز نعمتی
دوره 8، شماره 32 ، فروردین 1398، ، صفحه 79-90
چکیده
مقدمه: با توجه به فرآیند قشر جوان دانشگاهی در ایران و اهمیت سازه های کیفیت زندگی، سازگاری اجتماعی، سبک های هویت و حمایت اجتماعی در دانشجویان بعنوان اقشار برگزیده و جوان جامعه مطالعه حاضر با هدف مدل یابی روابط ساختاری حمایت اجتماعی و سبک های هویت با سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی انجام شد. روش: این پژوهش به روش توصیفی بنیادی نتیجه گرا ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به فرآیند قشر جوان دانشگاهی در ایران و اهمیت سازه های کیفیت زندگی، سازگاری اجتماعی، سبک های هویت و حمایت اجتماعی در دانشجویان بعنوان اقشار برگزیده و جوان جامعه مطالعه حاضر با هدف مدل یابی روابط ساختاری حمایت اجتماعی و سبک های هویت با سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی انجام شد. روش: این پژوهش به روش توصیفی بنیادی نتیجه گرا بر روی350 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز که در سال تحصیلی95-94 مشغول به تحصیل بودند به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله انتخاب گردیده است. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سبک هویت (ISI)، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36)، پرسشنامه سازگاری رینالدز(RAAI)، پرسشنامه حمایت اجتماعی اداراک شده چند بعدی(Mshpd apss) استفاده گردید. . داده ها با استفاده از روش آماری مدل معادلات ساختاری (SEM) و نرم افزار Amos مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش بیانگر آن است که مدل مفهومی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است. بین کیفیت زندگی با مولفه های هویت و حمایت اجتماعی و همچنین بین سازگاری اجتماعی با مولفه های سبک هویت و حمایت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد ( 005/0p < ). نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده داده های تجربی پژوهش میتوانند تا حدودی با نظریه های یادگیری اجتماعی پوشش داده شود چرا که حمایت اجتماعی در هرسه شاخص خانواده، دوستان و افراد مهم، به عنوان عامل محیطی، نقش مستقیم در شکل گیری رفتار و عوامل شخصی دارد؛ سبک های هویت نیز به عنوان عامل شخصی تاثیر مستقیمی بر سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی دارد؛ رفتار سازگارانه و یا ناسازگارانه اجتماعی نیز متقابلا بر روی عوامل شخصی، محیطی و در نتیجه بر روی کیفیت زندگی تاثیر می گذارد از اینرو توجه به مولفه های حمایت اجتماعی و سبک های هویت بعنوان عوامل دخیل در سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی دانشجویان بسیار ضروری است.