%0 Journal Article %T مدل‌سازی معادلات ساختاری در بررسی ارتباط بین نوع‌دوستی و همدلی با گرایش به معنویت دانشجویان %J پژوهش های روانشناسی اجتماعی %I انجمن روانشناسی اجتماعی ایران %Z 2251-8002 %A سپاه منصور, مژگان %A مهدوی نجم ابادی, زهرا %D 2017 %\ 06/22/2017 %V 7 %N 26 %P - %! مدل‌سازی معادلات ساختاری در بررسی ارتباط بین نوع‌دوستی و همدلی با گرایش به معنویت دانشجویان %K نوع‌دوستی %K همدلی %K معنویت %K دانشجویان %R %X مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نوع‌دوستی و همدلی با گرایش به معنویت دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری کلیه دانشجویان دانشکده‌ی روان‌شناسی دانشگاه آزاد تهران مرکز است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 385 نفر (102 نفر مرد و 283 نفر زن) و روش نمونه‌گیری، در دسترس است. ابزار گردآوری داده‌ها شامل مقیاس خود‌گزارش‌دهی نوع‌دوستی راشتون و همکاران (1981)، مقیاس همدلی مهرابیان و اپستین (1972) و پرسش‌نامه‌ی گرایش به معنویت روبرت کلونینگر (2003) است. تجزیه‌وتحلیل آماری یافته‌ها با همبستگی و رگرسیون چند متغیره انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین نوع‌دوستی و گرایش به معنویت (۱۳۹/۰= r و ۰۰۶/۰= sig) و بین همدلی و گرایش به معنویت (۴۱۲/۰=r و ۰۰۰/۰ sig=) رابطه‌ی معنادار وجود دارد. کلیه‌ی ابعاد همدلی با متغیر نوع‌دوستی و گرایش به معنویت رابطه‌ی معنادار داشتند. ضریب رگرسیون نشان داد که نوع‌دوستی می‌تواند پیش‌بینی‌کننده‌ی مثبت و معنادار گرایش به معنویت باشد. همچنین متغیر همدلی و مؤلفه‌های همدلی مشارکتی، مؤلفه همدلی نسبت به دیگران نیز پیش‌بینی‌کننده‌ی معنادار گرایش به معنویت بودند. در بررسی مدل مفهومی پژوهش هم شاخص‌های برازندگی، برازش مدل و ارتباط بین این متغیرها را تأیید نمود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده افزایش حس نوع‌دوستی، همدلی و گرایش به معنویت در بین جوانان از امور ضروری است و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﻬﺒﻮد در ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ، می‌تواند ﺑﻬﺒﻮد در ارزش‌های نوع‌دوستانه را به دنبال داشته باشد. %U https://www.socialpsychology.ir/article_63009_e356f1467c73955608188362e64f787f.pdf