مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش خودپنداره، عزتنفس و سلامت اجتماعی در پیشبینی افکار خودکشی دانشآموزان پسر انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان پسر متوسطه شهر اردبیل در سال 1397-1396 بودند که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای 354 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از ابزارهای خودپنداره (منداگلیو و پیریست، 1995)، عزتنفس (کوپراسمیت، 1967)، سلامت اجتماعی (کییز و شپیرو، 2004) و افکار خودکشی (بک، 1991) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای آماری تحلیلی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین خودپنداره (49/0-r=)، عزتنفس (57/0-r=) و سلامت اجتماعی (59/0-r=) با افکار خودکشی در دانشآموزان پسر رابطه معناداری وجود دارد (05/0p<).همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که خودپنداره 16/0-، عزتنفس 24/0- و سلامت اجتماعی 29/0- افکار خودکشی دانشآموزان را پیشبینی میکنند (05/0p<). نتیجه گیری: افکار خودکشی دانشآموزان پسر توسط متغیرهای خودپنداره، عزتنفس و سلامت اجتماعی قابل پیشبینی است، بنابراین پیشنهاد میشود که روانشناسان و مشاوران جهت کاهش افکار خودکشی دانشآموزان، نقش خودپنداره، عزتنفس و سلامت اجتماعی را مورد توجه قرار دهند.