مقدمه: هدف این پژوهش بررسی تأثیر ذهنآگاهی بر میزان توجه و پرخاشگری کودکان زیر دوازده سال شهر تهران بود. روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را کلیه کودکان 8تا12 ساله شهرتهران که به دلیل پرخاشگری و مشکلات نقص توجه و توسط مدیران مدارس به مرکز مشاوره تصویر در سال 1398 ارجاع شدند، تشکیل میدادند که از بین آنها 24نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و سپس در دو گروه آزمایش و گروه گواه(12نفر گروه آزمایش و 12نفر گروه گواه) به صورت تصادفی قرار گرفتند. برنامـه ذهنآگاهی بر آزمودنیهای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقهای به صـورت یـکبـار در هفته اجرا شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامههای پرخاشگری کودکان واحدی و همکاران و آزمون توجه رابرتسون و همکاران استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل-کوواریانس چندمتغیری(MANCOVA) استفاده شد. یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد ذهنآگاهی بر میزان توجه و پرخاشگری در کودکان زیر دوازده سال شهر تهران موثر بود(001/0>p). همچنین ذهنآگاهی بر توجه پایدار، توجه انتخابی، کنترل توجه و بر مولفههای پرخاشگری شامل: کلامی، فیزیکی، رابطهای و تکانشی موثر بود(001/0>p). نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که بکارگیری فنون ذهنآگاهی سبب بهبود مشکلات توجه و کاهش پرخاشگری کودکان میشود. بهنظر میرسد افکار و هیجانات منفی، رشد نایافتگیها و مشکل در برقراری ارتباط با دیگران و سطوح بالای استرس در سازگاری با محیط به واسطه تمرینهای ذهنآگاهی کاهش یافته و به دنبال آن مهارت صحیح مدیریت رفتارها و افکار خوشایند در کودکان افزایش مییابد.