روانشناسی اجتماعی
ماهره عزیزی شمامی؛ امید شکری؛ حسین پورشهریار کلشتری؛ مسعود شریفی
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامة آموزش مهارتهای حلّ همیارانة تعارضات بینفردی بر هدفگزینی اجتماعی، سبکهای حلّ تعارض و سازگاری دختران دبیرستانی انجام شد.روش: در این پژوهش شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمونِ با گروه کنترل غیرمعادل و همراه با پیگیری، 50 دانشآموز دختر 17 ساله در دو گروه آزمایش (25 دانشآموز) ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامة آموزش مهارتهای حلّ همیارانة تعارضات بینفردی بر هدفگزینی اجتماعی، سبکهای حلّ تعارض و سازگاری دختران دبیرستانی انجام شد.روش: در این پژوهش شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمونِ با گروه کنترل غیرمعادل و همراه با پیگیری، 50 دانشآموز دختر 17 ساله در دو گروه آزمایش (25 دانشآموز) و کنترل (25 دانشآموز)، قبل و بعد از آموزش به مقیاس اهداف پیشرفت اجتماعی ـ نسخة نوجوان (رایان و شیم)، سیاهة تعارض توماس ـ کیلمن (توماس و کیلمن) و سیاهة سازگاری دانشآموزان با مدرسه (سینها و سینگ) پاسخ دادند. به کمک 7 جلسه و هر جلسه یک ساعت، بستة آموزش مهارتهای حلّ همیارانة تعارضات بینفردی، به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد.یافتهها: نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاهمدّت و بلندمدّت برنامهی آموزش مهارتهای حلّ همیارانهی تعارضات بینفردی در افزایش نمرهی جهتگیری هدف پیشرفت مبتنی بر تحوّلیافتگی اجتماعی، راهبردهای انطباقی حلّ تعارض و ابعاد مختلف سازگاری روانشناختی [42/0=2h ,05/0P< ,57/10=F] و در کاهش نمرهی اهداف مبتنی بر آشکارسازی تحوّلیافتگی اجتماعی و اجتناب از آشکارشدگی تحوّلنایافتگی اجتماعی و همچنین راهبردهای حلّ تعارض ناسازگارانه مبتنی بر رقابتی بودن، اجتنابی بودن و سازش کردن، اثرگذار بود ([51/0=2h ,05/0P< , 73/13 =F]).نتیجهگیری: نتایج نشان داد که مدیریت همیارانة تعارض نیازمند شمول گامهایی مانند درنظرگرفتن زمان و مکان مقتضی برای بحث پیرامون تعارضات، فهم دیدگاه دیگری با نگرشی غیرقضاوتی و حساسیت نسبت به نیازها و ادراکات دیگران، پیشنهاد هدفهای سازگار و تلاش برای دستیابی به نتایج برد ـ برد است.
محمد عرفان معماریان؛ جلیل فتح آبادی؛ امید شکری
دوره 9، شماره 36 ، اسفند 1398، ، صفحه 21-38
چکیده
مطالعات نشان دادهاند رفتار جامعهیار خلق را بهبود میبخشد. این مطالعات غالباً بهبود خلق را تنها در موقعیت مشخّصی که همدلی را برانگیخته بررسی نمودهاند؛ در حالی که الزاماً رفتار جامعهیار در همان موقعیتی که همدلی برانگیخته شده انجام نمیگردد. بنابراین این پژوهش با هدف مقایسه تأثیر رفتار جامعهیار بر خلق، بین موقعیتی که همدلی ...
بیشتر
مطالعات نشان دادهاند رفتار جامعهیار خلق را بهبود میبخشد. این مطالعات غالباً بهبود خلق را تنها در موقعیت مشخّصی که همدلی را برانگیخته بررسی نمودهاند؛ در حالی که الزاماً رفتار جامعهیار در همان موقعیتی که همدلی برانگیخته شده انجام نمیگردد. بنابراین این پژوهش با هدف مقایسه تأثیر رفتار جامعهیار بر خلق، بین موقعیتی که همدلی را برانگیخته و موقعیتی نامربوط صورت پذیرفت. طرح آزمایشی حاضر با مشارکت 60 دانشجوی دانشگاههای تهران انجام شد. پس از برانگیختن همدلی و سنجش اولیّه خلق، یک گروه مشغول انجام رفتارهای جامعهیار مربوط به موقعیت شده، و دو گروه دیگر رفتار جامعهیار نامربوط به موقعیت یا رفتاری خنثی را انجام دادند. سپس خلق مشارکتکنندگان مجدداً ارزیابی شد. پس از کنترل نمرات پیش-آزمون، اثر رفتار جامعهیار بر خلق در زیرمقیاس عاطفه منفی (47/0P =) معنادار نبود؛ امّا این اثر در زیرمقیاس عاطفه مثبت معنادار بود (011/0P =). در مقایسههای زوجی، افزایش عاطفه مثبت بر اثر رفتار جامعهیار نامربوط، از رفتار خنثی بیشتر بود (0۰۹/0P =). عدم تغییر عاطفه منفی میتواند به وسیله کاهش برآورد فرد از اثربخشی رفتار جامعهیار خویش، ادراک تغییرناپذیری وضعیت نیازمندان، و دیدگاهگیری دوگانه تبیین شود. عدم وجود تفاوت بین دو گروه رفتار جامعهیار مربوط و خنثی، و تفاوت بین دو گروه رفتار جامعهیار نامربوط و خنثی، میتواند به پیشبینی عدم موفقیت کمکرسانی مرتبط باشد. این مشاهده میتواند حاکی از آن باشد که بهبود خلق ناشی از رفتار جامعهیار، بیش از آنکه به بهبود وضعیت نیازمندان موضوع همدلی مرتبط باشد، به تخمین موفقیت رفتار جامعهیار در کمک به هر نیازمندی مرتبط است.
رضا چمنی؛ فاطمه باقریان؛ امید شکری
دوره 8، شماره 32 ، فروردین 1398، ، صفحه 1-16
چکیده
مقدمه: مطالعات در راستای اثرگذاری اجتماعی بر تصمیمگیری وخطاها و سوگیریهایشناختیِ درگیر در آن بسیار ناچیز است. نقش اجتماع، گروه همسالان، و آگاهی از انتخاباکثریت در اینترنت، بهندرت موردبررسی قرار گرفته است. هدف: آیا آگاهی از کموکیف تصمیمگیریِ اکثریت افراد باعث تغییر پاسخ شرکتکنندهها میشود؟ چنین تغییری همراستا ...
بیشتر
مقدمه: مطالعات در راستای اثرگذاری اجتماعی بر تصمیمگیری وخطاها و سوگیریهایشناختیِ درگیر در آن بسیار ناچیز است. نقش اجتماع، گروه همسالان، و آگاهی از انتخاباکثریت در اینترنت، بهندرت موردبررسی قرار گرفته است. هدف: آیا آگاهی از کموکیف تصمیمگیریِ اکثریت افراد باعث تغییر پاسخ شرکتکنندهها میشود؟ چنین تغییری همراستا با پاسخ جمع است یاعکس آن است؟ روش: جامعه دانشجویان دانشگاه، نمونه180دانشجوی دانشگاه شهیدبهشتی بهصورت نمونهگیری دردسترس انتخاب شد. اثرِگروه از مقایسهی تغییرِ انتخابِ شرکتکنندهها در اجرای مجدد تکلیفِ تصمیمگیریِ اقتصادی بعد از آگاهی از انتخاب اکثریت پیشین بدست آمد. گرچه فرد مختار بود که پاسخش را تغییر ندهد. عدمبرقراری شرط توضیع نرمال تحلیلدادهها به روشهای ناپارامتریک را پیش روی گذاشت واز آزمونهای خیدو، ویلکاکسون، Uمنویتنی و غیره استفاده شد. یافتهها: اثرگروه تصمیمگیری را بهشکل معنادار تغییر داد (بیشتر درجهتِ تصمیمگیری غیرعُقلایی اقتصادی). بهطور متوسط افراد در بخش همرنگیاجتماعی افزایشی پاسخهای4 مساله و برای همرنگیاجتماعب کاهشی 3مساله را تغییر دادند (تغییر معنادار 7مساله از 31 مساله). شرکتکنندها درکل 23درصد از سوالات را بهصِرف مشاهدهی یک علامت (در رایانه، بدون مشاهده یا حضور حتییک نفراز جمعیتِ اثرگذار) درجهت همرنگی آنها را تغییر دادند (p <0.05). خانمها گرایش شدیدتری به همرنگی نشان دادند، و درکل احتمالِ همرنگ شدن در مسالههای مربوط به ”ریسکگریزی“ و ”ابهامگریزی“ بیشتر وجود بود (p <0.05). نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش همرنگیِ اجتماعی در تغییر سوگیریهای تصمیمگیری اقتصادی اثرگذار و البته به شکل معناداری در افزایش آنها قویتر بود. سوگیریهای تصمیمگیری (در این مورداقتصادی) در سطوح گوناگونی از گروه، جمع و همسالان به اشکال گوناگون تاثیر میپذیرد.