مریم شاهنده؛ حمیدرضا نوذرزاده آرانی
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی ارتباطی بر باورهای فراشناختی و ترس از ارزیابی مثبت و منفی دانشآموزان متوسطه اول انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش را دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان آران و بیدگل تشکیل دادند که به روش نمونه گیری ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی ارتباطی بر باورهای فراشناختی و ترس از ارزیابی مثبت و منفی دانشآموزان متوسطه اول انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش را دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان آران و بیدگل تشکیل دادند که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 30 دانش آموز پسر انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند و به پرسشنامههای باورهای فراشناختی ولز و کاترایت – هاتن (2004)، پرسشنامه ترس از ارزیابی مثبت ویکز (2010) و پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی لیری (1983) پاسخ دادند. گروه گواه در انتظار ماند و آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی ارتباطی برای گروه آزمایش در 8 جلسه یک ساعتی به اجرا گذاشته شد. پس از پایان مداخله، هر دو گروه مجدداً با پرسشنامههای پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت اجتماعی- ارتباطی بر کاهش باور های فراشناختی (05/0p<)، کاهش ترس از ارزیابی منفی (05/0p<) و کاهش ترس از ارزیابی مثبت (05/0p<) مؤثر بوده است.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش اثربخشی کاربست آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی ارتباطی را بر کاهش باورهای فراشناختی و ترس از ارزیابی مثبت و منفی دانش آموزان تأیید کرد.