اکرم بوربور؛ سمیه تاجیک اسماعیلی
چکیده
هدف: رسانه‌ها به‌عنوان فراهم‌کننده، چارچوب‌های تجربی برای مخاطبان، نگرش‌های کلّی فرهنگی برای تفسیر اطلاعات توسط افراد ایجاد کرده و در نهایت می‌تواند بر هویت آنان تأثیر بگذارد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان میزان و نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی با هویت اجتماعی زنان شهر تهران طراحی و اجرا شده است.
روش: پژوهش حاضر ...
بیشتر
هدف: رسانه‌ها به‌عنوان فراهم‌کننده، چارچوب‌های تجربی برای مخاطبان، نگرش‌های کلّی فرهنگی برای تفسیر اطلاعات توسط افراد ایجاد کرده و در نهایت می‌تواند بر هویت آنان تأثیر بگذارد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان میزان و نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی با هویت اجتماعی زنان شهر تهران طراحی و اجرا شده است.
روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن توصیفی- همبستگی است که با تکنیک پیمایش و ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه انجام شده است. جامعۀ آماری شامل کلیه زنان ساکن شهر تهران در سال 1399، و نمونۀ آماری بر اساس جدول مورگان 300 نفر است. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه مربوط به میزان و نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی که محقق‌ساخته بوده و پرسشنامه استاندارد هویت اجتماعی صفاری‌نیا و روشن (1390) استفاده شده‌است.
یافته‌ها: یافته‌های حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش از طریق محاسبه ضریب همبستگی رتبه‌ای اسپیرمن و آزمون معنی‌داری نشان داد که بین میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی در طول شبانه‌روز، با بعد جمعی هویت زنان رابطه منفی و معنی‌دار مشاهده می‌شود(Sig<0/05). بین میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی در طول شبانه‌روز با بعد فردی هویت اجتماعی زنان شهر تهران رابطه منفی وجود داشته لیکن معنی‌دار نیست(Sig>0/05). یافته‌ها همچنین نشان داد میان نوع استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با هویت اجتماعی زنان شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، آموزش‌های لازم برای زنان در زمینه استفادۀ بهینه از این شبکه‌ها به منظور کاهش آسیب‌ها در حوزه هویت اجتماعی ضروری به نظر می‌رسد.