محمد راضی مرادی؛ حسین سلیمی بجستانی؛ کیومرث فرحبخش؛ محمد عسکری؛ احمد برجعلی
چکیده
مقدمه: افکار خودکشی از مخربترین افکار در گروههای مختلف به ویژه دانشجویان است که زمینه خودکشی را فراهم میکنند. این پژوهش با هدف استخراج مدل روانشناختی شکلگیری افکار خودکشی در دانشجویان با روش کیفی از نوع گراندد تئوری انجام شد.
روش: از میان دانشجویان دارای افکار خودکشی و اقدام به خودکشی 17 نفر را با استفاده از نمونه گیری هدفمند ...
بیشتر
مقدمه: افکار خودکشی از مخربترین افکار در گروههای مختلف به ویژه دانشجویان است که زمینه خودکشی را فراهم میکنند. این پژوهش با هدف استخراج مدل روانشناختی شکلگیری افکار خودکشی در دانشجویان با روش کیفی از نوع گراندد تئوری انجام شد.
روش: از میان دانشجویان دارای افکار خودکشی و اقدام به خودکشی 17 نفر را با استفاده از نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب و با آنها مصاحبه شد. مصاحبهها ضبط، دستنویس و در نهایت با روشِ اشتراوس و کوربین تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که مفهوم هستهای مدل شکلگیری افکار خودکشی، ناکامی در بهبود وضعیت زندگی و تشدید ادراک تجارب ناخوشایند بود. بدبینی نسبت به زندگی و آینده، بیانگیزگی و درماندگی شدید سه عامل علی و زمینه ساز شناسایی شده بود. عوامل مداخله گر شناسایی شده خودتخریبی فکری و رفتاری، باور به کنترل ناپذیر بودن زندگی و همچنین تکانشگری هیجانی بود. واکنشها به مفهوم هستهای شناسایی شده بی معنی بودن زندگی، احساس تنهایی و انزوای عمیق و دلهره وجودی و همچنین پیامدهای نهایی مستخرج از پژوهش چهار کد محوری رهایی از زندگی، دلبستگی به مرگ، طرح ریزی شیوه مرگ و عملی کردن تصمیم به خودکشی بود.
نتیجهگیری با شناخت و کسب بینش نسبت به چرخه شکل گیری افکار خودکشی به ویژه نسبت به عوامل مداخلهگر و زمینه ساز در شکلگیری مفهوم هستهای میتوان، مقدماتی برای طراحی برنامههای آموزشی، پیشیگیرانه و درمانی در عدم گرایش به خودکشی، طراحی و اجرا کرد و از شیوع افکار خودکشی کاست.
سجاد بشرپور؛ حمیدرضا صمدی فرد
دوره 8، شماره 31 ، آذر 1397، ، صفحه 1-16
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش خودپنداره، عزتنفس و سلامت اجتماعی در پیشبینی افکار خودکشی دانشآموزان پسر انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان پسر متوسطه شهر اردبیل در سال 1397-1396 بودند که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای 354 نفر از آنان به عنوان ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش خودپنداره، عزتنفس و سلامت اجتماعی در پیشبینی افکار خودکشی دانشآموزان پسر انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان پسر متوسطه شهر اردبیل در سال 1397-1396 بودند که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای 354 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از ابزارهای خودپنداره (منداگلیو و پیریست، 1995)، عزتنفس (کوپراسمیت، 1967)، سلامت اجتماعی (کییز و شپیرو، 2004) و افکار خودکشی (بک، 1991) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای آماری تحلیلی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین خودپنداره (49/0-r=)، عزتنفس (57/0-r=) و سلامت اجتماعی (59/0-r=) با افکار خودکشی در دانشآموزان پسر رابطه معناداری وجود دارد (05/0p<).همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که خودپنداره 16/0-، عزتنفس 24/0- و سلامت اجتماعی 29/0- افکار خودکشی دانشآموزان را پیشبینی میکنند (05/0p<).
نتیجه گیری: افکار خودکشی دانشآموزان پسر توسط متغیرهای خودپنداره، عزتنفس و سلامت اجتماعی قابل پیشبینی است، بنابراین پیشنهاد می‌شود که روانشناسان و مشاوران جهت کاهش افکار خودکشی دانشآموزان، نقش خودپنداره، عزتنفس و سلامت اجتماعی را مورد توجه قرار دهند.