مریم شاهنده؛ حمیدرضا نوذرزاده آرانی
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی ارتباطی بر باورهای فراشناختی و ترس از ارزیابی مثبت و منفی دانشآموزان متوسطه اول انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش را دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان آران و بیدگل تشکیل دادند که به روش نمونه گیری ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی ارتباطی بر باورهای فراشناختی و ترس از ارزیابی مثبت و منفی دانشآموزان متوسطه اول انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش را دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان آران و بیدگل تشکیل دادند که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 30 دانش آموز پسر انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند و به پرسشنامههای باورهای فراشناختی ولز و کاترایت – هاتن (2004)، پرسشنامه ترس از ارزیابی مثبت ویکز (2010) و پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی لیری (1983) پاسخ دادند. گروه گواه در انتظار ماند و آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی ارتباطی برای گروه آزمایش در 8 جلسه یک ساعتی به اجرا گذاشته شد. پس از پایان مداخله، هر دو گروه مجدداً با پرسشنامههای پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت اجتماعی- ارتباطی بر کاهش باور های فراشناختی (05/0p<)، کاهش ترس از ارزیابی منفی (05/0p<) و کاهش ترس از ارزیابی مثبت (05/0p<) مؤثر بوده است.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش اثربخشی کاربست آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی ارتباطی را بر کاهش باورهای فراشناختی و ترس از ارزیابی مثبت و منفی دانش آموزان تأیید کرد.
سمیه رباط میلی؛ مینا کریمی
دوره 8، شماره 31 ، آذر 1397، ، صفحه 51-68
چکیده
مقدمه: اضطراب اجتماعی در نوجوانان شیوع بالایی دارد. با تکیه بر مبانی نظری، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب اجتماعی نوجوانان بر اساس باورهای فراشناختی، ذهن آگاهی و ترس از ارزیابی منفی انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی – مقطعی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، دربرگیرندۀ کلّیّۀ دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم دوره ...
بیشتر
مقدمه: اضطراب اجتماعی در نوجوانان شیوع بالایی دارد. با تکیه بر مبانی نظری، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب اجتماعی نوجوانان بر اساس باورهای فراشناختی، ذهن آگاهی و ترس از ارزیابی منفی انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی – مقطعی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، دربرگیرندۀ کلّیّۀ دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم دوره دوم متوسطه است که در سال تحصیلی 96-1395 در دبیرستانهای شهر ورامین مشغول به تحصیل بودند. بر اساس جدول کرجسی و موگان، 329 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای – چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز (MCQ-30)، پرسشنامه پنج مولفه ای ذهن آگاهی (FFMQ)، فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی (BFNE-S) و پرسشنامۀ هراس اجتماعی کانور (SPI) استفاده شد. سپس، دادهها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد رابطه معناداری بین باورهای فراشناختی (269/0=r؛ 0000/0=P)، ذهن آگاهی (252/0-=r؛ 0000/0=P) و ترس از ارزیابی (196/0=r؛ 0000/0=P) با اضطراب اجتماعی نوجوانان وجود دارد. تحلیل رگرسیون گام به گام نقش پیشبین متغیرهای پژوهش را در اضطراب اجتماعی تایید میکند. به طور کلی، باورهای فراشناختی، ذهن آگاهی و ترس از ارزیابی 17 درصد از تغییرات اضطراب اجتماعی نوجوانان را پیشبینی میکنند (000/0=P).
نتیجهگیری: باورهای فراشناختی، ذهن آگاهی و ترس از ارزیابی منفی سهمی مستقل در اضطراب اجتماعی نوجوانان دارند. کاربرد یافته ها به صورت نظری و کاربردی مورد بحث قرار گرفته است.
ازاده سرداری؛ خدامراد مومنی؛ سروه محمدزاده
دوره 6، شماره 22 ، تیر 1395
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی و تفکر انتقادی با سازگاری اجتماعی در دانشآموزان انجام شد.
روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان متوسطه شهرستان قصرشیرین (1400 نفر) بود که نمونهای به حجم 300 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای تمایزیافتگی ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی و تفکر انتقادی با سازگاری اجتماعی در دانشآموزان انجام شد.
روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان متوسطه شهرستان قصرشیرین (1400 نفر) بود که نمونهای به حجم 300 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی، تفکر انتقادی و سازگاری اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل دادهها نیز از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که بین ترس از ارزیابی منفی با سازگاری اجتماعی همبستگی منفی وجود دارد. اما بین تمایزیافتگی خود و تفکر انتقادی با سازگاری اجتماعی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. در حالت کلی نیز نتایج نشان داد که تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی و تفکر انتقادی توان پیشبینی سازگاری اجتماعی را دارند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش میتوان نتیجه گرفت که بهبود تفکر انتقادی و تمایزیافتگی خود و کاهش ترس از ارزیابی منفی میتواند منجر به سازگاری اجتماعی شود.