روانشناسی اجتماعی
ژاله کوه بومی؛ محمد قمری؛ سیمین حسینیان
چکیده
مقدمه: خشونت خانگی علیه زنان یک مشکل جدی و نگرانی عمده برای سلامت عمومی است که بر اساس گزارش‌ها به دنبال شیوع ویروس کرونا و ایجاد قرنطینه خانگی به یک اپیدمی دنباله‌دار تبدیل شده است. مرور نظام‌مند پژوهش‌ها نشان می‌دهد، رابطۀ پایداری بین تاب‌آوری و سبک های مقابلهای با کیفیت زندگی و خشونت خانگی وجود دارد. اما تاکنون پژوهشی ...
بیشتر
مقدمه: خشونت خانگی علیه زنان یک مشکل جدی و نگرانی عمده برای سلامت عمومی است که بر اساس گزارش‌ها به دنبال شیوع ویروس کرونا و ایجاد قرنطینه خانگی به یک اپیدمی دنباله‌دار تبدیل شده است. مرور نظام‌مند پژوهش‌ها نشان می‌دهد، رابطۀ پایداری بین تاب‌آوری و سبک های مقابلهای با کیفیت زندگی و خشونت خانگی وجود دارد. اما تاکنون پژوهشی روابط این متغیرها را در قالب یک مدل جامع بررسی نکرده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی‌گر تاب‌آوری در رابطه بین سبک‌های مقابلهای با کیفیت زندگی و خشونت خانگی علیه زنان در دوران قرنطینه کرونا ویروس انجام شد.
روش: طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه‌آماری شامل تمامی زنان متأهل شهر کرج در بازه زمانی اول مهر تا پایان آبان ماه 1399بود که 241 نفر به صورت اینترنتی بوسیله پرسشنامه‌های سبک‌های مقابلهای بلینگز و موس، کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت، خشونت علیه زنان حاج یحیی و مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون، مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: سبک های مقابلهای و تاب‌آوری و خشونت خانگی علیه زنان دارای همبستگی مثبت معنادار (01/0>P) و سبک های مقابلهای و کیفیت زندگی دارای همبستگی منفی (05/0>P) و تاب‌آوری و کیفیت زندگی دارای همبستگی مثبت (01/0<P) معناداری هستند. همچنین تاب‌آوری در رابطه بین سبک های مقابلهای و کیفیت زندگی نقش میانجی دارد.
نتیجهگیری: سبک های مقابلهای و تاب‌آوری از عوامل مهم اثرگذار بر کیفیت زندگی و خشونت خانگی علیه زنان است و باید در برنامه‌های پیشگیری و درمانی مورد توجه متخصصان زوج و خانواده قرار گیرد.
کاوه صیدمرادی؛ عبداله شفیع آبادی؛ نورعلی فرخی؛ حسین سلیمی بجستانی؛ آرزو غفوری
دوره 9، شماره 36 ، اسفند 1398، ، صفحه 89-114
چکیده
چکیدهمقدمه: به دلیل افزایش بلایای طبیعی و اثرات آن بر جامعه، تأکید بر نقش عوامل اجتماعی در مواجهه با آنها افزایش یافته است؛ ولی هنوز پژوهش‌ها به روشنی به تبیین این عوامل نپرداخته‌اند. پژوهش حاضر با هدف بازنمایی فرآیند بهره‌مندی از سرمایه اجتماعی در تاب‌آوری زلزله زدگان کرمانشاه انجام شد. روش: رویکرد پژوهش کیفی و روش پژوهش از نوع ...
بیشتر
چکیدهمقدمه: به دلیل افزایش بلایای طبیعی و اثرات آن بر جامعه، تأکید بر نقش عوامل اجتماعی در مواجهه با آنها افزایش یافته است؛ ولی هنوز پژوهش‌ها به روشنی به تبیین این عوامل نپرداخته‌اند. پژوهش حاضر با هدف بازنمایی فرآیند بهره‌مندی از سرمایه اجتماعی در تاب‌آوری زلزله زدگان کرمانشاه انجام شد. روش: رویکرد پژوهش کیفی و روش پژوهش از نوع داده بنیاد بود. بدین منظور 27 نفر از زلزله‌زدگان کرمانشاه به روش نمونه‌گیری هدفمند و با استفاده از مصاحبه عمیق مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌ها پس از جمع‌آوری، ثبت و کدگذاری، در قالب مقوله‌های اصلی دسته‌بندی شدند و از طریق فنون کدگذاری کوربین و اشتراوس، کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری گزینشی، تحلیل شدند. یافته‌ها: براساس نتایج به‌دست آمده، احساس مسئولیت به عنوان مقوله هسته‌ای انتخاب شد. شرایط علی عبارت بود از احترام و ارزش و حمایت عاطفی اقوام، خانواده و دوستان. شبکه‌های اجنماعی گسترده به عنوان شرایط زمینه‌ای و کمک‌های مردمی به عنوان شرایط واسطه‌ای انتخاب شد. راهبردهای مورد استفاده عبارت بود از الگوگیری، شوخ طبعی و اشتغال و سرگرمی. در نهایت، اتحاد و همبستگی، مشارکت و همکاری و نوع‌دوستی به عنوان پیامد این الگو معرفی شد. نتیجهگیری: با توجه به اینکه سرمایه اجتماعی یکی از عوامل مهم تاب‌آوری در برابر زلزله است و می‌توان آن را تقوبت کرد، پیشنهاد می‌شود مؤسسات و نهادهای مرتبط با بحران و تاب‌آوری به الگوی مطرح شده توجه ویژه داشته باشند.