مجید صفاری نیا؛ علیرضا آقایوسفی؛ سیمین حسینیان؛ اشرف مهمان نوازان
دوره 7، شماره 26 ، تیر 1396
چکیده
مقدمه: این پژوهش به مطالعهی اثربخشی رواندرمانی آدلری بر کاهش احساس کهتری و بهبود بهزیستی اجتماعی در بین زنان خیانتدیده پرداخته است.
روش: این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی همراه با پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. 16 زن خیانتدیده بهصورت نمونهگیری در دسترس از میان مراجعهکنندگان مراکز سلامت روان ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش به مطالعهی اثربخشی رواندرمانی آدلری بر کاهش احساس کهتری و بهبود بهزیستی اجتماعی در بین زنان خیانتدیده پرداخته است.
روش: این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی همراه با پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. 16 زن خیانتدیده بهصورت نمونهگیری در دسترس از میان مراجعهکنندگان مراکز سلامت روان اجتماعمحور و شهرداری تهران و داوطلب شرکت در پژوهش حاضر انتخاب شده و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. قبل و پس از 10 جلسه رواندرمانی آدلری و سپس 2 ماه بعد، پرسشنامهی احساس کهتری بهرامی و خدادادی (1391) و پرسشنامهی بهزیستی اجتماعی کیز (1998) برای هر دو گروه اجرا شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد.
یافتهها: نتایج بررسی نشان داد که رواندرمانی آدلری، میزان احساس کهتری را کاهش داده و بهزیستی اجتماعی را ارتقا بخشیده است و مقایسهی میانگین نمرات پیشآزمون و پسآزمون تفاوت معناداری را نشان داد.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج بهدستآمده در این پژوهش، رواندرمانی آدلری میتواند موجب کاهش احساس کهتری و ارتقای بهزیستی اجتماعی زنان خیانتدیده گردد و پیشنهاد میشود که این نوع رواندرمانی برای سایر زنان خیانتدیده، بهمنظور توانمندسازی روانشناختی آنان بهکار گرفته شود.