روانشناسی اجتماعی
علیرضا شریفی اردانی؛ فرهاد خرمائی
چکیده
مقدمه: والدین در شکل‌گیری مهارت اجتماعی فرزندان نقش بسیار مهمی دارند، از این رو هدف پژوهش حاضر، تبیین مهارتهای اجتماعی فرزندان بر اساس سرمایه اجتماعی و فرهنگی والدین با توجه به نقش واسطهای سبک‌های والدین در برخورد با هیجانات منفی فرزندان بود.روش: روش پژوهش از نوع توصیفی –همبستگی و جامعه آماری والدین دانش آموزان مقطع ...
بیشتر
مقدمه: والدین در شکل‌گیری مهارت اجتماعی فرزندان نقش بسیار مهمی دارند، از این رو هدف پژوهش حاضر، تبیین مهارتهای اجتماعی فرزندان بر اساس سرمایه اجتماعی و فرهنگی والدین با توجه به نقش واسطهای سبک‌های والدین در برخورد با هیجانات منفی فرزندان بود.روش: روش پژوهش از نوع توصیفی –همبستگی و جامعه آماری والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر یزد در سال تحصیلی 1399-1400 بود. حجم نمونه 500 نفر و با روش نمونهگیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند که در نهایت 419 نفر پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای مهارتهای اجتماعی، سبک‌های برخورد والدین با هیجانات منفی فرزندان، سرمایه اجتماعی خانواده و سرمایه فرهنگی بود. از نرم‌افزار SmartPls3 نیز جهت تجزیه‌وتحلیل مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد.یافتهها: یافتهها نشان داد که سرمایه اجتماعی هم به‌طور مستقیم (001/0> p، 26/0=β) و هم به‌واسطه سبک‌های حمایتی (009/0> p، 044/0=β) و غیر حمایتی (013/0> p، 033/0=β) برخورد با هیجانات فرزندان، منجر پیشبینی مهارتهای اجتماعی فرزندان می‌گردد. سرمایه فرهنگی به‌طور مستقیم با سبک‌های حمایتی (043/0> p، 11/0=β) برخورد با هیجانات فرزندان ارتباط دارد و همچنین سرمایه اجتماعی (001/0> p، 22/0=β) نیز نقش قابل‌توجهی در تبیین نحوه برخورد والدین با هیجانات فرزندان داشت. شاخص‌های برازش مدل بعد از اصلاح (089/0=SRMR و 61/0=NFI) نیز نشان داد که مدل مذکور برازش مناسبی دارد.نتیجهگیری: به‌طورکلی برخورداری از سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی موجب تغییرات ذهنی و رفتاری کنشگران اجتماعی (والدین و فرزندان) میشود و این تغییرات خود را در سبک‌های والدین در برخورد با هیجانات و همچنین مهارت اجتماعی فرزندان نشان می‌دهد.
فاطمه فلاح؛ یاسر رضاپور میرصالح؛ فاطمه بهجتی اردکانی
چکیده
مقدمه: اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان اجتناب از روابط اجتماعی را در پی دارد و می‌تواند به نارسایی کنش اجتماعی در بزرگسالی منتهی شود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی آدلری بر مهارتهای اجتماعی کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح سری‌های زمانی همراه با گروه کنترل بود. ...
بیشتر
مقدمه: اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان اجتناب از روابط اجتماعی را در پی دارد و می‌تواند به نارسایی کنش اجتماعی در بزرگسالی منتهی شود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی آدلری بر مهارتهای اجتماعی کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح سری‌های زمانی همراه با گروه کنترل بود. نمونه شامل 10 کودک مبتلا به اضطراب اجتماعی بود که با توجه به مصاحبه بالینی روانشناس و نمره برش در پرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبویتز (1987) به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند. کودکان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند و گروه آزمایش 8 جلسه بازی درمانی آدلری دریافت کرد درحالی‌که گروه کنترل مداخله خاصی دریافت نکرد. سنجش با استفاده از پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (1990) در پنج مرحله پیش‌آزمون، جلسات دوم، چهارم، ششم و پس‌آزمون انجام شد و دادهها با استفاده از تحلیل واریانس همراه با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند.یافتهها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و گواه در مهارتهای اجتماعی تفاوت ایجاد شده است (01/0>P ,52/63=F)؛ آزمون تعقیقبی بن فرونی نیز نشان داد، تفاوت نمره مهارتهای اجتماعی بین مراحل 1 و 3 (039/0=p) 1 و 4 (007/0=p) و همچنین 1 و 5 معنیدار است (002/0=p) درحالی‌که این تفاوت در گروه کنترل وجود نداشت.نتیجهگیری: بازی‌درمانی آدلری بر مهارتهای اجتماعی کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی اثربخش است و می‌تواند به عنوان یک درمان مکمل در کنار سایر درمان‌های دارویی و روانشناختی به این کودکان ارائه شود.
فرانک امیدیان؛ ندا علیپور
دوره 7، شماره 27 ، آبان 1396، ، صفحه 79-100
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی نقش واسطهای هوش فرهنگی در رابطه بین ویژگیهای شخصیتی با مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاههای شمال خوزستان پرداخته است. روش: روش پژوهش نیز توصیفی از نوع همبستگی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل مسیر بوده است. حجم نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 375 نفر بودند که از ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی نقش واسطهای هوش فرهنگی در رابطه بین ویژگیهای شخصیتی با مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاههای شمال خوزستان پرداخته است. روش: روش پژوهش نیز توصیفی از نوع همبستگی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل مسیر بوده است. حجم نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 375 نفر بودند که از بین جامعه دانشجویان دانشگاههای شمال خوزستان با روش نمونهگیری چند مرحلهای انتخاب شدند. برای سنجش متغییرهای مورد مطالعه از پرسشنامههای هوش فرهنگی (انگ و همکاران، 2004)، ویژگیهای شخصیتیNEO (کاستا و مک کری، 1985) مهارتهای اجتماعی ماگر (1972) و معدل کل برای پیشرفت تحصیلی استفاده شد. تحلیل دادهها توسط روش آماری معادلات ساختاری انجام گرفت. جهت آزمودن اثرهای مستقیم، یک الگوی پیشنهادی ارائه شد که با حذف مسیرهای غیر معنیدار و ارائه الگوی نهایی برازش خوبی حاصل گردید. همچنین جهت آزمودن اثرهای واسطهای نیز روش بوت استراپ مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها: یافتهها بیانگر این بود که ویژگیهای شخصیتی برونگرایی، گشودگی و وجدانی بودن به جز توافق پذیری از طریق هوش فرهنگی بر مهارت اجتماعی و پیشرفت تحصیلی اثر غیرمستقیم مثبت داشتند. ویژگی شخصیتی روانرنجوری به واسطه هوش فرهنگی بر مهارت اجتماعی و پیشرفت تحصیلی اثر غیرمستقیم منفی داشت. نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش، ویژگیهای شخصیتی به واسطه هوش فرهنگی بر پیشرفت تحصیلی و مهارتهای اجتماعی دانشجویان، اثرگذار هستند. بنابراین پیشنهاد میشود که نظامهای آموزشی مانند دانشگاهها به منظور طراحی و برنامهریزی جهت پیشرفت تحصیلی و ارتقای مهارتهای اجتماعی دانشجویان، ابعاد روانی شخصیت و هوش فرهنگی فراگیران را سنجش کنند. در این راستا برگزاری همایشها، سمینارها، کارگاهها و برنامههایی همچون بازدید و گردش علمی و فرهنگی، پژوهش، و مسابقات و ارائه فعالیتهای گروهی پیشنهاد میشود.