نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

2 استاد گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر رفتار جامعه­پسند به مطالعۀ رابطۀ شخصیت جامعه­پسند با سلامت اجتماعی و منبع کنترل در بین دانشجویان پرداخت.
روش: روش پژوهش از نوع همبستگی است و جامعۀ آماری کلیۀ دانشجویان دانشگاه بین­المللی امام خمینی قزوین بود. گروه نمونه 100 نفر به روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه­های شخصیت جامعه­پسندِ پنر، سلامت اجتماعیِ کیز و منبع کنترل بیرونی- درونیِ راتر بود. داده­ها توسط روش­های رگرسیون گام­به­گام معکوس و محاسبۀ ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته­ ها: نتایج نشان داد، تمام ابعاد شخصیت جامعه­ پسند با مؤلفه­های سلامت اجتماعی همبستگی مثبت معنادار دارند؛ به غیر از خرده ­مقیاسهای مسئولیت اجتماعی و نوعدوستی خودگزارشی که با شکوفایی اجتماعی از ابعاد سلامت اجتماعی همبستگی منفی معنادار دارند و خرده ­مقیاس نگاه از منظر دیگران که رابطۀ معنادار با هیچ­کدام از مؤلفه­های سلامت اجتماعی ندارد. هم­چنین تمام ابعاد شخصیت جامعه­پسند با منبع کنترل رابطه مثبت معنادار دارند به غیر از خرده­ مقیاس­های ارتباط همدلانه و نگاه از منظر دیگران که با منبع کنترل هیچ رابطه معناداری ندارند. تحلیل رگرسیون نشان داد، منبع کنترل و هم­چنین مؤلفه­ هایی از سلامت اجتماعی پیش­بینی کننده­های مناسبی برای برخی از ابعاد جامعه ­پسندی هستند.
نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­ها می­توان نتیجه­گیری کرد که ارتقاء سلامت اجتماعی و تقویت منبع کنترل درونی در افراد می­تواند موجب افزایش رفتار جامعه­ پسند شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Prediction of Dimensions of Prosocial Personality Based on Social health and Locus of Control in Students of University

نویسندگان [English]

  • Lily Siahjani 1
  • Majid Saffarinia 2

1 Student of General Psychology, Department of Psychology, University of Payam Noor, Tehran, Iran

2 Professor of psychology, Department of Psychology, University of Payam Noor, Tehran, Iran

چکیده [English]

Introduction: Present study with the aim of identifying affective factors on prosocial behavior is to vestigate about relationship between prosocial personality with social health and locus of control in students of university.
Method: Method of this study is kind of correlation study. Statistical population is all students of Imam Khomeini International University of Qazvin. The sample included 100 people was selected through cluster sampling. Data were collected by Penner's Prosocial Personality Questionnaire, Keyes' Social Well-being Questionnaire and Rotter's Locus of Control Scale. The data were analyzed through backward stepwise regression Pearson's correlation coefficient.
Results: The results show there is a positive significant correlation between all of prosocial personality subscales and dimensions of social health unless Social Responsibility and Self-reported altruism which have a negative significant correlation with Social Contribution, and Perspective Taking which doesn’t have any significant correlation with any dimensions of social health. Also, all of prosocial personality subscales have positive significant correlation with locus of control unless Empathic Concern and Perspective Taking. results of regression showed that locus of control and some dimensions of social health are suitable predictor variables for some subscles of prosocial personality.
Conclusion: Based on findings it can be concluded that improving social health and also reinforcing internal locus of control can increase prosocial behaviors.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Prosocial Personality
  • Social health
  • Locus of Control

مقدمه

رفتار جامعه­پسند[1]، شامل گروه بزرگی از رفتارهای اختیاری افراد است که به قصد منفعت دیگران انجام می­شود. این کمک کردن ممکن است به اشکال گوناگونی مانند کمک­کردن، تقسیم­کردن سهم خود[2]، به آسایش رساندن[3]، اطلاع­رسانی و همکاری باشد (بارتال، راجرز، ساریا، دستی و ماسن[4]، 2014).

بیرهوف[5] رفتار جامعه­پسند را شامل فعالیت­هایی می­داند که بدون انتظار پاداش مادی یا اجتماعی، مساعدت دیگران را برمی­انگیزد و پاداش آن عموماً همان احساس خوشایند فرد کمک­کننده است (زاسکوندا[6]، 2010). آبات، روگیری و بوکا[7] (2013) نشان دادند بعضی از موقعیت­ها به­طور اتوماتیک در بروز رفتارهای جامعه­پسند تأثیر می­گذارند. که این رفتار شکل­های دیگری نیز به خود می­گیرد، از جمله دادن پول به یک انجمن خیریه و اهدای اعضای بدن برای پیوند (صفاری­نیا، 1394؛ به نقل از بارتال و همکاران، 2011). فرد­ جامعه­پسند تمایل دارد که به دیگران سود برساند و این صفت ارتباط مثبت و معناداری با صفات توافق، صداقت و تواضع و فروتنی دارد و معمولاً با صفات خودشیفتگی، ماکیاولی و روان­پریشی رابطه منفی دارد (ورتاگ و برادکو[8]، 2019). نتایج پژوهشی روی نوجوانان نشان داد که هویت اخلاقی، قضاوت اخلاقی و باورهای خودکارآمدی با رفتارهای جامعه­پسند رابطه معنادار دارد (پاتریک، بادین، گیبس و باسینگر[9]، 2020).

به­طور خاص پنر[10] (1995) شخصیت جامعه­پسند را در هفت مؤلفه تعریف کرد. این مؤلفه­ها شامل موارد زیر هستند:

مسئولیت اجتماعی[11]، ارتباط همدلانه[12]، نگاه از منظر دیگران[13]، پریشانی فردی[14]، استدلال اخلاقی دوجانبه[15] و استدلال اخلاقی جهت­گیری شده-دیگران[16] و نوعدوستی خودگزارشی[17] (صفاری­نیا و باجلان، 1390).

ادراک دیدگاه دیگران، خود را جای دیگران گذاشتن، احترام به تفاوت­ها، تمایلات همکاری­جویانه و صداقت می­توانند به­طور معنی­داری شخصیت جامعه­پسند را پیش­بینی کنند (صیدی، احمدیان و صفاری­نیا، 1398).

نتایج پژوهش سیمسون، ویلر و هارل[18] (2017) نشان داد که تقویت اصول اخلاقی موجب افزایش همکاری و رفتار جامعه­پسندی در بین اعضای جامعه می­شود. اسنیپ، جرامینوس، رات، باس، دجانگ و ویچرز[19] (2017) نشان دادند رفتار جامعه­پسند و زندگی روزانه هر دو روی هم تأثیر مثبت دارند و بامستیگر[20] (2017) نشان داد، افرادی که نگاه به آینده دارند نسبت به افراد گذشته نگر، بیشتر نیت به انجام و رفتار جامعه­پسند دارند که منجر به تأثیر مثبت در زندگی می­شود.

زوفیانو، ایزنبرگ، آلساندری، لوئنگوکانارسی، پاستورلی[21] و همکاران (2016) در یک مطالعۀ طولی بر روی جوانان ایتالیایی نشان دادند که کیفیت روابط دوستانه در رابطۀ بین جامعه­پسندی و اعتماد به نفس، نقش واسطه­ای دارد. گوئینُته، کوتزا، سندهو و سیوا[22] (2014) نشان دادند بین موقعیت اجتماعی و رفتار جامعه­پسند رابطه وجود دارد. آکنین، بارینگتن-لیت، برنز و دان و ِهلیوِل[23] و همکاران (2013) در 134 کشور از نقاط مختلف دنیا مطالعه­ای انجام دادند که نشان داد، خرج کردن از دارایی در راه مسائل جامعه­پسند موجب کسب فواید عاطفی و در نهایت احساس شادی در تمام کشورها، چه ثروتمند و چه فقیر می­شود. مطالعه­ای روی زنان نشان داد که رفتارهای مطلوب اجتماعی، مثل نوعدوستی با رفتار جامعه­پسند رابطه معنادار مثبت دارد (آقایوسفی، مصطفائی، زارع و ایمانی­فر، 1394). نتیجه پژوهش خطیبی و یوسفی (1399) نیز حاکی از آن است که استفاده بیشتر از راهبردهای انطباقی در تنظیم شناختی هیجان موجب افزایش رفتار جامعه­پسند در دانشجویان می­شود.

تعریف واحد برای سلامت اجتماعی وجود ندارد. شاید بُعد اجتماعی سلامت پیچیده­ترین و بحث انگیزترین بعد آن باشد (سمیعی، رفیعی، امینی رارانی و اکبریان، 1389). درسال 1948 سازمان بهداشت جهانی، بهزیستی اجتماعی را یکی از چند متغیر کلی سلامت فرد تعریف کرده است. بر این اساس کیز[24] (1998)  معتقد است بهزیستی اجتماعی به شرایط و عملکرد فرد در جامعه اشاره دارد. از نظر کیز سلامت اجتماعی به صورت درک فرد از سهم داشتن در جامعه، پذیرش توسط دیگران، قابل پیش­بینی بودن جامعه و رویدادهای اجتماعی، حس مشارکت در جامعه و پتانسیل و رشد جامعه عملیاتی می­شود. در مدل چندوجهی کیز بهزیستی اجتماعی شامل پنج جنبه یا بُعد است که شامل انسجام اجتماعی[25]، همبستگی اجتماعی[26]، پذیرش اجتماعی[27]، مشارکت اجتماعی[28] و شکوفایی اجتماعی[29] با اندازه­هایی با سلامت روان مرتبط هستند (کیز، 2002). افراد دارای انسجام اجتماعی، احساس می­کنند که بخشی از جامعه بوده و به دنبال موقعیتهای اجتماعی هستند که تا احساس تعلق و دلبستگی به جامعه را در آن­ها ایجاد کند. مشارکت اجتماعی به باور فرد نسبت به این مسئله اشاره دارد که او می­تواد فعالیتها یا اهداف معینی را دنبال کند که برای جامعه ارزشمند هستند. از طرفی شکوفایی اجتماعی، ارزیابی فرد از پتانسیل و روند سیر جامعه است و بر امکان ایجاد تغییرات مثبت در جامعه برای زندگی بهتر تأکید دارد. پیوستگی اجتماعی شامل توانایی فرد برای فهم جهان پیچیده، درک و پیش­بینی وقایعی است که در جهان پیرامون اتفاق می­افتد؛ و در نهایت پذیرش اجتماعی، به معنای داشتن دید مثبت به ماهیت انسان و احساس راحت بودن با دیگران است (کیز، 2003؛ 2004؛ 2005).

سلامت اجتماعی از دو دیدگاه لذتجویانه و کارکردگرایانه نیز مورد توجه قرار گرفته است. دیدگاه لذتجویانه، سلامت اجتماعی را با رضایت از زندگی و  دیدگاه کارکردگرایانه، سلامت اجتماعی را با توجه به اهمیت فردی، هستی معنادار و میزان پتانسیل افراد برای ایفای وظایف خود تعریف می­کند (صفاری­نیا، 1393؛ به نقل از کیز و شاپیرو[30]، 2004).

طبق رتبه­بندی موسسۀ لگاتوم[31] ایران دربین 167 کشور در شاخص رفاه جهانی سال 2020 این مؤسسه در رتبه 120 قرار گرفت (لگاتوم، 2020).

پژوهشگران ایرانی در سال 1395 به بررسی و مقایسۀ وضعیت سلامت اجتماعی در استانهای مختلف ایران پرداختند. شاخص­های مورد بررسی شامل: شیوع مصرف مواد، کار کودکان، نسبت ازدواج به طلاق، جمعیت تحصیل کرده بیکار به کل جمعیت تحصیل کرده فعال، تنبیه جسمی شدید کودکان، مواظبت ناکافی کودکان، شیوع مصرف قلیان شهری، شیوع مصرف قلیان روستایی، رضایت از زندگی زنان، باسوادی زنان، بودند. نتایج نشان داد در ابعاد سلامت اجتماعی استان یزد در رتبۀ اول و استان سیستان و بلوچستان در رتبۀ آخر قرار دارند (زمان­خانی، عباچی­زاده، امیدنیا، ابدی و حیدرنیا، 1395). نتایج پژوهش نیازی و سخایی (1399) بر روی شهروندان شهر تهران نیز نشان داد که متغیرهای سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی، حمایت اجتماعی و دینداری رابطه مستقیم و معناداری با سلامت اجتماعی دارند و متغیر احساس بی‌هنجاری رابطه معکوس و معناداری با سلامت اجتماعی دارد.

صالحی، مرزبان، سروش، و شریف و همکاران (2017) نشان دادند سلامت اجتماعی در دانشجویان متأهل بالاتر بود. صبوری­خسروشاهی و مشایخی (2017) نشان دادند که حمایت اجتماعی بر سلامت اجتماعی تأثیرگذار است قره­داغی، مردی­پیرسلطان، قادر­سنوی و درخشان­نیا (2016) در مطالعۀ خود نشان دادند که بین سلامت اجتماعی و رضایت زناشویی ارتباط مثبت و معنی­دار وجود دارد. نتیجه مطالعۀ علوی­حکمت (1393) نشان داد، بین سرمایه اجتماعی (میزان جمعیت و اندازه شبکه)، سرمایه فرهنگی (باورهای دینی) و سرمایه اقتصادی (میزان درآمد) با سلامت اجتماعی همبستگی معناداری وجود دارد. یحیی­زاده و عربگری (1394) نشان دادند، آموزش­ مهارتهای اجتماعی موجب ارتقاء سلامت ­اجتماعی در دانش­آموزان می­شود.

راتر[32] (1975) در نظریۀ یادگیری اجتماعی خود بر این عقیده است که افرادی که خود را مسئول موفقیت و شکست خود می­دانند از منبع کنترل درونی برخوردارند و افرادی که دیگران، محیط و یا شانس را مسئول موفقیت یا شکست خود می­دانند، منبع کنترل بیرونی دارند. منبع کنترل مفهومی است که از نظریۀ اِسناد نشأت گرفته است. نظریه اِسناد یک رویکرد شناختی است که روند ادراک علیت را بررسی می­کند. از این رو مفاهیم آن بیشتر در زمینه ادراک فرد و رفتار متقابل اجتماعی است که در چهارچوب روانشناسی اجتماعی کاربرد فراوان دارد. فرض اساسی صاحب نظران اِسناد بر این است که انسان می­خواهد درباره ساختار علّی محیط خویش هرچه بیشتر شناخت پیدا کند و بداند چرا واقعه­ای اتفاق می­افتد و این رویداد به چه انگیزه­ای قابل اِسناد است (آلپورت[33]، 1967).

یکی از پیامدهای مهم اسناد علّی در ارتباط با مرکز کنترل درونی و بیرونی مفهوم خودپنداره است. پیامدهای مثبت رفتار که به علتهای درونی اسناد داده می­شود، در شخص احساس غرور و اعتماد به خود می­کند، درحالی­که موفقیتی که به علل بیرونی چون بخت و اقبال یا کمک دیگران و غیره نسبت داده شود، منجر به احساس غرور و خودپنداره مثبت نمی­شود. بنا بر این تصور می­شود که منبع کنترل درونی با سطوح بالاتر پیشرفت مرتبط می­شود (مالتبی، دی، مکااسکیل[34]، 2007).

افرادی که از نظر موضع کنترل درونی بالا می­باشند احتمال کمتری دارد که مشکلات هیجانی داشته باشند و یا به الکل اعتیاد پیدا کنند. آنها اضطراب، نشانه­های مرضی روانپزشکی و افسردگی کمتری را تجربه می­کنند و در کنار آمدن با ناراحتی­های روانی، توانایی­های بهتری دارند (بنوش، کریستنسن و مک­کلوی[35]، 1996). دنیس و چن[36] (2007) اظهار داشتند اسنادهای سازگارتر و منبع کنترل درونی ممکن است حس کنترل افراد بر محیط، عزت­نفس و احساس خوداندیشی را افزایش دهد و از احساس گناه بکاهد. منبع کنترل و عزت­نفس به طور مشترک، میزان ناامیدی و سرخوردگی در افراد را پیش­بینی می­کنند (آرگانداده و ایتوآ[37]، 2010).

ژانگ و جانگ[38] (2017) نشان دادند که بین منبع کنترل درونی و سلامت خود-ارزیابی رابطۀ معنی­دار وجود دارد. رمضانی و گلتاش (2017) در پژوهش خود نشان دادند که شادمانی همبستگی مثبت با خودکنترلی دارد و خودکنترلی نیز همبستگی مثبت با منبع کنترل دارد. وانگ و آنیتسکو[39] (2016) نشان دادند افراد با منبع کنترل درونی کمتر دچار افسردگی می­شوند. بولمش[40] (2016) نشان داد که بین منبع کنترل و سالم بودن در صاحبان شرکت­ها رابطه وجود دارد. نتایج پژوهش ساگونه و دی­کارولی[41] (2014) حاکی از آن است که دانشجویانی که شخصاً مشکلات زندگی روزمرۀ خود را حل می­کردند (دارای منبع کنترل درونی) بیشتر دارای موفقیت تحصیلی و خودکارآمدی هستند. سلیمان­نژاد و شهرآرای (1380) در مطالعه­ای نشان دادند که خودتنظیمی در دانش­آموزان با منبع کنترل درونی رابطۀ مثبت و با منبع کنترل بیرونی رابطۀ منفی دارد. نتایج پژوهشی در نیوزلند نشان داد نوجوانان با کنترل بیرونی بیشتر از افراد با کنترل درونی دارای رفتار توهین­آمیز هستند و جهت بازسازی منبع کنترل روی این نوجوانان به روش مداخله­ای آموزش شیوه زندگی خوب و افزایش خودکنترلی، افراد با کنترل درونی بهتر به درمان پاسخ دادند (تیلر، هفرنان و فرچون[42]، 2020). نتایج پژوهش قره­تپه، طالع­پسند، منشئی، ابوالفتحی و همکاران (1394) نشان دادند که افراد با منبع کنترل درونی از سازگاری فردی بالاتری نسبت به افراد با منبع کنترل بیرونی برخوردار بودند. نقیبی، حسینی، یزدانی، شفیعی و خراسانی (1392) نشان دادند که دانشجویان با کنترل بیرونی، شکایات جسمانی بیشتر، مشکل اضطراب و اختلال خواب بیشتر و کارکرد اجتماعی­تر داشته و بیشتر مبتلا به افسردگی می­شود

در یک پژوهش آنلاین که از 1723 نفراز کشور آمریکا و پنج کشور اروپایی در دوران همه­گیری ویروس کرونا به عمل آمد، نتایج حاکی از آن بود که افراد با سلامت روانی کمتر بیشتر مبتلا و یا در خطر ابتلا به COVID-19 هستند و تقویت منبع کنترل می­تواند به ارتقاء سلامت روانی و در نتیجه کاهش ابتلا به این بیماری کمک کند (سیگوروینزدوتیر، توریسدوتیر و گیلفاسون[43]، 2020).

با توجه به نتایج پژوهش­های پیشین رابطه بین متغیرهای پژوهش را می­توان بررسی کرد. نتایج حاکی از آن است که رفتار جامعه­پسند با سلامت روانی و اجتماعی رابطه مستقیم دارد. کاشانکی، قربانی و حاتمی (1395) نشان دادند، جامعه­پسندی با فرآیند خودنظم­بخشی رابطۀ مستقیم داشته و از طریق فرآیند خودنظم­دهی سلامت را پیش­بینی می­کند. صفاری­نیا، تدریس­تبریزی، محتشمی و حسن­زاده (1393) نشان دادند، شخصیت جامعه­پسند و مؤلفه­های آن با بهزیستی اجتماعی رابطۀ مثبت معنادار و خودشیفتگی و مؤلفه­های آن با بهزیستی اجتماعی رابطۀ منفی معنادار دارد.

از طرف دیگر نتایج نشان می­دهند، سلامت روانی و اجتماعی در افراد با منبع کنترل درونی رابطه مستقیم دارد. تحقیقات حاکی از آن است که افراد دارای مکان کنترل درونی از بهداشت روانی بهتری برخوردارند (اسماعیل­زاده، 1387). در نقطه مقابل، اسنادهای بیرونی با تکانشی­بودن و نمره بالا در روان­پریشی و روان­رنجورخویی همراه است (فاکس، دی-کونینگ و لیچت[44]، 2002). افراد برخوردار از عزت ­نفس بالا و منبع کنترل درونی، از وضعیت سلامتی بهتری برخوردارند (سوینی[45]، 2002) و این افراد کمتر سراغ خودکشی می­روند (مارتین، ریچاردسون، برگن، روجر و آلیسون[46]، 2005). سلامت روان افرادی که منبع کنترل درونی دارند از کسانیکه منبع کنترل بیرونی دارند بیشتر است (حاتمی، محمدی، ابراهیمی و حاتمی، 1389؛ به نقل از سونگروس[47] و همکاران، 2005) افراد با کنترل درونی دارای سازگاری بهتری هستند و نسبت به افراد دارای منبع کنترل بیرونی کمتر دچار نگرانی می­شوند (اعتمادی و ماستری فراهانی، 1390).

نتایج تحقیق عجم (1395)  نیز نشان داد بین خود­کارآمدی تحصیلی (که از جنبه­های منبع درونی است) و مؤلفه­های مختلف سلامت اجتماعی در بین دانشجویان رابطۀ مثبت معنی­دار وجود دارد.

با توجه به یافته­های پژوهشهای قبلی پژوهش حاضر در صدد بررسی دقیق­تر رابطۀ بین تک تک مؤلفه­های شخصیت جامعه­پسند با منبع کنترل و با هر یک از مؤلفه­های سلامت اجتماعی می­باشد.

 

روش

پژوهش حاضر مطالعه­ای از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق کل دانشجویان در حال تحصیل در دانشگاه بین­المللی امام خمینی (ره) قزوین در سال تحصیلی 96-95 می­باشد. گروه نمومه شامل 100 دانشجو بود که به­ روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شدند. دانشکده­های علوم انسانی، فنی و مهندسی و معماری و شهرسازی به طور تصادفی به عنوان خوشه­ها انتخاب گردیدند و سپس از هر دانشکده دو رشته تحصیلی و از هر رشته تحصیلی دو کلاس به طور تصادفی انتخاب گردید و پرسشنامه­های مربوط به پژوهش در بین دانشجویان هر کلاس توزیع گردید. اطلاعات دموگرافیک شرکت کنندگان شامل، سن، جنس و مقطع تحصیلی جمع­آوری گردید و به سؤالات پرسشنامه­های شخصیت جامعه­پسند، منبع کنترل بیرونی- درونی و سلامت اجتماعی توسط شرکت­کنندگان در آزمون  پاسخ داده شد. ملاک­های ورود به پژوهش، تحصیل در مقطع کارشناسی و هم­چنین تمایل شخصی به شرکت در پژوهش بوده است. محفوظ بودن مشخصات شخصی افراد و پاسخ شرکت­کنندگان به سؤالات موجود در پرسشنامه­ها از ملاحظات اخلاقی در این پژوهش بوده است.

کلیّه اطّلاعات در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. در تجزیه و تحلیل توصیفی از شاخصهای آماری شامل: شاخصهای گرایش مرکزی و انحرافی نظیر میانگین، واریانس و انحراف استاندارد استفاده شد و در تجزیه و تحلیل استنباطی از تحلیل رگرسیون گام به گام معکوس[48] و ضریب همبستگی پیرسون[49] استفاده گردید

ابزارهای پژوهش

  الف) پرسشنامۀ شخصیت جامعه­پسند: پرسشنامۀ شخصیت جامعه­پسند توسط پنر (1995) تهیه شده و دارای 30 گویه و 7 خرده­مقیاس مسئولیت اجتماعی، ارتباط همدلانه، نگاه از منظر دیگران، پریشانی فردی، استدلال اخلاقی دوجانبه و استدلال اخلاقی جهت­گیری شده-دیگران و نوعدوستی خودگزارشی است، که در واقع دو عامل کمک­رسانی[50] و هم­حسی جهت­گیری شده-دیگران[51] را می­سنجد (صفاری­نیا و باجلان، 1390). هر دو زیر مقیاس همگرایی درونی بیشتر از 80/0 و روایی بازآزمایی برای هم­حسی ­جهت­گیری شده-دیگران 77/0 و برای کمک­رسانی 85/0 است (پنر و فینکلستین[52]، 1998). پنر، آلفای کرونباخ خرده­مقیاسها را به صورت زیر اعلام کرد: مسئولیت اجتماعی 65/0، ارتباط همدلانه 67/0، نگاه از منظر دیگران 66/0، پریشانی فردی 77/0، استدلال اخلاقی دوجانبه 66/0، استدلالهای اخلاقی جهت­گیری شده دیگران 77/0، نوعدوستی خودگزارش­دهی 73/0 (پنر، 2002).  ضریب آلفا برای نسخۀ ایرانی به قرار زیر گزارش شده است:  مسئولیت اجتماعی 36/0، ارتباط همدلانه 62/0، نگاه از منظر دیگران 51/0، پریشانی فردی 17/0، استدلال اخلاقی دوجانبه 54/0، استدلالهای اخلاقی جهت­گیری شده دیگران 74/0، نوعدوستی خودگزارش­دهی 71/0 (صفاری­نیا و باجلان، 1390).

هنجاریابی پرسشنامه فوق در جمعیت ایرانی توسط صفاری­نیا و باجلان در سال 1390 انجام شد. نتایج تحقیقات آنها نشان داد، ضریب آلفای کرونباخ برای این پرسشنامۀ 30 گویه­ای برابر 79/0، ضرایب بازآزمایی کل برابر 98/0،  ضرایب خرده­مقیاسهای آن بین 42/0 تا 00/1 و روایی همزمان آن با پرسشنامۀ شخصیت پنج عاملی را 46/0 می­باشد که نشان­دهندۀ این است که پرسشنامۀ مجموعۀ شخصیت جامعه­پسند در جمعیت ایرانی دارای روایی و پایایی قابل قبولی است. نمره­گذاری این پرسشنامه بر اساس مقیاس پنج درجه­ای لیکرت است و دامنه نمرات بین٣٠ تا١٥٠می باشد. هم­چنین برخی ازگویه­ها بصورت معکوس نمره­گذاری می­شوند (صفاری­نیا و باجلان، 1390).

ب) پرسشنامۀ سلامت اجتماعی: کیز و شاپیرو (2004)  با توجه به مفهوم پردازیهای نظری از سلامت اجتماعی، یک مدل پنج بُعدی قابل سنجش ارائه دادند که در سطوح فردی قابل استفاده است. کیز (1998) در بررسی پایایی مدل 5 بُعدی به­کار رفته در پرسشنامة خود میزان ضرایب آلفای کرونباخ در مطالعة اول برای ابعاد انسجام اجتماعی، شکوفایی اجتماعی، همبستگی اجتماعی، مشارکت اجتماعی و پذیرش اجتماعی به ترتیب با 57/0، 69/0، 81/0، 75/0 و 77/0 و در مطالعۀ دوم به ترتیب 64/0، 64/0، 73/0، 66/0، و 41/0 به­دست آورد.

هنجاریابی پرسشنامه سلامت اجتماعی در ایران در سال 1393 براساس طیف لیکرت و مدل کیز و شاپیرو و با رعایت ابعاد فرهنگی و اجتماعی توسط صفاری­نیا انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه شهروندان شهر تهران به تعداد 358 زن و 196 مرد بوده با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. پس از تجزیه و تحلیل عاملی تأئیدی و اکتشافی، ابزار دارای 5 عامل شکوفایی اجتماعی، انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی، همبستگی اجتماعی و پذیرش اجتماعی در 28 سؤال می­باشد که با مفاهیم نظری سلامت اجتماعی کیز و شاپیرو (2004) همخوانی دارد. در این پژوهش برای بررسی روایی همزمان از همبستگی آزمون سلامت روان 28 سؤالی که توسط گلدبرگ و هیلر[53] (1979) استفاده شد. همچنین اعتبار داده­های پژوهش با استفاده از آلفای کرونباخ برابر 83/0 بوده است. همبستگی سلامت اجتماعی با سلامت روان در گروه نمونه با حجم 120 نفر با ضریب 247/0 بیانگر همبستگی و روایی بین دو پرسشنامه است. در مجموع 993/40 در صد واریانس تراکمی کل آزمون توسط این 5 عامل تبیین شد. پس از گذشت دو هفته، پرسشنامه مجدداً بر روی همان 40 نفر اجرا شد. میزان همبستگی میان نتایج دو بار اجرای پرسشنامه برابر با 851/0 بود که نشاندهندۀ پایایی رضایتبخش آن است. نمره­گذاری این پرسشنامه به­صورت مستقیم و در بعضی گویه­ها معکوس می­باشد. افراد با نمرات خام کمتر از 67 دارای سلامت اجتماعی ضعیف، نمرات خام بین 68 تا 90 دارای سلامت اجتماعی متوسط و نمرات خام بالای 91 دارای سلامت اجتماعی قوی هستند (صفاری­نیا، 1393).

ج) مقیاس کنترل درونی-بیرونی: این آزمون توسط راتر در سال 1966، برای ارزیابی انتظارات تعمیم یافته فرد، در زمینه کنترل درونی یا بیرونی تقویت، تهیه گردیده است، در ساختن این وسیله اندازه گیری، از نظریه یادگیری اجتماعی، به عنوان چهارچوب نظری استفاده شده است. مقیاس منبع کنترل درونی- بیرونی[54] (IE) شامل 29 ماده است که هر ماده دارای یک جفت ماده یا سؤال (الف و ب) می باشد که در یکی مقیاس کنترل درونی، و در دیگری مقیاس کنترل بیرونی، قراردارد، 6 ماده از 29 ماده به صورت خنثی می باشد، که برای پوشیده نگه­داشتن منظور پرسشنامه ، ازآزمودنی به­کار برده شده است (وِینر[55]، 1984). در مطالعات راتر میزان ضریب بازآزمایی را بین 40/0 تا 83/0 گزارش کرده است (بفروئی، صالح­پور و امام­جمعه، 1393). صبوری مقدم در سال1372 ضریب پایایی مقیاس راتر را با استفاده از روش تنصیف حدود 81/0 به­دست آورده است. موفق در سال1375 با هنجاریابی مقیاس منبع کنترل راتر بر روی دانش آموزان دبیرستان­های شهر مشهد، روایی این مقیاس را با استفاده از روایی ملاک هم زمان با منبع کنترل نویکی استریکلندر به عنوان ملاک، 39/0 به دست آوردند. (یاریاری، مرادی و یحیی­زاده، 1386). نجاریان در سال1381 برای آزمون پایایی این مقیاس آن را بر روی 520 نفر از دانش آموزان دبیرستان های اهواز اجرا کرد. پایایی این آزمون از طریق بازآزمایی 85/0 و از طریق ضریب آلفای کرونباخ 78/0 به دست آمد (سلماسی، 1384).

نمره­گذاری این آزمون با شمارش جوابهای کنترل درونی از 23 ماده می باشد، که نمره 9 یا بالاتر نشانه منبع کنترل بیرونی، و نمره کمتر از 9 نشانه منبع کنترل درونی است (وِینر، 1984)

 

یافته­ها

یافته­های توصیفی پژوهش نشان می­دهد که از 100 شرکت­کننده در آزمون 36 نفر مرد (36%) و 64 نفر زن (64%) بودند. 78 نفر دانشجوی مقطع کارشناسی (78%)، 17 نفر دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد (17%) و 5 نفر دانشجوی مقطع دکتری (5%) بودند. 65 نفر در دامنه سنی 22-18سال (65%)، 19 نفر در دامنه سنی 30-23 سال (19%)، 13 نفر در رده سنی 40-31 سال (13%) و 3 نفر در ردۀ سنی بالای 40 سال (3%) قرار داشتند.

جهت بررسی پیش­فرض تحلیل رگرسیون  نرمال بودن توزیع داده­ها بررسی گردید. مقدار احتمال معناداری در آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برابر۲۰/۰ در آزمون شاپیرو-ویلک برابر ۲۵۴/۰ است. در هر دو آزمون مقدار سطح معناداری بزرگتر از ۰۵/۰ است که نشان می دهد توزیع داده ها از توزیع نرمال پیروی می کند. هم­چنین از نمودار پراکندگی متغیرها جهت بررسی خط رگرسیون استفاده شد که حاکی از خطی بودن رابطه بین متغیرها است.

در جدول (1) شاخص­های توصیفی خرده­مقیاس­های متغیرهای شخصیت جامعه­پسند، سلامت اجتماعی و منبع کنترل قابل مشاهده است.

جدول1. شاخص­های توصیفی متغیرهای  شخصیت جامعه­پسند، سلامت اجتماعی و منبع کنترل

متغیر

خرده مقیاس

میانگین

انحراف استاندارد

شخصیت جامعه­پسند

مسئولیت اجتماعی

16/19

75/3

ارتباط همدلانه

08/14

36/2

نگاه از منظر دیگران

10/14

02/3

پریشانی فردی

86/10

12/2

استدلال اخلاقی دوجانبه

32/11

03/2

استدلال جهت­گیری شده-دیگران

61/11

00/2

نوعدوستی خودگزارشی

09/12

17/3

منبع کنترل

 

95/12

26/2

سلامت اجتماعی

انسجام اجتماعی

52/29

13/4

مشارکت اجتماعی

52/15

18/2

پذیرش اجتماعی

70/9

89/1

شکوفایی اجتماعی

98/20

86/3

همبستگی اجتماعی

94/14

14/2

 

همان طور که در جدول (1) مشاهده می شود، از میان مؤلفه­های شخصیت جامعه­پسند، خرده­مقیاس­های مسئولیت اجتماعی دارای بیشترین میانگین و پریشانی فردی دارای کمترین میانگین هستند. هم­چنین خرده­مقیاس­های مسئولیت اجتماعی و پریشانی فردی به ترتیب دارای بیشترین و کمترین انحراف معیار هستند. از میان مؤلفه­های سلامت اجتماعی، خرده­مقیاس­های انسجام اجتماعی و استدلال جهت­گیری شده-دیگران به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میانگین و همین­طور انحراف معیار هستند.

در جدول (2) رابطۀ همبستگی بین خرده­مقیاس­های شخصیت جامعه­پسند با متغیرهای مربوط به سلامت اجتماعی و متغیر منبع کنترل قابل مشاهده است.

 

جدول 2. همبستگی بین متغیرهای شخصیت جامعه­پسند با متغیرهای سلامت اجتماعی و منبع کنترل

متغیرها

شکوفایی اجتماعی

انسجام اجتماعی

مشارکت اجتماعی   

همبستگی اجتماعی  

پذیرش اجتماعی

منبع کنترل

مسئولیت اجتماعی

*170/0-

075/0

037/0-

096/0

102/0

*194/0

ارتباط همدلانه

023/0-

*228/0

099/0

**253/0

*178/0

138/0

پریشانی فردی

056/0

**239/0

*181/0

*204/0

160/0

*216/0

استلال اخلاقی دوجانبه

129/0

**315/0

075/0

054/0

**310/0

*223/0

استدلال اخلاقی جهت­گیری­شده-دیگران

*172/0

141/0

043/0

081/0

153/0

*274/0

نگاه از منظر دیگران

110/0

132/0

079/0

032/0-

141/0

154/0

نوعدوستی خودگزارشی

*170/0-

**241/0

*190/0

**238/0

**246/0

*194/0

* سطح معناداری 05/0      ** سطح معناداری 01/0

باتوجه به جدول (2) می­توان نتیجه گرفت که اکثر خرده­مقیاس­های شخصیت جامعه­پسند با مؤلفه­های سلامت اجتماعی همبستگی مثبت معنادار دارد (ارتباط همدلانه با انسجام اجتماعی 228/0=r، 05/0=p؛ با همبستگی اجتماعی 253/0=r، 01/0=p و با پذیرش اجتماعی 178/0=r، 05/0=p. پریشانی فردی با انسجام اجتماعی 239/0=r، 01/0=p؛ با مشارکت اجتماعی 181/0=r، 05/0=p و با همبستگی اجتماعی 204/0=r، 05/0=p. استدلال اخلاقی دوجانبه با انسجام اجتماعی 315/0=r، 01/0=p و با پذیرش اجتماعی 310/0=r، 01/0=p.  استدلال اخلاقی جهت­گیری­شده-دیگران با شکوفایی اجتماعی 172/0=r، 05/0=p. نوعدوستی خودگزارشی با انسجام اجتماعی 241/0=r، 01/0=p؛ با مشارکت اجتماعی 190/0=r، 05/0=p؛ با همبستگی اجتماعی 238/0=r، 01/0=p و با پذیرش اجتماعی 246/0=r، 01/0=p).  به غیر از خرده­مقیاس مسئولیت اجتماعی و نوعدوستی خودگزارشی که با خرده­مقیاس شکوفایی اجتماعی از خرده­مقیاس­های سلامت اجتماعی همبستگی منفی معنادار دارند (170/0-= r، 05/0=p). هم­چنین اکثر خرده­مقیاس­های شخصیت جامعه­پسند با منبع کنترل رابطه مثبت معنادار دارند (مسئولیت اجتماعی 194/0=r، 05/0=p؛ پریشانی فردی 216/0=r، 05/0=p؛ استلال اخلاقی دوجانبه 223=r، 01/0=p؛ استدلال اخلاقی جهت‌گیری­شده-دیگران 274/0=r، 01/0=p و نوعدوستی خودگزارشی 194/0=r، 01/0=p). به غیر از خرده­مقیاس­های ارتباط همدلانه و نگاه از منظر دیگران که با متغیر منبع کنترل رابطه معناداری ندارند.

در جدول (3) متغیرهای پیش­بین برای خرده­مقیاس­های شخصیت جامعه­پسند قابل مشاهده است.

جدول 3. تحلیل رگرسیون گام به­گام بین متغیرهای شخصیت جامعه­پسند، سلامت اجتماعی و مرکز کنترل

متغیر ملاک

متغیر پیش­بین

B

Beta

T

سطح معناداری

ارتباط همدلانه

انسجام اجتماعی

همبستگی اجتماعی

110/0

244/0

192/0

222/0

962/1

270/2

053/0

025/0

استدلال اخلاقی جهت گیری شده-دیگران

منبع کنترل

شکوفایی اجتماعی

221/0

092/0

250/0

177/0

573/2

823/1

012/0

071/0

استلال اخلاقی دو جانبه

انسجام اجتماعی

پذیرش اجتماعی

119/0

254/0

240/0

232/0

404/2

323/2

018/0

022/0

مسئولیت اجتماعی

منبع کنترل

شکوفایی اجتماعی

315/0

160/0-

190/0

165/0-

933/1

675/1-

056/0

097/0

پریشانی فردی

انسجام اجتماعی

مشارکت اجتماعی

منبع کنترل

104/0

181/0

185/0

202/0

185/0

197/0

084/2

933/1

038/2

040/0

056/0

044/0

نوعدوستی خودگزارشی

انسجام اجتماعی

شکوفایی اجتماعی

همبستگی اجتماعی

183/0

167/0

261/0

237/0

203/0

177/0

422/2

098/2

819/1

017/0

039/0

072/0

نگاه از منظر دیگران

 

منبع کنترل

 

205/0

154/0

543/1

126/0

 

با توجه به جدول (3) خرده­مقیاس­ همبستگی اجتماعی برای ارتباط همدلانه، خرده­مقیاس منبع کنترل برای استدلال اخلاقی جهت­گیری شده-دیگران، خرده­مقیاس­های انسجام اجتماعی و پذیرش اجتماعی برای استلال اخلاقی دو جانبه، خرده­مقیاس­های انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی و منبع کنترل برای پریشانی فردی و در انتها خرده­مقیاس­های انسجام اجتماعی و شکوفایی اجتماعی برای نوعدوستی خودگزارشی، در سطح معناداری 05/0، متغیرهای پیش­بین مناسبی هستند.

بحث و نتیجه­گیری

در یک جمع­بندی از یافته­های پژوهش حاضر می­توان نتیجه گرفت که تمام خرده­مقیاس­های شخصیت جامعه­پسند با تمام مؤلفه­های سلامت اجتماعی همبستگی مثبت معنادار دارند. به غیر از خرده­مقیاس­های مسئولیت اجتماعی و نوعدوستی خودگزارشی که با شکوفایی اجتماعی از خرده­مقیاس­های سلامت اجتماعی همبستگی منفی معنادار دارند و خرده­مقیاس نگاه از منظر دیگران  که با هیچ­یک از مؤلفه­های متغیر سلامت اجتماعی رابطه معنی­داری ندارد.

هم­چنین تمام خرده­مقیاس­های شخصیت جامعه­پسند با منبع کنترل رابطه مثبت معنادار دارند به غیر از خرده­مقیاس­های ارتباط همدلانه و نگاه از منظر دیگران که با متغیر منبع کنترل رابطۀ معناداری نداشت.

نتیجۀ پژوهش حاضر حاکی از آن است که بین اکثر ابعاد شخصیت جامعه­پسند با اکثر مؤلفه­های سلامت اجتماعی رابطۀ مستقیم معنادار وجود دارد که با یافته­های کاشانکی و همکاران (1395)؛ صفاری­نیا و همکاران (1393)؛ آقایوسفی و همکاران (1394)؛ خطیبی و یوسفی (1399)؛ سیمسون و همکاران (2017)؛ ورتاگ و برادکو (2019) و پاتریک و همکاران (2020) همسو می­باشد. از این یافته می­توان نتیجه­گیری کرد با تقویت ابعاد و ویژگی­های شخصیت جامعه­پسند در افراد، می­توان سلامت اجتماعی را ارتقاء داد. هم­چنین طبق یافته­های پژوهش حاضر مؤلفه­هایی از متغیر سلامت اجتماعی و همین­طور متغیر منبع کنترل پیش­بینی کننده­های مناسبی برای برخی از ابعاد شخصیت جامعه­پسند هستند که با یافته­های پژوهش صیدی و همکاران (1398)  و کاشانکی و همکاران (1395)  همسو می­باشد.

بر اساس یافتۀ پژوهش حاضر، تنها بُعد «مسئولیت اجتماعی» و «نوع­دستی خودگزارشی» از ابعاد شخصیت جامعه­پسند با مؤلفه «شکوفایی اجتماعی» از مؤلفه­های سلامت اجتماعی همبستگی منفی معنادار دارد. در تبیین این امر می­توان گفت، افراد با مسئولیت اجتماعی بالا معمولاً در قبال انجام امور به نحو احسن و انجام وظایف اجتماعیِ بدون نقص، احساس مسئولیت بالایی دارند؛ از این رو با نگرانی از نتیجۀ عکس گرفتن از به­کار بستنِ راهکارهای جدید و امتحان نشده که احتمالاً منجر به شکست شود، ریسک امتحان روش­های جدید را نمی­پذیرند و در نتیجه، این محافظه­کاری مانع پیشرفت، ایجاد تحول و شکوفایی اجتماعی در آن­ها می­شود. از طرفی افراد دارای ویژگی نوعدوستی بالا افرادی هستند که با حسن نیت و بدون انتظار پاداش اقدام به کمک و یا ارائه خدمت به دیگران می­کنند که در خیلی از موارد ارائه چنین خدماتی می­تواند موجب فداکاری افراطی و فراموشی نیازهای خود فرد شود. همین امر یعنی در اولویت قرار دادن دیگران می­تواند عاملی باشد که فرد از اقدام به کارهای جدیدی که موجب تحول و شکوفایی اجتماعی­ خودش شود غافل بماند.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد، مؤلفه «نگاه از منظر دیگران» با هیچیک از ابعاد سلامت اجتماعی رابطه معنی­داری نداشت. این یافته با نتیجه اغلب      پژوهش­هایی که حاکی از وجود رابطه بین جامعه­پسندی و سلامت اجتماعی می­باشند، ناهمسو است. در تبیین این نتیجه میتوان گفت که در اکثر مطالعات، جامعه­پسندی به عنوان یک متغیر واحد در نظر گرفته شده است در صورتی­که در پژوهش حاضر رابطه هر یک از ابعاد مختلف جامعه­پسندی با سلامت اجتماعی به­طور جداگانه بررسی شده است. علاوه بر این چون جامعه آماری شامل دانشجویان بوده است، به علت تجارب کم زندگی در این افراد احتمالاً توانایی همدلی، درک نقطه نظر دیگران و نگاه از زاویه دید دیگران به مسائل که منجر به حق دادن به دیگران شود، در برخی از افراد شرکت­کننده در پژوهش، قابل ملاحظه نبوده است.

در بررسی رابطه شخصیت جامعه­پسند و منبع کنترل باید متذکر شد که پژوهش­های زیادی در این رابطه در پیشینه پژوهشی یافت نشد که این امر خود دلیلی برای جدید بودن موضوع پژوهش حاضر است. ولی با توجه به نتایج مطالعات پیشین، از آنجایی که رفتار جامعه­پسند با سلامت اجتماعی همبستگی مثبت دارد و سلامت اجتماعی نیز با منبع کنترل درونی همبستگی مثبت دارد، انتظار می­رود که بین رفتار و شخصیت جامعه­پسند و منبع کنترل درونی نیز همبستگی مثبت وجود داشته باشد که یافتۀ پژوهش حاضر نیز حاکی از این واقعیت است.

در این راستا پژوهشهای متعددی جهت مطالعۀ رابطۀ بین سلامت اجتماعی و منبع کنترل انجام شده است که به تعدادی اشاره می­شود. افرادی که از نظر موضع کنترل درونی بالا می­باشند احتمال کمتری دارد که دچار مشکلات هیجانی و روانشناختی شوند (بنوش و همکاران، 1996)؛ افراد برخوردار از عزت­نفس بالا و منبع کنترل درونی، از وضعیت سلامتی بهتری برخوردارند (سوینی، 2002)؛ افراد دارای مکان کنترل درونی از بهداشت روانی بهتری برخوردارند (اسماعیل­زاده، 1387)؛ شادمانی همبستگی مثبت با خودکنترلی دارد و خودکنترلی نیز همبستگی مثبت با منبع کنترل دارد (رمضانی و گلتاش، 2017)؛ افراد با کنترل درونی دارای سازگاری فردی بالاتری هستند (قره­تپه و همکاران، 1394). در نوجوانان با کنترل بیرونی جهت بازسازی منبع کنترل استفاده از روش مداخله­ای آموزش شیوه زندگی خوب و افزایش خودکنترلی مؤثر است (تیلر، هفرنان و فرچون[56]، 2020).

همان­طور که قبلاً نیز گفته شد، تمام خرده­مقیاس­های شخصیت جامعه­پسند با منبع کنترل رابطه مثبت معنادار دارند به غیر از خرده­مقیاس­های «ارتباط همدلانه» و «نگاه از منظر دیگران» که با متغیر منبع کنترل رابطۀ معناداری نداشت. در تبیین این یافته می­توان گفت که افراد با منبع کنترل درونی نسبت به افراد با منبع کنترل بیرونی کمتر تحت تأثیر عوامل بیرونی بوده و در عملکرد خود در چارچوب فکری که از نظر خودشان صحیح می­باشد تصمیم­گیری می­کنند که این امر در برخی موارد می­تواند به کاهش رفتار همدلانه در این افراد گردد. از طرفی دیگر افراد با کنترل درونی به علت تأکید بر احساسات درونی خود، مستقل عمل کرده و کمتر تحت تأثیر نظرات دیگران هستند و احتمالاً در رفتار جامعه­پسندی که مربوط بهنگاه از منظر دیگران می­شود ضعیف­تر عمل می­کنند.

در پیشینۀ پژوهشی با نتایج همسو با یافته­های مطالعه حاضر در مورد رابطۀ بین شخصیت جامعه­پسند و منبع کنترل می­توان به نتایج پژوهشی بر روی پرستاران در نیجریه اشاره کرد که حاکی از آن است که دارا بودن کنترل درونی و خودکارآمدی بالا پیش­بینی کننده رفتار جامعه پسند ار این افراد می­باشد (آفولابی و آلاده[57]، 2015).  تاکمورا و تاکاگی[58] (1987) نیز در مطالعه­ای روی دانشجویان در ژاپن نیز نشان دادند که افراد دارای منبع کنترل درونی نسبت به افراد با منبع کنترل بیرونی بیشتر تمایل به داشتن رفتار جامعه­پسند دارند.

در جمع­بندی نهایی می­توان گفت جهت افزایش رفتار جامعه­پسند، تقویت هم عوامل فردی و هم عوامل محیطی مؤثر بر ارتقاء سلامت اجتماعی مفید خواهد بود و هم­چنین شیوه­های فرزندپروری مبتنی بر اصولی که به شکل­گیری تفکر و شخصیت با منبع کنترل درونی در افراد کمک کند تا در آینده، افراد مستقل بار آمده و پیامد تصمیمات خود را عهده دار بوده و مسئولانه و به­طور مؤثر وقایع زندگی خود را کنترل کنند، می­تواند رفتار و شخصیت جامعه­پسند را در افراد پایه­ریزی کند.

از محدودیت­های پژوهش حاضر می­توان گفت، انتخاب نمونه فقط از بین دانشجویان بوده است که بهتر است در تحقیقات آتی از اقشار مختلف اجتماع جهت نمونه­گیری استفاده شود. همچنین باید در نظر گرفت که پژوهش حاضر یک پژوهش مقطعی است و شاید بهتر باشد در این زمینه جهت دست­یابی به نتایج قابل اعتمادتر، پژوهشهای آتی از نوع مطالعات طولی باشد. در ضمن از آنجایی که افراد با منبع کنترل درونی بیشتر دارای رفتار جامعه­پسند هستند، پیشنهاد می­شود در پژوهشهای بعدی رابطۀ عوامل مؤثر در بوجود آمدن منبع کنترل درونی از جمله روشهای فرزندپروری با شخصیت جامعه­پسند مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.

 

[1]- Prosocial behavior

[2]- Sharing

[3]- Comforting

[4]- Bartal, Rodgers, Sarria, Decety & Mason

[5]- Bierhoff

[6]- Zaskonda

[7]- Abbate, Ruggieria & Bocaa

[8] -Wertag & Bratko

[9] -Patrick, Bodin, Gibbs & Basinger

[10]- Penner

[11]- Social Responsibility

[12]- Empathic Concern

[13]- Perspective Taking

[14]- Personal Distress

[15]- Other-Oriented Moral Reasoning

[16]- Mutual Concerns moral reasoning

[17]- Self-reported altruism

[18]- Simpson, Willer & Harrell

[19]- Snippe, Jeronimus, Rot, Bot, de Jonge & Wichers

[20]- Baumsteiger

[21]- Zuffianò, Eisenberg, Luengo Kanacri, Pastorelli & et al

[22]- Guinote, Cotiza, Sandhu & Siwa

[23]- Aknin, Barrington-Leigh, Burns, Dunn and Helliwell & et al

[24]- Keyes

[25]- Social Integration

[26]- Social Coherence

[27]- Social Acceptance

[28]- Social Contribution

[29]- Social Actualization

[30]- Shapiro

[31]- Legatum Institute Foundation

[32]- Rotter

[33]- Allport

[34]- Maltby, Day & Macaskill

[35]- Benotsch, Christensen, McKelvey

[36]- Dennis & Chen

[37]- Arogundade & Itua

[38]- Zhang & Jang

[39]- Wong & Anitescu

[40]- Bulmash

[41]- Sagone & De Caroli

[42] -Tyler, Heffernan  &Fortune

[43] -Sigurvinsdottir, Thorisdottir  &Gylfason

[44]- Fox, De Koning & Leicht

[45]- Swinney

[46]- Martin, Richardson, Bergen, Roeger & Allison

[47]- Cuengros

[48]-  Backward Stepwise regression

[49]- Pearson Correlation

[50]- Helpfulness

[51]- Other-oriented empathy

[52]- Finkelstein

[53]- Goldberg & Hillier

[54]- Internal-External

[55]- Weiner

[56] -Tyler, Heffernan  &Fortune

[57] -Afolabi & Alade

[58]- Takemura & Takagi

  • اسماعیل­زاده، ع. (1387). بررسی مرکز کنترل زنان و مردان در شرایط استرس­زا. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد رودهن.
  • اعتمادی، احمد و ماستری فراهانی، فاطمه. (1390). مقایسه وضعیت سلامت روانی و منبع کنترل نوجوانان دختر خانوادههای معتاد و غیرمعتاد. فصلنامه علوم تربیتی، سال چهارم، شماره 16،  صفحات: 152-137.
  • آقایوسفی، علیرضا؛ مصطفائی، علی؛ زارع، حسین؛ و ایمانی­فر، حمیدرضا. (1394). رابطه­ای رفتار جامعه­پسندی و گرایشهای مطلوب اجتماعی در زنان با پنج عامل شخصیتی کاستا و مک­کری. فصلنامه علمی-پژوهشی زن و جامعه، سال ششم، شماره2، صفحات: 84-67.
  • آلپورت، گوردن دبلیو. (۱۹۶۷). روانشناسی اجتماعی از آغاز تا کنون. ترجمۀ محمدتقی منشی طوسی (1371). مشهد: آستان قدس رضوی.
  • بارون، رابرت؛ بیرن، دان و برنسکامپ، نایلا. (2006). روانشناسی اجتماعی، ترجمة یوسف کریمی (1388). تهران: نشر روان.
  • بفروئی، برزگر؛ صالح­پور، مصطفی؛ و امام جمعه، سیدمحمدرضا. (1393). بررسی رابطۀ منبع کنترل و عزت نفس با خلاقیت در دانش­آموزان دبیرستان­های شهر اردکان. مجلۀ روان­شناسی مدرسه،  دورۀ3، شمارۀ 4، صفحات: 21-6.
  • حاتمی، حمیدرضا؛ محمدی، ناهید؛ ابراهیمی، محسن و حاتمی، معصومه. (1389). رابطه منبع کنترل و ویژگیهای شخصیتی. مجله اندیشه و رفتار، دورۀ پنجم، شماره 18، صفحات: 30-21.
  • خطیبی، مینا؛ و یوسفی، فریده. (1399). رابطه ذهن­آگاهی و رفتار جامعه­پسند دانشجویان: نقش واسطه­ای راهبردهای شناختی تنظیم هیجان. فصلنامه علمی-پژوهشی رن و جامعه، سال یازدهم، شماره اول، صفحات: 240-219.
  • زمان­خانی، فریبا؛ عباچی­زاده، کامبیز؛ امیدنیا، سهیلا؛ ابدی، علیرضا؛ و حیدرنیا، محمدعلی. (1395). تحلیل وضعیت سلامت اجتماعی در استان­های کشور جمهوری اسلامی ایران. مجله سلامت اجتماعی، دورۀ سوم، شماره 3، صفحات: 181 تا 18.
  • سلیمان­نژاد، اکبر و شهرآرای، مهرناز. (1380). ارتباط منبع کنترل و خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی. روانشناسی و علوم تربیتی، دورۀ 31، شماره 2، صفحات: 198-175.
  • سلماسی، فرشاد. (1384). رابطه بین جهت­گیری مذهبی و منبع کنترل با اختلالات روانی در بین دانشجویان دانشگاه ارومیه، پایان­نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه پیام نور تهران مرکز.
  • سمیعی، مرسده؛ رفیعی، حسن؛ امینی­رارانی، مصطفی و اکبریان، مهدی (1389). سلامت اجتماعی ایران: از تعریف اجماع‌مدار تا شاخص شواهدمدار. مجله مسائل اجتماعی ایران، دورۀ اول، شماره 8، صفحات: 51-31.
  • شاهنده، مریم و آقایوسفی، علیرضا. (1391). مقایسه سیستمهای مغزی فعالسازی/بازداری رفتاری و منبع کنترل دانشجویان دختر و پسر. فصلنامه روانشناسی کاربردی، سال 6، شماره 3(23)، صفحات: 26-7.
  • صفاری­نیا، مجید. (1393). بررسی اعتبار، روایی و هنجاریابی پرسشنامه سلامت اجتماعی در ساکنین شهر تهران. مجله پژوهش­های روانشناسی اجتماعی، دورۀ 4، شمارۀ 5، صفحات: 56-45.
  • صفاری­نیا، مجید. (1394). آزمون­های روانشناسی اجتماعی و شخصیت. تهران: انتشارات ارجمند.
  • صفاری­نیا، مجید و باجلان، فاطمه (1390). اعتباریابی و هنجارسازی پرسشنامة شخصیت جامعه­پسند. پایان­نامة کارشناسی ارشد دانشگاه پیام­نور.
  • صفاری­نیا، مجید؛ تدریس­تبریزی، معصومه؛ محتشمی، طیبه؛ و حسن­زاده، پرستو. (1393). تأثیر مؤلفه­های شخصیت جامعه­پسند و خودشیفتگی بر بهزیستی اجتماعی در ساکنان شهر تهران. مجله دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی، دورۀ پانزدهم، شمارۀ 3، پیاپی 57، صفحات: 44-35.
  • صیدی، ستار؛ احمدیان، حمزه؛ صفاری­نیا، مجید. (1398). پیش­بینی رفتار جامعه­پسند بر اساس اعتماد اجتماعی و دیدگاه­گیری اجتماعی. مجله دانش و پژوهش در روان­شناسی کربردی، سال بیستم، شماره 3، پیاپی (77)، صفحات: 21-11.
  • عجم، علی­اکب.ر (1395). پیش­بینی خودکارآمدی تحصیلی از طریق سلامت اجتماعی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی. دو ماهنامۀ علمی-پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، سال نهم، شماره 2، صفحات: 78-71.
  • علوی­حکمت، زهرا. (1393). بررسی رابطه انواع سرمایه با سلامت اجتماعی افراد در شهر تهران. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری، دانشگاه الزهرا (س)، دانشکده اقتصاد و حسابداری.
  • قره­تپه، آمنه؛ طالع­پسند، سیاوش؛ منشئی، غلامرضا؛ ابوالفتحی، میترا؛ صلحی، مهناز، و قره­تپه، شهناز (1394). ارتباط سازگاری فردی و اجتماعی با منبع کنترل و جنسیت در دانش­آموزان تیزهوش دبیرستانی کرمانشاه. فصلنامه علمی-پژوهشی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دورة سوم، شمارة 2، صفحات: 166-160.
  • کاشانکی، حامد؛ قربانی، نیما؛ و حاتمی، جواد. (1395). بررسی ارتباط فرونشانی احساسات و علائم جسمانی و روانی با توجه به نقش خودشناسی انسجامی، بهوشیاری و شفقت خود، جامعه پسندی و خود مهارگری. فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی، سال هفتم، شماره 3: صفحات: 70-55.
  • نقیبی، ابوالحسن؛ حسینی، حمزه؛ یزدانی، جمشید؛ شفیعی، رقیه؛ و خراسانی، فاطمه. (1392). رابطه منبع کنترل و مذهبی بودن با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1389. مجله دین و سلامت، دورۀ اول، شمارۀ 1، صفحات: 8-1.
  • نیازی، محسن و سخایی، ایوب. (1399). بررسی تأثیر سازه‌های جامعه شناختی بر سلامت اجتماعی (مورد مطالعه: شهروندان شهر تهران). مجله علمی پژوهشی مطالعات جامعه شناختی (نامه علوم اجتماعی سابق). نشر آنلاین: 77-37. شناسه دیجیتال: (DOI): 10.22059/JSR.2021.79500
  • یاریاری، فریدون؛ مرادی، علیرضا و یحیی زاده، سلیمان. (1386). رابطه هوش هیجانی و منبع کنترل با سلامت روان شناختی در بین دانشجویان دانشگاه مازندران. مجله مطالعات روا نشناختی، (3)1: صفحات: 40-21.
  • یحیی زاده، حسین و عربگری، زلیخا. (1394). رابطه آموزش مهارتهای اجتماعی و سلامت اجتماعی دانش­آموزان دختر مقطع اول دبیرستان منطقه 19 تهران. پژوهشنامه مددکاری اجتماعی، دورۀ اول، شماره 4، صفحات: 166-130.

 

  • Abbate, C.S., Ruggieria, S., & Boca, S. (2013). Automatic Influences of Priming on Prosocial

Behavior.Europe's Journal of Psychology, Vol. 9(3): 479–492.

  • Afolabe, O.A. & Alade, M.O. (2015). Self Efficacy and Locus of Control as Predictors of Prosocial Behaviour and Organizational Commitment among a Sample of Nigerian Nurses. Proceedings. The European Conference on Psychology and the Behavioral Sciences 2015 Official Conference P:1-15.
  • Aknin, L.P., Barrington-Leigh, C.P., Dunn, E.W., Helliwell. J.F., Burns, J., Biswas-Diener, R., Kemeza, I., Nyende, P., Ashton-James, C.E., & Norton, M.I. (2013). Prosocial Spending and Well-being: Cross-Cultural Evidence for a Psychological Universal. Journal of Personality and Social Psychology, American Psychological Association, 2013, Vol. 104, No. 4: 635–652.
  • Arogundade, O. & Itua, O. (2010). Locus of control and self-esteem as predictors of teacher

frustration in Lagos state secondary schools, Journal of IFE Psychologia: An International,

18, 339 - 351, ISSN: 11171421.

  • Bartal, I.A., Decety, J. & Mason, P. (2011). Empathy and Prosocial behavior in rats. Science

Magazine, 334: 1427-1430.

  • Bartal, I.A., Rodgers, D.A, Sarria, M. B, Decety, J. and Mason, P. (2014), Prosocial Behavior in Rats is Modulated by Social Experience, University of Chicago, United States, Online Published January 14, Cite as Elfie.
  • Baumsteiger, R. (2017). Looking forward to helping: The effects of prospection on prosocial

intentions and behavior. First published: 1 August 2017Full publication history

DOI: 10.1111/jasp.12456

  • Benotsch EG, Christensen AJ, McKelvey L. (1996). Hostility: Social support; Newyork.
  • Bulmash, (2016). Entrepreneurial Resilience: Locus of Control and Well-being of Entrepreneurs. J Entrepren Organiz Manag, 5(1):  1-6.
  • Dawes, R. M. (1980), Social Dilemmas, Annual Review of Psychology, No 31: 169-193.
  • Dennis, D.A. & Chen, C.C. (2007). Neurophysiologic mechanisms in the emotional modulation of attention: The interplay between threat sensitivity and intentional control. Biological Psychology, 76(4): 1–10.
  • Fox, S., De Koning, E., & Leicht, S. (2002). The relationship between attribution of blame for a violent act and EPQ-R sub-scales in male offenders with mental disorder. Personality and individual differences, 33(3):1-9.
  • Gharehdaghi, S., Mardi Pirsoltan, F., Ghader Sanavi, R.A. & Derakhshannia, F. (2016). A study of the interface between social health and marital satisfaction among the staff of welfare organization in Karaj. International Academic Journal of Humanities, 3(5): 8-19.
  • Guinote, A., Cotiza, L., Sandhu, S. & Siwa, P. (2014). Social status modulates prosocial behavior and egalitarianism in preschool children and adults. Journal of Proceeding of the National Academy of Sciences of the United States of America, 112(3): 731-736.
  • Keyes CLM. (1998). Social Well-being. Social psychology quarterly.
  • Keyes CLM, Shmotkin D, Ryff CD. (2002). Optimizing well-being: The empirical encounter of

two traditions. J Pers Soc Psychol. 82:1007-22.

  • Keyes CLM. (2003). Complete Mental Health: an agenda for the 21st century. In: Keyes CLM, Haidt J, editors. Flourishing: Positive psychology and the life well-lived Washington DC: American Psychological Association Press; 2003.
  • Keyes, C.L.M. & Shapiro, A. (2004). Social well-being in the U.S.: A descriptive epidemiology. University of Chicago Press.
  • Keyes CLM. (2005). Mental health and/or mental illness? Investigating axioms of the complete state model of health. J Consult Clin Psychol, 73:539-48.
  • Legatum Institute Foundation (2020). The Legatum Prosperity Index 2020.
  • Maltby, J., and Day, L., and Macaskill, A., (2007). Personality, IndividualDifferences and

intelligence, Harlow: Pearson Prentice Hall, ISBN0-13-12976-0.

  • Martin, G., Richardson, A. S., Bergen, H. A., Roeger, L. & Allison, S. (2005). Perceived Academic Performance, Self-Esteem and Locus of Control as Indicators of Need for Assessment of Adolescent Suicide Risk: Implications for Teachers, Journal of Adolescence, 28(1): 75-87.
  • Patrick, R.B., Bodine, A.J., Gibbs, J.C., Basinger, K.S. (2020). What Accounts for Prosocial Behavior? Roles of Moral Identity, Moral Judgment, and Self-Efficacy Beliefs. J Genet Psychol; 179(5): 231-245.
  • Ramezani, S.G. & Gholtash, A. (2017). The relationship between happiness, self‑control and locus of control. International Journal of Educational and Psychological Researches, 1(2): 100-104.
  • Rotter GB. (1966). Generalized expectancies for internal versus external control of reinforcement. Psychol Monogr, 80: 70-150.
  • Rotter G.B. (1954). Social learning and clinical psychology. New Jersey: Prentice-Hall.
  • Sabouri Khosroshahi, H. & Mashayekhi, S. (2017). Evaluation of Relationship between Social Support and Social Health of Tehran Citizens. Review of European Studies; Vol. 9, No. 2: 275-285.
  • Sagone, E. & De Caroli, M.E. (2014). Locus of control and academic self-efficacy in university students: the effects of Self-concepts. Procedia - Social and Behavioral Sciences (114): 222 – 228.
  • Salehi, A., Marzban, M., Sourosh, M., Sharif, F., Nejabat1, M., & Imanieh1, M.H. (2017). Social Well-being and Related Factors in Students of School of Nursing and Midwifery. IJCBNM January 2017; Vol 5, No 1: 82-90.
  • Sigurvinsdottir, R., Thorisdottir, I.E., & Gylfason, H.F. (2020). The Impact of COVID-19 on Mental Health: The Role of Locus on Control and Internet Use. Int. J. Environ. Res. Public Health, 17, 6985, Pages:1-15.
  • Simpson, B., Willer, R. & Harrell, A. (2017). The Enforcement of Moral Boundaries Promotes Cooperation and Prosocial Behavior in Groups. Scientific Reports,7:42844, DOI:10.1038/srep42844.
  • Snippe, E., Jeronimus, B.F., Rot, M., Bos, E.H., de Jonge, P. & Wichers. M. (2017). The

Reciprocity of Prosocial Behavior and Positive Affect in Daily Life.  Journal of Personality, VC  2017 Wiley Periodicals, Inc. DOI: 10.1111/jopy.12299.

  • Swinney, J.E. (2002). African Americans with cancer: The relationships among selfesteem, locus of control, and health perception, Journal of Research in Nursing and Health, 25(5), 371–382.
  • Takemura, K. & Takagi, O. (1987). Motivs for Prosocial Behaviors and its Relationships with Internal External Locus of Controls. The Japanese Journal of Educational Psychology, Volume 35, Issue 1, Pages: 26-32.
  • Tyler, N., Heffernan, R., & Fortune, C.A. (2020). Reorienting Locus of Control in Individuals Who Have Offended Through Strengths-Based Interventions: Personal Agency and the Good Lives Model. Front. Psychol., 15 September 2020.https://doi.org/10.3389/fpsyg.2020.553240.
  • Weiner, B. (1984). Principles for a Theory of Student Motivation and Their Application within an Attributional Framework, Journal of Research on Motivation in Education, 1(1): 15–38.
  • Wertag, A., & Bratko, D. (2019). In search of the prosocial personality: Personality

traits as predictors of prosociality and prosocial behavior. Journal of Individual

Differences, 40(1), 55.

  • Wong, H.J. & Anitescu, M. (2017). The Role of Health Locus of Control in Evaluating Depression and Other Comorbidities in Patients with Chronic Pain Conditions, A Cross-Sectional Study. Pain Practice, 17(1): 52–61.
  • Zaskonda, H. (2010). Pro-social traits and tendencies of students of helping professions. Czech Republic: University of South Bohemia;2010: 1-122.
  • Zhang, A. & Jang, Y. (2017). The Role of Internal Health Locus of Control in Relation to

Self-Rated Health in Older Adults. Journal of Gerontological Social Work, 60(1): 68-78.

  • Zuffianò,, Eisenberg, N., Alessandri, G., Luengo Kanacri, B.P., Pastorelli, C., Milioni, C. & Caprara, G.V. (2016). The Relation of Pro-Sociality to Self-Esteem: The Mediational Role of Quality of Friendships. Personality, Volume 84, Issue 1: 59-70.