روانشناسی اجتماعی
ستار صیدی
چکیده
مقدمه: داشتن جامعه سالم در گرو رفتار جامعه‌پسند افراد آن است بنابراین درک عوامل مؤثر بر این رفتارها حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل واریانس محور نقش واسطه‌ای پرخاشگری در ارتباط بین خودشیفتگی و جامعه‌پسندی در دانشجویان انجام شد.روش: طرح پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل 7589 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی ...
بیشتر
مقدمه: داشتن جامعه سالم در گرو رفتار جامعه‌پسند افراد آن است بنابراین درک عوامل مؤثر بر این رفتارها حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل واریانس محور نقش واسطه‌ای پرخاشگری در ارتباط بین خودشیفتگی و جامعه‌پسندی در دانشجویان انجام شد.روش: طرح پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل 7589 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1402 بود که تعداد 341 نفر به روش نمونه‌گیری ترکیبی (مرحله اول تصادفی خوشه‌ای و مرحله دوم دردسترس) در پژوهش شرکت کردند. برای جمعآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های خودشیفتگی (راسکین و تری، 1988)، پرخاشگری (زاهدی‌فر، 1379) و مجموعه شخصیت جامعه‌پسند (پنر، 2002) استفاده شد. تحلیل داده‌ها در چارچوب مدل‌سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار PLS 3 انجام شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که مدل کلی پژوهش، به صورت مطلوبی با داده‌ها برازش دارد. در بررسی یافته‌ها مشخص شد اثر مستقیم خودشیفتگی بر پرخاشگری و اثر مستقیم پرخاشگری بر شخصیت جامعه‌پسند (0/01≤P) و اثر غیرمستقیم خودشیفتگی بر جامعه‌پسندی معنی‌دار می‌باشد (0/05≤P).نتیجه‌گیری: نتایج پیامدهایی برای مفهوم‌سازی خودشیفتگی، اهمیت نقش واسطه‌ای پرخاشگری و بهبود درک شخصیت جامعه-پسند دارد. لذا، با توجه به تأیید نقش واسطه‌ای پرخاشگری در ارتباط بین خودشیفتگی و جامعه‌پسندی می‌توان برای کاهش خودشیفتگی و افزایش جامعه‌پسندی در دانشجویان برنامه‌هایی برای آموزش و کاهش پرخاشگری آنان مدنظر قرار داد.
روانشناسی اجتماعی
سحر کرمانیان؛ فاطمه گلشنی؛ آنیتا باغداساریانس؛ فرهاد جمهری
چکیده
مقدمه: خودشیفته چالش‌های قابل توجهی در سازگاری روانشناختی افراد به وجود می‌آورد. در نتیجه، شناسایی عوامل مؤثر در ایجاد آن می‌تواند در تدوین برنامه‌های پیشگیری از خودشیفتگی مفید باشد. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری خودشیفتگی بر اساس تروماهای اوایل زندگی، عملکرد خانواده و شیوه‌های فرزندپروری ادراک شده مادر با میانجیگری دشواری ...
بیشتر
مقدمه: خودشیفته چالش‌های قابل توجهی در سازگاری روانشناختی افراد به وجود می‌آورد. در نتیجه، شناسایی عوامل مؤثر در ایجاد آن می‌تواند در تدوین برنامه‌های پیشگیری از خودشیفتگی مفید باشد. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری خودشیفتگی بر اساس تروماهای اوایل زندگی، عملکرد خانواده و شیوه‌های فرزندپروری ادراک شده مادر با میانجیگری دشواری تنظیم هیجان و کمال گرایی انجام گردید.روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل افراد 45-20 ساله شهر تهران بودند که در سال401-1400 برای دریافت خدمات مشاوره به کلینیک‌های روانشناسی مراجعه کردند. حجم نمونه 350 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مصاحبه بالینی، پرسشنامه خودشیفتگی آمز (2008)، پرسشنامه کودک آزاری (نوربخش، 1391)، پرسشنامه عملکرد خانواده (اپشتاین و همکاران، 2007)، شیوه‌های فرزندپروری ادراک شده (گرولینگ و همکاران، 1997)، پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان (گروتز و رومر، 2004) و مقیاس کمال‌گرایی چند بعدی (فلت و هویت، 1991) بودند. سپس داده ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و Amos و با روش تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد، مدل برازش یافته رگه‌های شخصیت خودشیفته 38 درصد توسط متغیرهای درون مدل تبیین شده است و ارتباط مستقیم و معناداری بین تروماهای اوایل زندگی، عملکرد خانواده، دشواری تنظیم هیجان و کمال گرایی با خودشیفتگی وجود دارد (05/0<P). علاوه بر این، تروماهای اوایل زندگی، شیوه‌های فرزندپروری ادراک شده مادر و عملکرد خانواده به صورت غیرمستقیم و با میانجی دشواری تنظیم هیجان و کمال گرایی با خودشیفتگی ارتباط داشتند (05/0<P).نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نقش میانجی دشواری تنظیم هیجان و کمال گرایی در ارتباط با تروماهای اوایل کودکی، عملکرد خانواده و شیوه‌های فرزندپروری ادراک شده مادر را در تبیین خودشیفتگی مورد تأیید قرار داد.
محمد اورکی؛ پرستو حسن زاده
دوره 8، شماره 32 ، فروردین 1398، ، صفحه 109-127
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه گذشت، پرخاشگری و بهزیستی اجتماعی در افراد سالم و مبتلایان به هراس اجتماعی و خودشیفتگی انجام شد. پژوهش از نوع علّی- مقایسه‌ای و نمونه آن متشکل از 90 نفر (30 فرد مبتلا به هراس اجتماعی، 30 فرد خودشیفته و 30 فرد سالم) بود که با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هراس اجتماعی کانِر و همکاران ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه گذشت، پرخاشگری و بهزیستی اجتماعی در افراد سالم و مبتلایان به هراس اجتماعی و خودشیفتگی انجام شد. پژوهش از نوع علّی- مقایسه‌ای و نمونه آن متشکل از 90 نفر (30 فرد مبتلا به هراس اجتماعی، 30 فرد خودشیفته و 30 فرد سالم) بود که با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هراس اجتماعی کانِر و همکاران (2000)، پرسشنامه شخصیت خودشیفته (40-NPI) راسکین و تری (1998)، پرسشنامه گذشت صفارینیا و مفاخری (1390)، مقیاس پرخاشگری اهواز (1379) و مقیاس بهزیستی اجتماعی کیز (1998) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد سالم در مقایسه با افراد خودشیفته و مبتلا به هراس اجتماعی، گذشت و بهزیستی اجتماعی بالاتر و پرخاشگری کمتری را تجربه میکنند. با توجه به نتایج پژوهش، برای افزایش گذشت و بهزیستی اجتماعی و کاهش پرخاشگری در افراد خودشیفته و مبتلا به هراس اجتماعی، برگزاری کارگاههای آموزشی و در نظر گرفتن تکنیکهای درمانی در مداخلههای روانشناختی توصیه میشود.