امیر قربان پور لفمجانی؛ مرتضی یاقوتی؛ سجاد رضائی
دوره 9، شماره 34 ، شهریور 1398، ، صفحه 119-140
چکیده
مقدمه: تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگرانه حمایت اجتماعی در رابطه میان سرسختی روانی و احساس انسجام با کیفیت زندگی در سال 1396 انجام شد. روش: در پژوهشی با طرح همبستگی، 116 نفر از کارکنان بیمارستان موسی ابن جعفر (ع) و ارتش شهر قوچان به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامهی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998)، مقیاس تجدیدنظر شده ...
بیشتر
مقدمه: تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگرانه حمایت اجتماعی در رابطه میان سرسختی روانی و احساس انسجام با کیفیت زندگی در سال 1396 انجام شد. روش: در پژوهشی با طرح همبستگی، 116 نفر از کارکنان بیمارستان موسی ابن جعفر (ع) و ارتش شهر قوچان به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامهی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998)، مقیاس تجدیدنظر شده احساس انسجام آنتونوسکی(1987)، پرسشنامه سرسخت روانی کوباسا (1979) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران(1988) پاسخ دادند. دادهها از طریق تحلیل رگرسیون سلسلهمراتبی واسطهای به شیوه ی بارون و کنی (1986) با استفاده از نسخهی 20 نرمافزار SPSS پردازش شدند. یافته ها: نتایج مشخص ساخت سرسختی روانشناختی و احساس انسجام هر یک به طور مجزّا با کیفیت زندگی همبسته هستند (01/0p <) و آن را پیشبینی میکنند؛ اما با به میان آمدن حمایت اجتماعی، رابطه بین سرسختی روانشناختی و احساس انجام با کیفیت زندگی بیشتر میشود. نقش میانجیگرانه حمایت اجتماعی در تعامل با متغیرهای سرسختی روانشناختی (0001/0p <، 12/39F=) و احساس انسجام (0001/0p <، 85/14F=) باعث افزایش معنیدار واریانس متغیر کیفیت زندگی شد. نتیجه گیری: حمایت اجتماعی به نیرومندیِ اثرات مثبت سرسختی روانی و احساس انسجام بر کیفیت زندگی میافزاید. بنابراین اجرای مداخلات مدیریتی در محیط بیمارستانی به منظور افزایش حمایت اجتماعی از کارکنان توصیه میشود. نتایج برای مدیران بیمارستانی مورد بحث قرار گرفته است.