نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه مشاوره ، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
2 گروه مشاوره، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
چکیده
مقدمه: اختلال در روابط بینفردی چالش اصلی در ازدواج و فعالیت گروهی است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی در دختران مجرد با و بدون علائم اختلال در روابط بین فردی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف بنیادی و از نظر روش توصیفی از نوع علی مقایسهای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاههای شهر سنندج در نیمسال اول تحصیلی 98-1399 بود. ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس 300 نفر انتخاب در مرحله بعد بر اساس نقطه برش پرسشنامه مشکلات بینفردی (بارخام و همکاران، 1962) 114 نفر در گروه بدون علائم اختلال در روابط بینفردی و 186 نفر در گروه با علائم اختلال در روابط بینفردی جایگزین گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه مشکلات بینفردی (بارخام و همکاران، 1962)، پرسشنامه احساس تنهایی اجتماعی- عاطفی (دیتوماسو و همکاران، 2004) و مقیاس بدرفتاری روانشناختی (کواتس و مسمن مور، 2014) بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه با رعایت پیشفرضهای توزیع نرمال و همگنی واریانسها تحلیل شدند.
یافته ها: یافتهها نشان داد که میانگین احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی، مشکلات بینفردی و ابعادشان بین دو گروه با و بدون علائم اختلال در روابط بینفردی تفاوت معنیدار دارد (05/0>p).
نتیجه گیری: یافتههای پژوهش بر اهمیت توجه به احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی در دختران مجرد دارای علائم اختلال در روابط بینفردی تأکید دارد؛ بنابراین انتظار میرود، مشاوران و رواندرمانگران مرتفع نمودن احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی دختران مجرد دارای علائم اختلال در روابط بینفردی گام بردارند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Comparison of Emotional Social Loneliness and Psychological Maltreatment in Single Girls with and Without Symptoms of Interpersonal Disorders
نویسندگان [English]
- Mohsen Golmohammadian 1
- Ayyob saqqezi 2
1 Department ofcounseling,Razi University,Kermanshah,Iran.
2 Department of counseling, Razi University, Kermanshah, Iran.
چکیده [English]
Introduction: Interpersonal disorder is a major challenge in marriage and group activity. This study aimed to compare emotional and social loneliness and psychological Maltreatment in single girls with and without symptoms of interpersonal relationships.
Method: The present study was comparative in terms of fundamental purpose and descriptive method. The statistical population included all students of Sanandaj universities in the academic year 2019. First, by the available sampling method, 300 people were selected. In the next stage, based on the cut-off point of the Interpersonal Problems Questionnaire (Barkham et al., 1962), 114 people in the group without symptoms of interpersonal problems and. 186 people in the group with symptoms of interpersonal relationships were replaced. The instruments used in this study were the Interpersonal Problems Questionnaire (Barkham et al,1996), the Social and Emotional Loneliness (Ditommaso et al,2004), and assisted maltreatment inventory (Coates & Messman-Moore,2014). The obtained data were analyzed using a one-way analysis of variance test by observing the assumptions of normal distribution and homogeneity of variance.
Results: The results showed that the mean of emotional and social loneliness, interpersonal problems, and their dimensions were significantly different between the two groups with and without symptoms of interpersonal disorders (p <0.05).
Conclusion: Findings emphasize the importance of paying attention to feelings of loneliness and psychological maltreatment in single girls with symptoms of impaired interpersonal relationships. Therefore, counselors and psychotherapists are expected to take steps to alleviate the feeling of emotional-social loneliness and psychological maltreatment of single girls with symptoms of interpersonal disorders.
کلیدواژه‌ها [English]
- Emotional - social loneliness
- Psychological maltreatment
- Single girls
- Interpersonal disorders
مقدمه
انسان موجودی مبتنی بر نیاز است و نیاز به تعامل در طول تکامل بشر همواره مورد بحث دانشمندان علوم انسانی بوده است، تمایل به روابط صمیمانه در همه انسانها از زمان تولد تا مرگ مورد توافق همگان است. اختلال در روابط بینفردی همواره از مشکلات شایع در مراجعهکنندگان به کلینیکهای رواندرمانی است (گرهارت، باکر، هارگر و رونان[1]، ۲۰۱۴). مشکلات بینفردی با ارتباط برقرار کردن دشوار فرد با دیگران و تلاش عمده فرد در برآورده ساختن نیازهای دیگران به منظور خوشحالی آنها تعریف میشود (مک اوی، بورگس و نادن[2]، ۲۰۱۴). اختلال در روابط بینفردی در شیوع بالایی استفاده از تلفن همراه و رفتارهای خودآزاری نقش دارد (چن، لین، کائو، داون، وین و زانگ[3]،2020). پایداری علائم اختلال در روابط بینفردی به تجربه علائم اختلال شخصیت مرزی منجر میشود (آکیونوس، گنچوز وکاراکوس[4]، 2020)، بنابراین در دختران مجرد که در آستانه آشنایی برای ازدواج قرار دارند عامل مهم اختلال در روابط بینفردی، همواره میتواند به ایجاد مشکلاتی در روابط با همسر در دوران نامزدی و یا احتمال طلاق در زندگی زناشویی منجر گردد، بنابراین مهارت ارتباطی نقش مهمی در موفقیت ازدواج دارد. در دختران مجرد تعارض بین استقلال و احساس فقدان مرد ایدهآل مشکل شایعی است (حسینی و ایزدی، 1395)، تجربه مشکلات بینفردی میتواند دورهی تجردگرایی در دختران مجرد را افزایش دهد. علاوه بر ازدواج، اختلال روابط دوستانه در محیط دانشگاه نیز چالش دیگری است که فعالیتهای گروهی را با مشکل مواجه مینماید. مو، لی، چن، زانگ، لی و لینگ[5] (2019)نشان دادند که مشکلات بینفردی به تشدید اختلالات هیجانی منجر میشود، به طوری که فعالیتهای گروهی در محیط دانشگاه به بحرانی حل نشدنی تبدیل میگردد، که در پی آن کنارهگیری و اجتناب از کار گروهی افزایش مییابد.
احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی[6] از متغیرهای مهم در ارتباط با اختلال در روابط بینفردی فرض شده است. افرادی که از داشتن روابط مثبت، پایدار و با اهمیت بیبهرهاند، احساس عدم رضایت و محرومیت و در نهایت احساس تنهایی دارند (هنریچ و گالونی[7]، 2014). برای تبدیل خانواده به کانونی برای رشد و تعالی افراد باید به زنان اهمیت بیشتری داد، از جمله مسائل مهمی که در سلامتی زن احساس تنهایی است (سروش، ادیبی و پارسا، 1394). تنهایی حالتی ناخوشایند در روابط بینفردی است که هم با حالت هیجانی افراد و هم بافت اجتماعی رفتار و سلامتی افراد هم بسته است (کواتر، براون، روتنبرگ، ون هالست، هاریس، گوسنز و مون[8] ، 2013). میانگین احساس تنهایی در میان دختران نسبت به پسران بیشتر است (زانگ، گائو، فوکیما، آلترمن و لیئو[9]، 2015). افزایش میانگین سن ازدواج به 25 سالگی در دختران (ترابی، 1396؛ به نقل از غیاثوند و حاجیلو، 1399) به تجربه احساس تنهایی و در نهایت ضعف مهارت در روابط بین فردی منجر میشود. تین، چن، مینگ، زین، وانگ و فانگ[10](2019) به رابطه کمرویی در روابط بینفردی و احساس تنهایی اشاره داشتند. سیمیچارون، پنایپورپنش، هاوپروم، کنتاوونگ، ونگپاکاران و ونگپاکاران[11](2018)در پژوهشی نشان دادند که احساس تنهایی به تشدید مشکلات بینفردی منجر میشود، همچنین افرادی که احساس تنهایی بالایی را تجربه میکنند، معمولاً در روابط اجتماعی عملکرد ضعیفی دارند. دی ستتسیو، رانالدی، شیراف، چونگ[12](2020)به رابطه سازگاری بینفردی و احساس تنهایی تأکید دارند. اسکیو[13](2016)به ارتباط بین احساس تنهایی اجتماعی و استفاده از شوخطبعی در ارتباطات بینفردی اشاره دارد. پژوهش سید موسوی و محرمی (1398)نشان داد احساس تنهایی با ترس از صمیمیت رابطه دارد.
یکی دیگر از عواملی که میتواند بر اختلال در روابط بینفردی مؤثر باشد تجارب ناخوشایند بدرفتاری روانشناختی[14] است که با عزت نفس پایین و حساسیت در روابط بین فردی همراه است (میلز، نیومن،کاسر و مواری[15]، 2015؛ وایت، انگلش، تامپسون و روبرتس[16]، 2016). بدرفتاری روانشناختی شامل بدرفتاری جسمی، جنسی و عاطفی است که بدرفتاری عاطفی نسبت به سایر اشکال بدرفتاری نقش بیشتری در شکلگیری طرحوارههای منفی درباره ازدواج و ابعاد مختلف روابط بینفردی دارد در واقع تجربه بدرفتاری روانشناختی پیامدهای منفی کوتاه مدت و بلندمدت بر روابط بین فردی دارد (مسورا[17]، 2013؛ انگلش، تامپسون، وایت و ویلسون[18]، 2015؛ تیچر و سمسون[19]، 2013). بدرفتاری روانشناختی عامل مهم در شکلگیری پرخاشگری، رفتار تکانشی، رفتار تظاهر به خودکشی و نمایشی، جلوه‌های ترس مرضی از مردان، انزواگزینی و کاهش عزت نفس است (گاوام[20]،1991، به نقل از رستمی، عبدی و حیدری، 1393). بدرفتاری جسمی، عاطفی و جنسی زنان نقش مهمی در کاهش مقاومت آنان در گرایش به خودکشی دارد (آلباغ، فلورز،ریندر تورماود، قیوم، دون، کیم و کسلو[21]، 2017). پژوهش اسمیت، موندیت، روزیک و میورت[22](2018)به اثر بدرفتاری عاطفی بر احساس تعلق و افسرگی ناشی از روابط اشاره داشت. پژوهش کلین، استاهل، هوپی، مک کالو، شرام و اورتل[23](2020)نشان داد که تجربه بدرفتاری روانشناختی به ایجاد ترس در روابط بینفردی منجر میشود.
افراد دارای مشکلات بینفردی معمولاً ویژگی انتقامجویانه، خشم و تحریکپذیری را تجربه و ابراز میکنند (دولو-آمیت، ایوبانکس و زیلچا-مان[24]، 2020)، که در ضعف عملکرد اجتماعی آنان اثربخش است (مک کلوزکی، کوکس، اوگرودنیزوک، لاوردیر، جویس وکالی[25]، 2020). اختلال در روابط بینفردی عامل مهم در ایجاد چالشهای بینفردی ازدواج (تجردگرایی)، تحصیل و فعالیت گروهی است. منصورنژاد ، پورسید ،کیانی و خدابخش(1392) در پژوهش خود به اهمیت مهارت‌های ارتباطی و عدم مشکلات بین فردی بر بلوغ عاطفی دانشجویان آستانه‌ی ازدواج تأکید دارند، از طرفی تقوی، هنرپروران و فکری(1393) در پژوهش خود به نقش احساس تنهایی بر سلامت رابطه تأکید دارند. لزومی پژوهشی که به شکل منسجم و دقیق بتواند سطوح احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی را براساس شدت اختلال در روابط بینفردی مقایسه نماید، اهمیت دارد، بنابراین فقدان پژوهش یکپارجه در این زمینه احساس میشود، نتایج این پژوهش به یک جمعبندی دقیق از یافتههای پژوهش و دیدگاهی پکپارچه از تفاوت احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی براساس اختلال در روابط بینفردی را ارائه میدهد، در همین راستا این امر میتواند به انجام پژوهشهای کاربردی جهت شناسایی و آموزشهای مهارت ارتباطی جهت موفقیت در ازدواج و سایر فعالیتهای بینفردی منجر شود. از طرفی اقدامات پیشگیرانه نیز از نتایج این پژوهش استنباط میشود. بیشتر مطالعات انجام شده در ارتباط با هدف پژوهش بیشتر خارج از ایران صورت گرفته است، در ایران مطالعات در این زمینه اندک است، لذا در چنین شرایطی، انجام پژوهشهای علمی در این زمینه برای پرکردن خلأ علمی موجود ضروری است و عملیاتی نمودن راهبردهای مقابله با بحران اختلال در روابط بینفردی را تسهیل مینماید. با توجه به مطالب مطرح شده پژوهش حاضر با هدف مقایسه احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی در دختران مجرد با و بدون علائم اختلال در روابط بینفردی انجام گرفت.
روش
پژوهش حاضر از لحاظ هدف بنیادی و از نظر روش توصیفی از نوع علی مقایسهای بود. جامعه آماری را تمامی دانشجویان مجرد دانشگاههای شهر سنندج در نیمسال اول سال تحصیلی 99-1398 تشکیل میدادند، جهت نمونهگیری ابتدا در ارتباط با شرکتکنندگان رضایت آگاهانه شرکت در پژوهش، حق انصراف از پژوهش، رعایت حریم خصوصی، اصل رازداری و اجتناب از تبعیض قائل شدن بین شرکتکنندگان مورد بحث و آگاهی قرار داده شد. در جهت تعیین ججم براساس دیدگاه دلاور(1391) در پژوهشهای علی مقایسهای حداقل حجم نمونه در هر گروه (30 نفر) پیشنهاد میشود، در این پژوهش300 نفر به روش نمونهگیری در دسترس براساس ملاکهای ورود (مجرد بودن) و ملاکهای خروج (نقض در پاسخگویی به سؤالات پرسشنامه و عدم تجربه ازدواج)انتخاب شدند. براساس نقطه برش (میانگین)پرسشنامه مشکلات بینفردی ۳۲ سوألی(IIP-32)[26] 114 نفر با تجربه علائم مشکلات بینفردی و 186 نفر فاقد تجربه علائم مشکلات بینفردی بودند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار 24-SPSS استفاده شد، در بخش آمار توصیفی از گزارش فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمونهای پیشفرض و آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده گردید.
ابزارهای پژوهش
الف: پرسشنامه مشکلات بینفردی ۳۲ سوألی(IIP-32): فرم ۳۲ سوألی پرسشنامه مشکلات بین فردی یک ابزار خود گزارش‌دهی است که گویههای آن در رابطه با مشکلاتی است که افراد به طور معمول در روابط بینفردی تجربه میکنند همچنین این فرم توسط توسط بارخام، هاردی و استروپ[27] (1996)به عنوان یک نسخه کوتاه از فرم اصلی فرم 127 سوألی (هورویتز، روسینبرگ، بئر، یورنو و ویلاسینور[28]، 1988)به منظور استفاده از ابزار در خدمات بالینی طراحی شده بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی با در نظر گرفتن چهارگویه که بیشترین عامل را در هر زیر مقیاس دارند، به دست آمده است. این مقیاس دارای 8 مؤلفه میباشد: مردمآمیزی، جرأتورزی، مشارکت با دیگران، حمایت از دیگران، در نظر گرفتن دیگران،گشودگی و وابستگی به دیگران. این گویهها بر روی یک مقیاس لیکرت ۵ درجه از 1 (به هیچ وجه) تا ۵ (به شدت) نمرهگذاری میشود. دامنه نمرات بین 32 تا 160 است. این پرسشنامه در ایران توسط فتح، آزادفلاح، رسول زاده طباطبایی و رحیمی (1392)مورد بررسی قرار گرفت که در نتیجه این بررسی روایی محتوایی مطلوبی گزارش گردید. همچنین پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 83/0 و ابعاد آن بین 61/0 تا 88/0 بود (به نقل از فتح و همکاران، 1392). پایایی به روش آلفای کرونباخ در پژوهش حاضر برابر با 82/0 بود.
ب: پرسشنامه احساس تنهایی اجتماعی - عاطفی بزرگسالان فرم کوتاه(SEL)[29]: این مقیاس به وسیله دیتوماسو، برانن و بسط[30] (2004)طراحی و تهیه شد شامل 14 سوأل است که در 3 خرده مقیاس احساس تنهایی رومانتیک، خانوادگی و اجتماعی قرار دارد. سؤالات این مقیاس از نوع لیکرت است که در آن کاملاً موافقم (5) و کاملاً مخالفم (1) نمرهگذاری میشود. دامنه نمرات بین 14 تا 70 است. .کسب نمره بالاتر نشاندهنده احساس تنهایی بیشتر است. بررسی ویژگیهای روانسنجی این مقیاس در ایران توسط (جوکار و سلیمی، ۱۳۹۰)انجام گرفت که در آن نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که ساختار عاملی برازش خوبی با دادهها دارد سؤال ۱۵ به دلیل پایین بودن بار عاملی حدف شد. برای بررسی روایی همبستگی نمرات با مقیاس ادراک حمایت اجتماعی و نمرات زندگی استفاده شده در مجموع مشخص گردید. همچنین پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برای کل مقیاس و مؤلفههای آن بین 78/0 تا 92/0 بود. پایایی به روش آلفای کرونباخ برای مؤلفههای تنهایی اجتماعی، تنهایی رمانتیک، تنهایی خانوادگی و کل پرسشنامه در پژوهش حاضر به ترتیب برابر با 82/0، 86/0، 71/0و 83/0 بود.
ج: مقیاس بدرفتاری روانشناختی(AMI-24)[31]: مقیاس بدرفتاری روانشناختی توسط کواتس و مسمن مور[32](2014)یک ابزار خود گزارشی ۲۴ آیتمی گذشتهنگر از حوادث مربوط به بدرفتاری‌های استرسزای گذشته میباشد در این مقیاس دارای ۵۷ سال بود که به پنج عامل اصلی تقلیل یافته است که شامل عدم پاسخگویی از نظر هیجانی، طردکردن/ ترساندن، غیر اخلاقی/غیر قانونی بودن، پر توقع / انعطاف ناپذیربودن و منزوی سازی مورد سنجش قرار گرفت. این مقیاس در یک طیف از کاملاً مخالف (1)برابر با یک تا کاملاً موافق (6)برابر با است. دامنه نمرات بین 24 تا 144 است. کواتس و مسمن مور (2014)همسانی درونی برای این مقیاس در بین دانشجویان بین 90/0 تا 96/0 بوده است، همچنین در پژوهش مذکور ضریب آلفای کرونباخ بین 57/0 تا 91/0 بود. در ایران نیز پژوهش جعفری، محمدپور، قدم پور و قبادیان (1397)روایی و پایایی این پرسشنامه را تأیید کردند. پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برای مقیاس کل برابر با 89/0 و برای و مؤلفههای آن بین 77/0 تا 91/0 بود(به نقل از جعفری و همکاران،1397). پایایی به روش آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه در پژوهش حاضر برابر با 90/0 بود.
یافتهها
تعداد 300 دانشجو مجرد در این پژوهش شرکت داشتند که براساس نقطه برش پرسش نامه مشکلات بین فردی (بارخام و همکاران، 1996) 114 نفر با تجربه علائم مشکلات بینفردی و 186 نفر فاقد تجربه علائم مشکلات بینفردی بودند. از نظر وضعیت تحصیلی 250 نفر در مقطع کارشناسی و 50 نفر در مقطع کارشناسی ارشد بودند. از نظر وضعیت محل تحصیل 120 نفر در دانشگاه کردستان، 80 نفر در دانشگاه پیام نور سنندج و 100 نفر در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج بودند. دامنه سنی برای ردهی سنی 20-18 (126 نفر)، 23-21 (133 نفر)، 26-24 (30 نفر)، 29-27 (11 نفر) بود.
جدول1. آمارههای توصیفی متغیرهای پژوهش
|
|
||||
|
متغیرها |
گروه فاقد تجربه علائم مشکلات بینفردی |
گروه با تجربه علائم مشکلات بینفردی |
||
|
میانگین |
انحراف معیار |
میانگین |
انحراف معیار |
|
|
احساس تنهایی عاطفی -اجتماعی |
78/33 |
1/4 |
8/36 |
92/1 |
|
تنهایی اجتماعی |
5/11 |
67/1 |
47/12 |
4/4 |
|
تنهایی رمانتیک |
7/10 |
3/1 |
9/11 |
09/4 |
|
تنهایی خانوادگی |
5/11 |
57/1 |
5/12 |
3/3 |
|
بدرفتاری روانشناختی |
9/93 |
32/5 |
78/88 |
77/8 |
|
منزوی سازی |
8/16 |
45/1 |
59/20 |
03/2 |
|
پاسخگویی هیجانی |
7/19 |
47/2 |
23/23 |
21/2 |
|
طرد کردن/ترساندن |
17 |
79/1 |
69/19 |
31/2 |
|
غیر اخلاقی/غیر قانونی |
03/15 |
82/2 |
1/16 |
9/1 |
|
پرتوقع/انعطاف پذیری |
9/11 |
1/1 |
69/12 |
9/2 |
براساس مندرجات جدول1. میانگین احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی در گروه با تجربه علائم مشکلات بینفردی بیشتر از گروه فاقد تجربه علائم مشکلات بینفردی است
قبل از اجرای تحلیل واریانس یک راهه، پیشفرض بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها و آزمون لوین جهت بررسی همگنی واریانس در گروههای پژوهشی مورد بررسی قرار گرفت.
جدول2.آزمون کلموگرف اسمیرنف (بررسی نرمال بودن توزیع نمرات) و آزمون لون (بررسی همگنی وایانس)
|
متغیرها |
آزمون |
مقدار آماره |
سطح معنیداری |
|
احساس تنهایی عاطفی -اجتماعی |
آزمون کلموگرف اسمیرنف |
06/0 |
098/0 |
|
آزمون لون |
33/1 |
321/0 |
|
|
بدرفتاری روانشناختی |
آزمون کلموگرف اسمیرنف |
06/0 |
155/0 |
|
آزمون لون |
11/2 |
214/0 |
نتایج بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها براساس مندرجات جدول2. با آزمون کلموگرف-اسمیرنف نشان داد که سطح معنیداری از مقدار 05/0 بیشتر بود (05/0<p)، بنابراین توزیع نمرات متغیرها نرمال بود. نتایج آزمون لوین نیز حاکی ازآن بود که سطح معنیداری از مقدار 05/0 بیشتر (05/0<p) و F در آزمون لون از مقدار 4 کمتر(4>F) بود، بنابراین همگنی واریانس متغیرها درگروههای پژوهشی برابر بود.
جدول3. آزمون تحلیل واریانس چند متغیره در بررسی تفاوت احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی در گروههای پژوهش
|
آزمون |
مقدار |
F |
فرضیه DF |
خطا DF |
سطح معنیداری |
ضریب ایتا |
|
اثر پیلایی |
24/0 |
36/10 |
9 |
290 |
001/0 |
98/0 |
|
لامبدای ولیکز |
75/0 |
36/10 |
9 |
290 |
001/0 |
98/0 |
|
تی هوتلینگ |
32/0 |
36/10 |
9 |
290 |
001/0 |
98/0 |
|
بزگرترین ریشه روی |
32/0 |
36/10 |
9 |
290 |
001/0 |
98/0 |
براساس نتایج تحلیل واریانس چند متغیره در جدول3. میتوان گفت که اثر گروه حدقل بر یکی از متغیرهای پژوهش (احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی، بدرفتاری روانشناختی)معنیدار است، نتایج دقیقتر در جدول4. ارائه شده است.
جدول4. آزمون تحلیل واریانس تک متغیره در بررسی احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی
|
متغیرها |
مجموع مجذورات |
DF |
میانگین مجذورات |
F |
سطح معنی داری |
ضریب ایتا |
|
|
احساس تنهایی عاطفی - اجتماعی |
6/679 |
1 |
6/679 |
76/6 |
006/0 |
02/0 |
|
|
تنهایی اجتماعی |
36/63 |
1 |
36/63 |
09/3 |
049/0 |
02/0 |
|
|
تنهایی رمانتیک |
64/104 |
1 |
64/104 |
08/6 |
014/0 |
02/0 |
|
|
تنهایی خانوادگی |
58/60 |
1 |
58/60 |
04/5 |
025/0 |
02/0 |
|
|
بدرفتاری روانشناختی |
2/1912 |
1 |
2/1912 |
1/4 |
044/0 |
08/0 |
|
|
منزوی سازی |
1/100 |
1 |
1/100 |
1/27 |
001/0 |
07/0 |
|
|
پاسخگویی هیجانی |
7/858 |
1 |
7/858 |
9/24 |
001/0 |
07/0 |
|
|
طرد کردن/ترساندن |
8/514 |
1 |
8/514 |
97/18 |
001/0 |
06/0 |
|
|
غیر اخلاقی/غیر قانونی |
9/87 |
1 |
9/87 |
72/4 |
030/0 |
02/0 |
|
|
پرتوقع/انعطاف پذیری |
86/34 |
1 |
86/34 |
86/3 |
048/0 |
02/0 |
با توجه به مندرجات جدول4. میانگین احساس تنهایی عاطفی – اجتماعی، بدرفتاری روانشناختی و مولفهها با توجه به مقدار F بالاتر از 4 و سطح معنیداری کمتر از 05/0 بین دو گروه با و بدون تجربه علائم اختلال در روابط بینفردی تفاوت معنیدار دارد، به عبارتی دیگر دختران با علائم اختلال در روابط بینفردی احساس تنهایی عاطفی- اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی بیشتری تجربه میکنند. با توجه به ضرایب ایتا میتوان گفت 02/0 تا 08/0 از تفاوت بین دختران با و بدون تجربه علائم اختلال در روابط بینفردی به ناشی از احساس تنهایی عاطفی-اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی است.
بحث و نتیجهگیری
پژوهش حاضر با هدف مقایسه احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی در دختران مجرد با و بدون علائم اختلال در روابط بینفردی انجام شد. یافته اول پژوهش نشان داد که احساس تنهایی عاطفی - اجتماعی و ابعاد آن در دختران مجرد بدون اختلال در روابط بینفردی کمتر از دختران مجرد با اختلال در روابط بینفردی بود. این یافته با پژوهشهای تین و همکاران (2019)، سیمیچارون و همکاران (2018)، دی ستتسیو و همکاران (2020)، اسکیو (2016) و سید موسوی و محرمی (1398) همسو است. دانشجویان دختر مجرد با علائم اختلال در روابط بینفردی، احساس ناکامی و تنهایی زیادی را تجربه میکنند، که باعث فرسودگی روانی فرد میشود (ماکارووا و شاگیوالالهوا[33]، 2016). نیازمند شکلگیری روابط صمیمانه داشتن همراه همیشگی و صمیمی برای تداوم زندگی است. در مقابل احساس تنهایی به خشم، خود انتقادی، ترس و سوء درک شکایت منجر میشود، ممکن است از دیگران ایراد بگیرند و آنان را مقصر بدانند (اسحاق، سولومون و خان[34]، 2017). دانشجویان دختر مجرد با اختلال در روابط بینفردی تنش در عواطف مثبت و احساس تنهایی را تجربه میکنند و نوعی الگوی اجتنابی جهت کنترل صمیمبت در آنان مشاهده میشود، به طوری که تجربیات درونی آنان همواره با منابع اضطرابی در روابط بینفردی همراه است، دختران در آستانه ازدواج که مشکلات زیادی در روابط بینفردی عاشقانه دارند، بنابراین از مهارت لازم جهت شکوفایی تعاملی رنج میبرند؛ در مقابل دختران بدون علائم اختلال در روابط بینفردی کفایت اجتماعی بالایی را احساس میکنند و توانمندی خود در جهت ارتقای فعالیتهای گروهی و مسیر مطلوب اجتماعی بکارمیگیرند. چنین بنظر میرسد افراد بدون علائم اختلال در روابط بینفردی به ســبب بهبود روابط بینفردی، رشــد اجتماعی و استقلالطلبی، تجارب ضعیفی از احساس تنهایی در ارتباط با معشوق، دوستان، خانواده دارند، چرا که مهارت اجتماعی قوی در این افراد به پذیرش غیرشرطی منجر میشود این فرآیند بدین شکل است که در آن دختران مجرد از طرف همسر ایدهآل، دوستان و خانواده کمتر مورد قضاوت منفی قرار گرفته و فرصت جهت بازسازی شرایط همواره فراهم است، همچنین این مسئله به سازگاری بیشتر منجر میشود.
دختران با مشکلات بینفردی با حساسیت، دوسوگرایی، پرخاشگر و نبود جامعهپذیری مشخص میشوند (رایت، شورت، ستپ، هالکویست و پیلکونیس[35]، 2015) با نگاه به این مسئله که در این افراد احساس تنهایی با حمایت اجتماعی پایین و انزوا طلبی همراه هست و نظر به اینکه احساس تنهایی ناشی از اختلاف وضعیت ایدهآل رابطه و بحران حاضر در تعامل است (حاجی هاساناغلو، یلدریم و کاراکورت[36]، 2012)، میتوان گفت احساس تنهایی باعث میشود فرد مفهوم معنا و فلسفه زندگی را با دریافت‌ها و شناخت‌های منفی تعبیر کند به طوری که رشد علاقه به معشوق و دوستان، فداکارای، مسئولیت، احترام ، شناخت، بهبود عملکرد فردی در فعالیت، گرایش به همکاری و حمایت نمودن و ادراک حمایت به تأثیر احساس تنهایی در وضعیت ایستایی قرار خواهند گرفت. به نظر میرسد دانشجویان دختر با اختلال در روابط بینفردی به سبب احساس تنهایی و نبود صمیمیت بینفردی ادراک ضعیفی از خود دارند و تلاشی در جهت ارضای نیازهای عاطفی، دوستی، جان فدایی، ابزار عشق در روابط بین فردی عاشقانه و همکاری ندارند، بنابراین بینفردی به واسطه تجربه علائم تنهایی حاد در فعالیت گروهی، ازدواج و سایر تعاملات روزمره بازنگری ضعیفی دارند و تلاش جهت بهبود شرایط در آنان بسیار ضعیف است.
دختران دارای اختلال در روابط بینفردی با تجربه احساس تنهایی و تشدید اجتناب فرد از نیاز به امنیت اجتماعی و اتکا به منابع درونی، از ابراز رفتارهای اجتماعی مطلوب ممانعت مینماید، در واقع سرگرمی و تفریح بر بیتوجهی به محیط انسانی و اتکا به نشخوار فکری مبتنی است، چنین وضعیتی با احساس درماندگی و ناتوانی جهت در فعالیت اجتماعی تداعی میشود و به دنبال آن احساس عدم رضایت از عملکرد فردی به واسطه نبود بازخوردهای نقادانه و منطقی تشدید مییابد بنابراین میتوان احتمال داد تمایل به قرار نگرفتن در گروه، ترس از دیگران، عدم بیان مستقیم احساس خود و ضعف در انتخاب آگاهانه و خودمختار اهداف زندگی به عنوان ویژگیهای اختلال در روابط بینفردی شکل میگیرد. در مقابل دختران بدون علائم اختلال در روابط بینفردی، تلاش مضاعفی جهت دریافت حمایت و تأمین امنیت اجتماعی دارند، مهارت همدلی زمینهساز شکلگیری وقتگذارانیهای مثبت را موجب میشود که در آن فرد احساس تنهایی کمتری دارد، به طوری که مشارکت بینفردی با معشوق، دوستان و خانواده به رضایت زندگی منجر میشود.
یافته دوم پژوهش نشان داد که بدرفتاری روانشناختی و ابعاد آن در دختران مجرد بدون اختلال در روابط بینفردی کمتر از دختران مجرد با اختلال در روابط بینفردی بود. این یافته با پژوهشهای مسورا (2013)، تیچر و سمسون (2013)، آلباغ و همکاران (2017)، اسمیت و همکاران (2018)، کلین و همکاران (2020) همسو است. دختران با علائم اختلال در روابط بینفردی در کودکی تحربه در معرض بدرفتاری قرار گرفتن را دارند و از توانایی ناقص خود برای تنظیم هیجان استفاده نمایند، در این افراد بدرفتاری به ناآگاهی فرد و عدم تفکر درباره روابط دوستانه منجر خواهد شد. به طوری که کارکرد تعامل مطلوب به دلیل ضعف فرد در پردازش و درک هیجانات تضعف میشود. دانشجویان دختران با علائم اختلال در روابط بینفردی تعبیر و تفسیر نامطلوبی از تجارب آسیبزای گذشته دارند به طوری که فرد مفهوم همدلی، عشق، صمیمیت، همکاری و اخلاق در تعامل گذشته را با معنایی منفی، که تفاوت فاحشی با روابط صمیمانه و انسانی دارد، ادارک مینماید. این افراد به واسطه تجارب ناگوار و تلخی که مانع از ابراز عواطف مثبت آنان شده است، روابط محدود و سردی را تجربه مینمایند. پیشنهاد دوستی به این افراد به سوء ادارک از پیشنهادهای دوستانه منجر میشود، در واقع از دیدگاه فرد اطرافیان پایگاه امنی برای برآورد نیازهای وی نمیباشد چرا که رشد حمایت متقابل بین فرد و دیگران متوقف شده است. بنابراین براساس این دیدگاه روابط دوستانه محدودکننده تلقی میشود. در وضعیتی دیگر دختران با علائم اختلال در روابط بینفردی به نظر میرسد پیامدهای منفی بدرفتاری به خشونت بزرگسالی منجر میشود (مک کروری و ویدینگ[37]، 2015). در مقابل دانشجویان دختران فاقد علائم اختلال در روابط بینفردی خانواده و دوستان را به عنوان تکیه گاه عاطفی مطمئنی ادراک میکنند که به دنبال آن تجارب پیشین تعدیل شده و سوء اداراکهای که در روابط بینفردی اتفاق میافتد، را به چالش میکشانند. این افراد با تلاش برای ایجاد پایگاه مراقبتی عاطفی، فراهم کردن محیط رشدی مناسب و حمایتکننده فضای عاطفی مملوء از هیجان مثبت را تدوین مینماید که به احساس خشنودی، شادکامی و رضایت از روابط بین فردی منجر میشود. والدین و مراقبتکننده‌های اولیه آنان در فرآیند ارتباط و پاسخگویی هیجانی نقش مطلوبی ایفا نمودهاند، بدین ترتیب در روابط بینفردی نگرشی مثبتی به زایش رابطه و پویایی آن دارند، در واقع این تجارب پیامدهای مثبت زیادی بر باورهای و نگرش‌های فرد نسبت به مفهوم دوستی، عشق و روابط بین فردی دارد.
دانشجویان دختر با علائم اختلال در روابط بینفردی، به واسطه احساس منزوی بودن، از مکانیزم های دفاعی اجتناب و گزیر استفاده افراطی میکنند که از طریق آن پوششهای محافظتکنندهای در جهت اجتناب از تجارب ناخوشایند را بکارمیگیرند. فرآیند نطام هیجانی در این افراد با محوریت احساس حقارت، عزت نفسپایین و ارزشمندی پایین همراه است، بنابراین این افراد احساس سرخوردگی و طردشدگی بیشتری را به نسبت دختران فاقد علائم اختلال در روابط بینفردی تجربه میکنند. بدرفتاری روانشناختی در دختران با علائم اختلال در روابط بینفردی با تعیین قوانین و صدور حکم اخلاقی با سرکوب هیجانی و رفتاری، به تنش در روابط بینفردی دامن میزند، همچنین خشک و غیرقابل انعطاف بودن نیز از مشکلات شایعی است که مشاهده آن در دختران فاقد علائم اختلال در روابط بینفردی به واسطه وجود محیطی امن، باثبات، پذیرا و پرمحبت که تجربه میکنند، بسیار دشوار است.
یافته های حاصل از این پژوهش می تواند به کارشناسان و مشاوران مراکز مشاوره دانشجویی در راستای ارایه خدمات مشاوره در حوزه های مشاوره قبل از ازدواج و شکست های عاطفی موثر باشد. با توجه به یافتههای حاصل از پژوهش میتوان نتیجه گرفت دختران با علائم اختلال در روابط بین فردی احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی و بدرفتاری روانشناختی بیشتری را تجربه میکنند. نتایج این پژوهش به دانشجویان دختر دانشگاههای شهر سنندج قابل تعمیم است. با توجه به اینکه اطلاعات پژوهش از طریق پرسشنامه خودسنجی به دست آمد، احتمال این وجود دارد که نمونه پژوهش از ارائه پاسخ واقعی اجتناب کرده باشند. پیشنهاد میشود در پژوهشهای آتی به بررسی تجربه زیسته کیفیت ارتباط و نقش آن در ازدواج و فعالیت گروهی دختران مجرد پرداخته شود، همچنین از نتایج این پژوهش میتوان در جهت تدوین پروتکلهای لازم جهت ارتقای مهارت ارتباطی دختران استفاده نمود.
[1]- Gerhart, Baker, Hoerger & Ronan
[2]- McEvoy, Burgess & Nathan
[3]- Chen, Liu, Cao, Duan, Wen, Zhang & Lu
[4] - kyunus, Gençöz & Karakose
[5] - Mou, Lei, Chen, Zhang, Liu & Liang
[6]-Emotional and social loneliness
[7] - Henrich & Gullone
[8]-Qualter, Brown, Rotenberg, Vanhalst, Harris, Goossens & Munn
[9]- Zhang, Gao, Fokkema, Alterman & Liu
[10] - Tian,Chen, Meng, Zhan, Wang, Wang & GAO
[11] - Simcharoen, Pinyopornpanish, Haoprom, Kuntawong, Wongpakaran & Wongpakaran,
[12]- Di Stasio, Rinaldi, Sciaraffa & Cheong
[13] - Schiau
[14]- Psychological Maltreatment
[15]- Mills, Newman, Cossar & Murray
[16]- White, English, Thompson & Roberts
[17]- Massura
[18]- English, Thompson, White & Wilson
[19]- Teicher & Samson
[20]. Guam
[21]- Allbaugh, Florez, Render Turmaud, Quyyum, Dunn, Kim & Kaslow
[22]- Smith, Monteith, Rozek & Meuret
[23]- Klein, Stahl, Hüppe, McCullough, Schramm, Ortel & Schweiger
[24]- Dolev-Amit, Eubanks & Zilcha-Mano
[25] - McCloskey, Cox, Ogrodniczuk, Laverdière,Joyce & Kealy
[26] -Inventory of Interpersonal Problems
[27]- Barkham, Hardy & Startup
[28]- Horowitz,Rosenberg, Baer, Ureño & Villaseñor
[29]- Short from of the social and emotional loneliness scale for adult
[30]- Ditommaso, Brannen& Best
[31] - assisted maltreatment inventory
[32]- Coates & Messman-Moore
[33]- Makarova & Shagivaleeva
[34]- Ishaq, Solomon & Khan
[35] - Wright, Scott, Stepp, Hallquist & Pilkonis
[36] -Hacihasanoğlu, Yildirim & Karakurt
[37] - McCrory & Viding
- تقوی، سیده رحیمه؛ هنرپروران، نازنین؛ و فکری کاترین.(1394). رابطه‌ی بین احساس تنهایی و نگرش به عشق با ملاکهای همسرگزینی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران سال ۱۳۹۳. فصلنامه مشاوره و روان درمانی، 4(13)،86-72.
- جعفری، حسن؛ محمدپور، سمانه؛ قدم پور، عزت اله؛ و قبادیان، مسلم. (1397). ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه بدرفتاری روان شناختی. فصلنامه اندازه گیری تربیتی، 8(32)، 141-127.
- جوکار، بهرام؛ و سلیمی، عظمه .(۱۳۹۰). ویژگیهای روان سنجی فرم کوتاه مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان. مجله علوم رفتاری، 1(۴)، ۳۱۷-۳۱۱.
- حسینی، سیدحسن؛ و ایزدی، زینب. (1395). پدیدارشناسی تجربه زیسته زنان مجرد جمعیت مورد مطالعه: زنان مجرد بالای 35 سال شهر تهران. مطالعات اجتماعی روان شناختی زنان, 14(1), 41-72.
- دلاور، علی. (1391). روش‌های تحقیق در علوم تربیتی و روانشناسی. چاپ سی و شش، تهران: نشر ویرایش.
- رستمی، مهدی؛ عبدی، منصور؛ و حیدری، حسن.(1393). رابطه انواع بدرفتاری در دوران کودکی با شفقت بر خود و سلامت روانی در افراد متأهل، اصول بهداشت روانی،16(1)،73-61.
- سروش، مریم؛ و ادیبی پارسا، پگاه. (1394). سنجش رابطۀ دینداری و سرمایه‌های فرهنگی و اجتماعی با احساس تنهایی: مقایسۀ زنان شاغل و غیرشاغل. زن در توسعه و سیاست، 13(4)، 548-525.
- سید موسوی، مهری؛ و محرمی، جعفر.(1398). ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت: پیش‌بینی‌کننده‌های نگرش به خیانت در مردان. دو فصلنامه روانشناسی معاصر، 14(1)، 21-12.
- غیاثوند، احمد؛ و حاجیلو، زینب.(1399). تجرد زیستی جوانان: پانتومیم دختران مجرد در ایستار ازدواج. فصلنامه علوم اجتماعی، 27(88)، 215-175.
- فتح، نجمه؛ آزاد فلاح؛ پرویز؛ رسول زاده طباطبایی، سید کاظم؛ و رحیمی، چنگیز. (1392). روایی و اعتبار پرسشنامه مشکلات بین فردی (IIP-32). روان شناسی بالینی، 5(3)،80-69.
- منصورنژاد، زهرا؛ پورسید، سید رضا؛ کیانی، فریبا؛ و خدابخش، محمد رضا. (1392). اثر بخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر تحول بلوغ عاطفی دانشجویان دختر در آستانه‌ی ازدواج. مجله اصول بهداشت روانی، 15(59)، 170-158.
- Akyunus, M., Gençöz, T., & Karakose, S. (2020). The mediator role of negative cognitive emotion regulation strategies between interpersonal problems and borderline personality beliefs. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy,5(2020), 1-13.
- Allbaugh, L. J., Florez, I. A., Render Turmaud, D., Quyyum, N., Dunn, S. E., Kim, J., & Kaslow, N. J. (2017). Child abuse—suicide resilience link in African American women: Interpersonal psychological mediators. Journal of aggression, maltreatment & trauma, 26(10), 1055-1071.
- Barkham, M., Hardy, G. E., & Startup, M. (1996). The IIP‐32: A short version of the Inventory of Interpersonal Problems. British Journal of Clinical Psychology, 35(1), 21-35
- Chen, R., Liu, J., Cao, X., Duan, S., Wen, S., Zhang, S., ... & Lu, J. (2020). The relationship between mobile phone use and suicide-related behaviours among adolescents: the mediating role of depression and interpersonal problems. Journal of affective disorders. 5(20),1-7.
- Coates, A. A., & Messman-Moore, T. L. (2014). A structural model of mechanisms predicting depressive symptoms in women following childhood psychological maltreatment. Child abuse & neglect, 38(1), 103-113.
- Di Stasio, M. R., Rinaldi, C., Sciaraffa, J., & Cheong, C. (2020). The Relationship Between Indirect Aggression and Loneliness for Emerging Adults: What Does Interpersonal Competence Have to Do with Wellbeing?. Alberta Journal of Educational Research, 66(1),1-5.
- Ditommaso, E., Brannen, C., & Best, L. A. (2004). Measurement and validity characteristics of the short version of the social and emotional loneliness scale for adults. Educational and Psychological Measurement, 64(1), 99-119
- Dolev-Amit, T., Eubanks, C. F., & Zilcha-Mano, S. (2020). A moderating factor for patients with vindictive interpersonal problems. Psychotherapy.2(20),1-6.
- English, D., Thompson, R., White, C. R., & Wilson, D. (2015). Why should child welfare pay more attention to emotional maltreatment?. Children and youth services review, 50(15), 53-63.
- Gerhart, J. I., Baker, C. N., Hoerger, M., & Ronan, G. F. (2014). Experiential avoidance and interpersonal problems: A moderated mediation model. Journal of Contextual Behavioral Science, 3(4), 291-298.
- Hacihasanoğlu R, Yildirim A & Karakurt P. Loneliness in elderly individuals, level of dependence in activities of daily living (ADL) and influential factors. Archives of gerontology and geriatrics,54(1), 61-66.
- Heinrich, L. M., & Gullone, E. (2006). The clinical significance of loneliness: A literature review. Clinical psychology review, 26(6), 695-718.
- Horowitz, L. M., Rosenberg, S. E., Baer, B. A., Ureño, G., & Villaseñor, V. S. (1988). Inventory of interpersonal problems: psychometric properties and clinical applications. Journal of consulting and clinical psychology, 56(6), 885
- Ishaq, G., Solomon, V., & Khan, O. (2017). Relationship between self-esteem and loneliness among university students living in hostels. IJRSP, 6(2), 21-7.
- Klein, J. P., Stahl, J., Hüppe, M., McCullough, J. P., Schramm, E., Ortel, D., ... & Schweiger, U. (2020). Do interpersonal fears mediate the association between childhood maltreatment and interpersonal skills deficits? A matched cross-sectional analysis. Psychotherapy research, 30(2), 267-278.
- Makarova, O. A., & Shagivaleeva, G. R. (2016). Affiliative and Communicative Personal Qualities and Loneliness of University Students. Journal of Organizational Culture, Communications and Conflict, 20(2), 198-204.
- Massura, C. E. (2013). Childhood emotional maltreatment and college student adjustment: The mediating role of perceived attachment security. (Doctoral dissertation, SAINT LOUIS UNIVERSITY).
- McCloskey, K. D., Cox, D. W., Ogrodniczuk, J. S., Laverdière, O., Joyce, A. S., & Kealy, D. (2020). Interpersonal problems and social dysfunction: Examining patients with avoidant and borderline personality disorder symptoms. Journal of Clinical Psychology,
- McCrory, E.J., & Viding, E. (2015). The theory of latent vulnerability: Reconceptualizing the link between childhood maltreatment and psychiatric disorder. Development and Psychopathology, 8(20),3-11.
- McEvoy, P. M., Burgess, M. M., & Nathan, P. (2013). The relationship between interpersonal problems, negative cognitions, and outcomes from cognitive behavioral group therapy for depression. Journal of Affective Disorders, 150(2), 266-275.
- Mills, P., Newman, E. F., Cossar, J., & Murray, G. (2015). Emotional maltreatment and disordered eating in adolescents: Testing the mediating role of emotion regulation. Child abuse & neglect, 39, 156-166.
- Mou, L., Lei, W., Chen, J., Zhang, R., Liu, K., & Liang, X. (2019). Mediating effect of interpersonal relations on negative emotions and dysmenorrhea in female adolescents. General psychiatry, 32(1),1-6.
- Qualter, P., Brown, S. L., Rotenberg, K. J., Vanhalst, J., Harris, R. A., Goossens, L., ... & Munn, P. (2013). Trajectories of loneliness during childhood and adolescence: Predictors and health outcomes. Journal of Adolescence, 36(6), 1283-1293.
- Schiau, I. (2016). Humor, Loneliness and Interpersonal Communication: A Quantitative Study of Romanian Older Adults. Revista Română de Comunicare şi Relaţii Publice, 18(1), 89-106.
- Simcharoen, S., Pinyopornpanish, M., Haoprom, P., Kuntawong, P., Wongpakaran, N., & Wongpakaran, T. (2018). Prevalence, associated factors and impact of loneliness and interpersonal problems on internet addiction: A study in Chiang Mai medical students. Asian Journal of Psychiatry, 31, 2-7.
- Smith, N. B., Monteith, L. L., Rozek, D. C., & Meuret, A. E. (2018). Childhood abuse, the interpersonal–psychological theory of suicide, and the mediating role of depression. Suicide and Life‐Threatening Behavior, 48(5), 559-569.
- Teicher, M. H., & Samson, J. A. (2013). Childhood maltreatment and psychopathology: A case for ecophenotypic variants as clinically and neurobiologically distinct subtypes. American journal of psychiatry, 170(10), 1114-1133
- Tian, Y., Chen, P., Meng, W., Zhan, X., Wang, J., Wang, P., & GAO, F. (2019). Associations among shyness, interpersonal relationships, and loneliness in college freshmen: A longitudinal cross‐lagged analysis. Scandinavian journal of psychology, 60(6), 637-645.
- White, C. R., English, D., Thompson, R., & Roberts, Y. H. (2016). Youth self-report of emotional maltreatment: Concordance with official reports and relation to outcomes. Children and youth services review, 62, 111-121.
- Wright, A. G., Scott, L. N., Stepp, S. D., Hallquist, M. N., & Pilkonis, P. A. (2015). Personality pathology and interpersonal problem stability. Journal of personality disorders, 29(5), 684-706.
- Zhang, B., Gao, Q., Fokkema, M., Alterman, V., & Liu, Q. (2015). Adolescent interpersonal relationships, social support and loneliness in high schools: Mediation effect and gender differences. Social science research, 53(15), 104-117.
)