نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 روانشناسی،دانشگاه پیام نور جوانرود،کرمانشاه،ایران

2 روانشناسی،دانشگاه پیام نور تهران جنوب،تهران،ایران

3 گروه روانشناسی - دانشگاه رازی- کرمانشاه - ایران

چکیده

مقدمه: استفاده از اینترنت و شبکه ­های اجتماعی بخش جدایی­ن اپذیر از زندگی ما است، با این حال استفاده بیش از حد از آن­ها پیامدهای روانشناختی و اجتماعی زیادی به­ همراه دارد. این پژوهش با هدف الگویی ساختاری سبک­های دلبستگی، سه گانه تاریک شخصیت، حساسیت به طرد شدن با اعتیاد به شبکه­ های اجتماعی با میانجی­گری مهارت­های ارتباطی در دانش ­آموزان انجام شد.
روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش­ آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان نورآباد (دلفان) در سال تحصیلی 1400 تشکیل می­دهند. نمونه پژوهش 400 نفر از دانش­آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان نورآباد (دلفان) بود که به روش نمونه­ گیری خوشه­ ای انتخاب شدند و به پرسشنامه­ های سبک­های دلبستگی هازن و شیور (1987)، سه گانه تاریک شخصیت جونز و پائلوس (2014)، پرسشنامه حساسیت به طرد دونی و فلدمن (1996)، پرسشنامه اعتیاد به شبکه­ های اجتماعی توتگون- یونال و دنیز (2015) و  مهارت­ های ارتباطی کروکوت (1996) به صورت آنلاین پاسخ دادند.
یافته­ ها: نتایج حاصل از مدل­یابی معادله ساختاری نشان داد که 32 درصد از واریانس مهارت­های ارتباطی توسط سبک­های دلبستگی، سه گانه تاریک شخصیت، حساسیت به طرد شدن و 41 درصد از واریانس اعتیاد به شبکه­ های اجتماعی توسط سبک­های دلبستگی، سه گانه تاریک شخصیت، حساسیت به طرد شدن و مهارت­های ارتباطی تبیین می­شود.
نتیجه­ گیری: به طور کلی، یافته‌ها نشان می‌دهند که تضعیف حساسیت طرد و افزایش مهارت­های ارتباطی را می‌توان در مطالعات آینده به عنوان عواملی برای اعتیاد به  شبکه‌های اجتماعی برای مطالعات پیشگیری یا مداخله در نظر گرفت.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Structural pattern of attachment styles, dark triad personality, sensitivity to rejection with social media addiction mediated by communication skills in students

نویسندگان [English]

  • hassan jozi 1
  • farzaneh ramezanpoor 2
  • mohammadjavad bagean koulemarz 3

1 Psychology, Payame Noor Javanroud University, Kermanshah, Iran

2 Psychology, Payame Noor University, South Tehran, Tehran, Iran

3 Department of Psychology- Razi University - Kermanshah.Iran

چکیده [English]

Introduction: Using the Internet and social networks is an integral part of our lives, however, excessive use of them has many psychological and social consequences. This study was conducted with the aim of a structural model of attachment styles, dark triad personality, and sensitivity to rejection with social media addiction mediated by communication skills in students.
 
Method: The research method is descriptive-correlational modeling of structural equations. The statistical population of this study consists of all high school students in Nurabad (Delfan) in the academic year 1400, from which a sample of 400 high school students; was selected by cluster sampling method. They completed the online version of the Attachment Style Questionnaire (Hazen and Shiver 1987), Dark Triad Personality Questionnaire (Jones and Paulus 2014), Social Network Addiction Questionnaire (Tutgun-Ünal and Deniz 2015), and Korkut’s (1996) Communication Skills Questionnaire. They also responded to the Sensitivity to Rejection Scale (Dooney and Feldman 1996).
 
Results: The results of structural equation modeling showed that attachment styles, dark personality triads, and rejection sensitivity account for 32% of the variance of communication skills. Also, social media addiction explains 41% of the variance of attachment styles, dark triad personality, Sensitivity to rejection, and communication skills.
 
Conclusion: Overall, the findings suggest that weakening rejection sensitivity, and enhancing Communication skills can be considered in future studies as contributors to social networking sites addiction for prevention or intervention studies.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • attachment styles
  • dark triad personality
  • sensitivity to rejection
  • social media addiction
  • communication skills
  • students

مقدمه

در عصر حاضر، شبکه­های اجتماعی مجازی[1] نقش بسیار مهمی در روابط مردم سرتاسر جهان ایفا می­کنند؛ به­گونه­ای که به جزئی جدایی ناپذیر از زندگی بیشتر مردم تبدیل شده­اند (دمیرچی اوغلو و گانشی گاسی[2]، 2021). چولیز و مارکو[3] (2012) بیان می­کنند که شبکه­های اجتماعی، ابزارهایی هستند که بیشتر توسط نوجوانان و جوانان مورد استفاده قرار می­گیرند؛ چرا که آن­ها از این طریق می­توانند دایره دوستان خود را گسترش دهند و با برقراری ارتباط با دیگران، تجربیات و اطلاعاتشان را به اشتراک بگذارند (حائری، بشردوست و صابری، 1400). این ویژگی­ها، شبکه­های اجتماعی را به­عنوان ابزاری ضروری برقراری تعاملات تبدیل کرده است؛ جایی که کاربران می­توانند صفحه شخصی داشته باشند، پروفایلی به­منظور بارگذاری عکس­ها ایجاد کنند، در مورد خودشان و مخاطبین نظر دهند و در مورد منافع و علائقشان صحبت کنند و تجربیات و اطلاعاتشان را به اشتراک بگذارند (کاربونل[4]، 2014؛ اندرسن و همکاران، 2017) در واقع شبکه­های اجتماعی فواید زیادی را به­عنوان وسیله­ای برای انتشار سریع و گسترده اطلاعات دارند. شبکه­های اجتماعی دسترسی سریع به داده­های خبری در مقیاس بزرگ، گاه حتی قبل از رسانه­های جمعی را ارائه می­دهند. همچنین به­عنوان واسطه­ای برای دستیابی جمعی به یک هدف اجتماعی عمل می­کنند (زو و وو[5]، 2020). تعداد کاربران سایت­های شبکه­ای اجتماعی در سراسر جهان در سال 2017 حدود 46/2 میلیارد نفر بوده است و برآورد می­شود که تا پایان سال 2021 حدود 09/3 میلیارد کاربر شبکه­های اجتماعی در سراسر جهان وجود داشته باشد؛ که با وجود همه­گیری کووید 19 در جدیدترین پژوهش­ها میزان استفاده از شبکه­های اجتماعی در سال 2021 به 2/4 میلیارد نفر رسیده است (استی­ستا[6]، 2020؛ ژاو[7]، 2021). اگرچه شبکه­های اجتماعی مزایای بسیاری برای کاربران خود به همراه داشته است اما نگرانی­هایی در مورد پیامدهایی نامطلوب احتمالی استفاده مکرر از شبکه­های اجتماعی مطرح شده است (مولر[8] و همکاران، 2016). استفاده و زمان بیش از حد نقش تعیین کنننده­ای در اعتیاد به شبکه­های اجتماعی ایفا می­کند (برایلوسکیا، مارگراف و گولنر[9]، 2019). استفاده اجباری و بیش­ازحد شبکه­های اجتماعی آنلاین به عنوان یک اعتیاد رفتاری مفهوم سازی شده است (اندرسن و پالسن[10]، 2014). اعتیاد به شبکه­های اجتماعی[11](SAM) به عنوان ناتوانی در کنترل استفاده از شبکه­های اجتماعی به اندازه­ای که در زندگی اجتماعی و تحصیلی افراد  اختلال ایجاد کند، تعریف می­شود (رایان[12] و همکاران، 2014؛ دمیرچی اوغلو و گانشی گاسی، 2021). در تعریفی دیگر اندرسن (2015) اعتیاد به شبکه­های اجتماعی را به عنوان نگرانی بیش از حد در مورد شبکه­های اجتماعی، انگیزه قوی برای ورود یا استفاده از شبکه­های اجتماعی و اختصاص دادن زمان و تلاش فراوان برای استفاده از شبکه­های اجتماعی که منجر به اختلال در فعالیت­های اجتماعی، مطالعه/ شغل، روابط بین­فردی و یا بهزیستی روانشناختی شود. اگرچه جوانان سنین 18 تا 24 ساله کاربران اصلی شبکه­های اجتماعی هستند، اما کودکان و نوجوانان به­طور فزاینده­ای فناوری­های جدید را در زندگی روزمرۀ خود وارد کرده­اند (لیوانگ و زانگ[13]، 2017). نوجوانی به­ویژه یک دورۀ آسیب­پذیر از تغییرات است و نوجوانان در نتیجه استفاده روزانه از شبکه­های اجتماعی در معرض خطر بروز علائم ناشی از اعتیاد قرار دارند (کوس و گریفیتس[14]، 2017) و پژوهش­های اخیر شیوع 2/4 درصدی اعتیاد به شبکه­های اجتماعی را در بین نوجوانان برآورد کرده­اند (بانیا[15] و همکاران، 2017؛ کاسل و بانچی[16]، 2020). اعتیاد به شبکه­های اجتماعی می­تواند آسیب­های فرهنگی و اجتماعی، اقتصادی و روانشناختی به دنبال داشته باشد. یکی از عواملی که نقش مهمی در تبیین وابستگی به شبکه­های اجتماعی دارد، سبک­های دلبستگی است (دی­آرینزو، بورسیر و گریفتیس[17]، 2019).

سبک­های دلبستگی نقش مهمی در تبیین وابستگی به شبکه­های اجتماعی مجازی دارد (دی آرینزو و همکاران، 2019). بـر اسـاس دیـدگاه بالبـی، دلبسـتگی از طریـق روابـط اولیـه شـناختی بـا مراقبـت­کننـدگان نـوزادان شـکل مـی­گیـرد کـه بـا توانایـی فـرد بـرای اسـتنباط رفتـار مراقبیـن در سـال­های اولیـه زندگـی فـرد بـه نیازهایشـان رابطـه دارد (گرانگویست، میکلولینسر و شیور[18]، 2020). نظام دلبستگی، ساختار سازمان یافته­ای است که مجموعۀ پیچیده هیجان­ها، رفتارها و شناخت­هایی را که برای حفظ راحتی و احساس ایمنی شکل می­دهد، توصیف می­کند (میکولینسر و شیور، 2011). در زندگی انسان دلبستگی تجربه بسیار مهمی می­باشد و رابطه والدین با فرزندان تأثیر مهمی بر زندگی شخصی و روابط آینده او به ویژه ارتباطش با دیگران دارد (یان هوا، کیو، ژنگ- یان، هیورانگ و وی­پینگ[19]، 2012). بـر اسـاس نتایـج یـک پژوهـش، نوجوانانـی کـه از دلبسـتگی ناایمـن رنـج مــی­برنــد، در هنــگام اســتفاده از شــبکه­های اجتماعــی مجــازی افـراط بیشـتری کـرده و وابسـتگی در آنهـا بـه فضـای مجـازی شـدت بیشـتری دارد (مارینو[20] و همکاران، 2019). همچنیـن دارا بـودن سـبک دلبسـتگی ناایمــن افــراد بــه ســمت وابســتگی بــه شــبکه­هــای اجتماعــی مجــازی ســوق می­دهــد و ایــن افــراد بــه دلیــل ناایمــن بــودن ســبک دلبســتگی­شــان بــرای کاهــش افســردگی و اضطــراب خـود و بهبـود بهزیسـتی روانشـناختی خـود وابسـتگی بیشـتری به شـبکه­های اجتماعـی مجـازی دارنـد (بریزان، کریشنا، آگرووال و گاچور[21]، 2020). دی آرینزو و همکاران (2019) در یک مطالعه­ای با عنوان مروری بر ادبیات سیستماتیک اعتیاد به شبکه­های اجتماعی و سبک­های دلبستگی یافته‌ها نشان می‌دهد افرادی که سبک دلبستگی ناایمن دارند از شبکه­های اجتماعی به عنوان ابزاری برای کاهش تنهایی و جبران محبتی که در اطرافیان (مانند خانواده و همسالان) کم است، استفاده می‌کنند.

آن دسته از جنبه‌های تاریک شخصیت که در دهه اخیر در کانون توجه تجربی و پژوهشی بوده‌اند، شامل صفات سه‌گانه تاریک[22] می‌شوند که متشکل از سه صفت شخصیتی خودشیفتگی[23]، جامعه‌ستیزی[24] و ماکیاولیسم[25] است (یوسفی و پیری، 2016). پائلوس [26]‍‍ و ویلیامز (2002) که اصطلاح صفات سه‌گانه تاریک شخصیت را ابداع و مطرح کردند، شباهت‌ها و تفاوت‌ها بین صفات سه‌گانه تاریک شخصیت را گسترش دادند. اولین مؤلفه از صفات سه‌گانه تاریک شخصیت، خودشیفتگی است که به احساسات مبالغه‌آمیز بزرگ‌منشی، غرور، غرق‌شدن در خود و محق‌بودن اشاره دارد. خودشیفتگی در جنبه‌های مختلف عملکرد بین‌فردی تداخل ایجاد می‌کند، چون دیگران از گرایش‌های استثمارگرانه، خودمحوری و بزرگ‌منشی فرد خودشیفته به ستوه می‌آیند (زیگر- هیل و مارکوس[27]، 2016) جامعه‌ستیزی، نحس‌ترین صفت در مجموعه صفات سه‌گانه تاریک است (روتمن و کولار[28]، 2013) و با ویژگی‌هایی مانند تکانشگری، هیجان‌طلبی، سنگ‌دلی، گستاخی و پرخاشگری بین‌فردی مشخص می‌شود (پاتریک، فوولس و گروگر[29]، 2009). سومین مؤلفه صفات سه‌گانه تاریک شخصیت، اصطلاح ماکیاولیسم است که به احترام اندیشه‌های نیکولا ماکیاولی به این نام معروف شده است. ماکیاولیسم منعکس‌کننده جهت‌گیری به‌شدت خودخواهانه‌ای است که فرد تمایل دارد از هر راهی مانند فریب‌کاری، تقلب و بهره‌کشی به اهداف خود برسد (زیگر- هیل و مارکوس، 2016). نتایج مطالعه دمیرچی اوغلو و گانشی گاسی (2021) نشان می­دهد سه گانه تاریک شخصیت به خصوص جامعه­ستیزی رابطه مثبت و معنی‌دار با اعتیاد به شبکه­های اجتماعی دارد. همچنین حائری و همکاران (1400) در مطالعه­ای با هدف پیش­بینی اعتیاد به شبکه­های اجتماعی در دانش­آموزان نوجوان بر اساس افسردگی و شخصیت خودشیفته با در نظر گرفتن نقش میانجی­گری خودافشایی یافته­های پژوهش نشان داد که تأثیر معناداری بین افسردگی، شخصیت خودشیفته و خودافشایی با اعتیاد به شبکه­های اجتماعی وجود دارد. همچنین مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بوده و نتایج از نقش میانجیگری خودافشاگری در تأثیر شخصیت خودشیفته و خودافشایی و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی حمایت می­کنند.

عوامل متعددی می­تواند باعث وابستگی به شبکه­های اجتماعی در کاربران شود. یکی از این عوامل که نقش مهمی می­تواند در این وابستگی ایفا کند، حساسیت به طرد است (اوزدمیر و کوزوکو[30]، 2014). ادبیات حساسیت به­طرد نشان می­دهد که تجارب طرد، برخی از افراد را بیش از حد حساس می­کند تا تمایل به انتظار، درک و واکنش بیش از حدی به نشانه­های طرد شدن داشته باشند (دونی و فلمن[31]، 1996؛ لیسنیگ و مندل[32]، 2021). جوانانی که حساسیت بالایی به طرد شدن دارند، به دنبال طرد شدن ادراک شده و آشکار، پریشانی قابل توجهی را تجربه می­کنند (زیمر- گام بک و نسداله[33]، 2013). حساسیت به­طرد، به­عنوان تمایل به انتظار، حالت تدافعی داشتن، ادراک خیلی سریع و عکس­العمل­های خیلی شدید به طرد شدن بین­فردی تعریف می­شود (رومرو- کانیس[34] و همکاران، 2010؛ آنا و جانیان[35]، 2022). شناخت حساسیت نسبت به طرد در طول عمر نسبتاً پایدار است، اما مناسب بودن روابط با همسالان در نوجوانی، تجارب طرد شدن را به ویژه در این مرحله از رشد، مصیبت­بار و طاقت فرسا می­کند (مارستون، هیر و آلن[36]، 2010). در واقع، نوجوانان به دنبال نشانه­های طرد، واکنش هیجانی، فیزیولوژیکی و رفتاری شدیدتری از خود نشان می­دهند (سیلورس[37] و همکاران، 2012). بنابراین، بسیاری از محققان، نوجوانی را یک دوره حساس برای طرد می‌دانند، زیرا طرد شدن قوی‌ترین تأثیرات را بر خلق و خوی منفی و خودارزیابی، افزایش اضطراب، کاهش اعتماد به‌نفس، بهزیستی روانشناختی و اختلال در خودتنظیمی در این دوره از رشد دارد (بلک مور و میلس[38]، 2014). نتایج مطالعات نشان می­دهد که ناسازگاری، انزوا، از خودبیگانگی و نداشتن مهارت­های ارتباطی به همراه  طرد شدن با استفاده از شبکه­های اجتماعی در دوران نوجوانی مرتبط است (پرینشتاین و گیلتا[39]، 2016؛ رادولف، لانسفورد و رادگین[40]، 2016؛ لیسنیگ و مندل، 2021). نتایج پژوهش شان، ایشاک و لی[41] (2021) با هدف حساسیت به طرد شدن و سرمایه­های روانشناختی به عنوان میانجی بین سبک­های دلبستگی و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی دریافتند اثر مستقیم حساسیت به طرد شدن به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی مثبت و معنی­دار بود. اثر مستقیم سبک­های دلبستگی و سرمایه­های روانشناختی به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی منفی و معنی­دار بود. حساسیت به طرد شدن و سرمایه روانشناختی 11 درصد از واریانس بین سبک دلبستگی هراسان و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی حساسیت به طرد شدن و سرمایه روانشناختی 13 درصد از واریانس میانجی سبک دلبستگی پریشان و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی و حساسیت به طرد شدن و سرمایه روانشناختی 16 درصد از واریانس سبک دلبستگی اجتنابی و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی و حساسیت به طرد شدن و سرمایه روانشناختی 10 درصد از واریانس سبک دلبستگی ایمن و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی را تبیین کردند.

مهارت­های ارتباطی افراد یکی از متغیرهای روانشناختی است که سبک دلبستگی بر آن اثر مستقیمی دارد (سیسا، اریگو، پوگی و لیون[42]، 2020).  ارتباط در ساده­ترین شکل آن انتقال اطلاعات از فردی به فرد دیگر است. ارتباط تبادل حقایق، ایده ها، نظرات یا احساسات توسط دو یا چند نفر است (پرون[43] و همکاران، 2021). ارتباطات مجموع همه چیزهایی است که یک نفر زمانی انجام می­دهد که بخواهد در ذهن دیگری تفاهم ایجاد کند. در واقع ارتباط پل معناست. ارتباط شامل یک فرآیند منظم و مستمر از گفتن، شنیدن و درک کردن است (فرانکو، سورو و فریرا[44]، 2016). مهارتهای ارتباطی به رفتارهایی اطلاق می­شود که به فرد کمک می­کند عواطف و نیازمندی­های خود را به درستی بیان کند (میرزایی، واقعی و کوشان، 2010). آلیوستا، آکمانلار و گوکایا[45] (2019) در مطالعه­ای با هدف برسی رابطه بین مهارت­های ارتباطی و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی به این نتیجه دست یافتند که بین مهارت­های ارتباطی و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی رابطه منفی و ضعیفی وجود دارد. مهارت­های ارتباطی و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی بر اساس جنسیت تفاوتی وجود نداشت و پرکاربردترین رسانه اجتماعی در بین دانش­آموزان مقطع متوسطه اینستاگرام است. همچنین نتایج مطالعه اُلوو[46] و همکاران (2020) نشان داد که 1/38 درصداز دانش­آموزان از واتساپ، 6/28 درصد از فیس بوک، و 4/21 درصد از تویتر و 9/11 درصد از یوتیوب استفاده می­کنند. همچنین نتایج نشان داد که بین روابط بین مهارت­های ارتباطی و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی رابطه منفی و معنی­داری وجود دارد.

در مجموع با وجود شیوع همه­گیری کووید-19 استفاده نوجوانان و جوانان از گوشی­های هوشمند افزایش یافت همان­طور که نتایج پژوهش­ها نشان داد، اعتیاد به اینترنت و شبکه­های اجتماعی از مهمترین معضلات جمعیت نوجوان و جوان به شمار می­رود. بنابراین با وجود اینکه استفاده از شبکه­های اجتماعی با وجود مزایا و معایب آن، تحقیقات اندکی در خصوص پیشایندها و پیامدهای روانشناختی در این زمینه وجود دارد؛ شاید به­ این دلیل که پدیدۀ اجتماعی به­نسبت جدیدی است و فرصت محدودی برای تحقیق اکتشافی در این زمینه وجود داشته است. عدم توجه تحقیقات صورت گرفته به ساختار شخصیتی، ارتباط اولیه و مهارت­های ارتباطی ضرورت انجام این پژوهش را در زمان همه­گیری کووید- 19 با توجه به استفاده نوجوانان از شبکه­های مجازی دو چندان کرد. با این حال در چند سال اخیر تعداد پژوهشگرانی که چنین پژوهش­هایی را ترتیب داده­اند در حال رشد بوده است. در راستای تکمیل چنین یافته­هایی این پژوهش با هدف الگویی ساختاری سبک­های دلبستگی، سه گانه تاریک شخصیت، حساسیت به طرد شدن با اعتیاد به شبکه­های اجتماعی با میانجی­گری مهارت­های ارتباطی در دانش­آموزان انجام شد.

شکل 1. مدل مفهومی پژوهش

روش

روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع مدل­یابی معادله ساختاری[47] (SEM) به­طور خاص معادلات رگرسیون ساختاری (آمیخته­ای از تحلیل مسیر و تحلیل عاملی) بود (بایرن[48]، 2016). جامعه آماری این پژوهش را کلیه نوجوانان 14 تا 18 ساله شهرستان نورآباد (دلفان) که در سال تحصیلی 1400 در مقطع متوسطه مشغول به تحصیل می­باشند تشکیل می­دهند. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای 400 نفر از دانش­آموزان مقطع متوسطه انتخاب شدند. بدین صورت که در ابتدا از بین چهار جهت جغرافیایی (شمال، جنوب، شرق و غرب) دو جهت شمال و جنوب انتخاب شدند. در ادامه ضمن دریافت مجوزهای لازم از آموزش و پرورش شهرستان نورآباد (دلفان) از هر جهت دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد (کل مدارس انتخاب شده 4 مدرسه و از هر مدرسه نیز با هماهنگی دبیران و اشتراک پرسشنامه آنلاین در گروه کلاسی خود 100 دانش­آموز بود). ضمن دسترسی به مدارس با هماهنگی و کسب مجوزهای لازم از مسئولین از مدیران و دبیران درخواست شد تا لینک پرسشنامه آنلاین را در کلاس خود به اشتراک بگذارند. ملاک­های ورود شامل رضایت آگاهانه، دامنه­سنی 14 تا 18 سال همچنین ملاک­های خروج شامل بی­میلی شرکت در پژوهش و سابقه مصرف مواد (بر اساس پرونده دانش­آموزان) بود. در این پژوهش بر اساس فرمول سوپر[49] (2021) برای محاسبه حجم نمونه در مدل­یابی معادله ساختاری با اندازه اثر[50] 19/0، توان آزمون[51] 80/0، تعداد متغیرهای مکنون[52] 5، تعداد سؤالات پرسشنامه[53] (متغیر مشاهده­پذیر) 147 و میزان خطای 05/0 حداقل نمونه 100 و حداکثر آن 1000 برآورد شد.  که در این پژوهش 400 داده جمع­آوری شد.

 

 

 

ابزارهای پژوهش

الف- مقیاس دلبستگی بزرگسالان تجدیدنظر شده[54] کولینز و رید[55] (1990): این مقیاس توسط کولینز و رید (1990) با 18 عبارت  طراحی شد که سه سبک دلبستگی ایمن[56] (شامل عبارت­های 6، 1، 8، 13، 12 و 17) سبک دلبستگی اجتنابی[57] ( شامل عبارت­های 5، 2، 16، 14، 7 و 18) و سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی[58]  ( شامل عبارت­های 4، 3، 9، 10، 11 و 15) را در یک طیف لیکرت 5 درجه­ای از «به‌هیچ‌وجه با خصوصیات من تطابق ندارد= صفر» تا «کاملاً با خصوصیات من تطابق دارد= 4» مورد ارزیابی قرار می­دهد. شش عبارت هر عامل با هم جمع شده و نمره هر عامل به دست می­آید. حداقل نمره در هر خرده مقیاس صفر و حداکثر نمره 24 می­باشد. نمره بالاتر در عامل سبک دلبستگی ایمن نشان دهنده امنیت، اعتماد و آرامش و نمره بالاتر در عامل­های دلبستگی ناایمن دوسوگرا/ اضطرابی و اجتنابی نشان دهنده بی­نظمی، طغیان­های عاطفی، نگران و مضطرب است. حداقل نمره برای هر یک از سبک­های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا/ اضطرابی 0 و حداکثر آن 24 است. کولینز و رید (1990) در دو پژوهش بر روی دانشجویان جنوب کالیفرنیای آمریکا روایی سازه به روش تحلیل عاملی تأییدی «مقیاس دلبستگی بزرگسالان تجدیدنظر شده»، روی 130 تن از دانشجویان  و روایی همگرا را روی 100 تن از دانشجویان  انجام دادند. یافته­های حاصل 3 عامل سبک دلبستگی ایمن، سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی را تأیید کردند. همچنین  پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای نمونه فوق به ترتیب برای سبک دلبستگی اجتنابی 82/0 سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی 80/0 و سبک دلبستگی ایمن 85/0 گزارش کردند. در مطالعه پاکدامن در سال 1380 بر روی 100 تن (50 دختر و 50 پسر) از دانش­آموزان کلاس دوم دبیرستان شهر تهران میزان اعتبار آزمون با استفاده از آزمون مجدد بصورت همبستگی بین این دو اجرا را برای دلبستگی ایمن 82/0، دلبستگی اجتنابی 80/0 و دوسوگرا/ اضطرابی 83/0 گزارش کرد. همچنین ضریب آلفا کرونباخ  در نمونه دانش­آموزان کلاس دوم دبیرستان 79/0  و پاپایی به روش آزمون- باز آزمون مجدد با فاصله 2 هفته در یک نمونه از نوجوانان به ترتیب برای دلبستگی دوسوگرا / اضطرابی، اجتنابی و ایمن برابر 72/0، 56/0 و 37/0 و برای کل مقیاس 79/0 به دست آمد (پاکدامن، 1383). همسانی درونی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای سبک دلبستگی ایمن 78/0، سبک دلبستگی اجتنابی 74/0 و برای سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی 70/0 به دست آمد.

ب- مقیاس سه گانه تاریک کوتاه[59] (SD3): مقیاس صفات سه گانه تاریک توسط جونز و پائلوس (2014) تدوین شده است این مقیاس شامل 27 ماده و سه زیر مقیاس می­باشد. هر یک از سه زیر مقیاس این پرسشنامه نیز شامل 9 ماده است که به منظور ارزیابی سه صفت شخصیتی ماکیاولیسم (ماده­های 1 تا 9)، خودشیفته(ماده­های 10 تا 18) و سایکوپات (ماده­های 19 تا 27) به کار می­روند. ماده­های این مقیاس بر اساس میزان موافقت یا مخالفت شرکت کننده با سؤال­های مقیاس از طریق طیف لیکرت پنج درجه­ای 1 (کاملاً مخالفم) تا 5 (کاملاً موافقم) نمره­گذاری می­شود. دامنه­ی نمرات برای هر کدام از زیر مقیاس­ها از 5 تا 45 و برای کل پرسشنامه 27 تا 135 می­باشد. در پژوهش پائلوس و جونز (2011) دامنه ضرایب آلفای 68/0 تا 74/0 و همچنین همبستگی درونی 22/0 تا 40/0 برای زیر مقیاس­های این مقیاس به دست آمده است. این مقیاس بر روی چندین نمونه جمعیتی (768= N) اجرا و پایایی سنجی همتا نیز بر روی 65 دانشجو صورت پذیرفته است (پائلوس و جونز، 2014). در پایایی سنجی متقابل زیر مقیاس­ها ضرایب آلفای کرونباخ بین 70/0 تا 80/0 نشان داده­اند (جونز و پائلوس، 2011). ضریب بازآزمایی در بازه زمانی دو هفته 77/0 تا 84/0 گزارش شده است (پائلوس، نیومن و هر[60]، 2014). ویژگی­های روانسنجی این پرسشنامه در ایران توسط امیری و یعقوبی (1395) محاسبه شده است. تحلیل داده­های گردآوری شده نشان داد که این مقیاس از نظر پایایی دارای ضرایب آلفای 65/0 تا 82/0 در سه زیر مقیاس است، همچنین روایی همزمان آن با زیر مقیاس سایکوپات، خودشیفته از پرسشنامه چندمحوری میلون (MCMI)، زیر مقیاس­های تکانشگری توجهی، حرکتی و بی برنامگی مقیاس تکانشگری بارات (BIS) و پرسشنامه فرم کوتاه خودشیفته (NPI-16) به ترتیب 21/0، 31/0، 52/0، 33/0، 18/0 و 37/0 بدست آمد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی از ساختار سه عاملی مقیاس حمایت کرد. همسانی درونی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای صفت شخصیت ماکیاولیسم 79/0، خودشیفته 82/0، سایکوپات 74/0 و برای کل مقیاس 88/0 به دست آمد.

ج. مقیاس مهارت­های ارتباطی[61] (CSS): این مقیاس توسط کروکوت[62] (1996) برای درک اینکه افراد چگونه مهارت­های ارتباطی خود را ارزیابی می­کنند، تدوین شده است. این مقیاس در ابتدا برای دانش­آموزان دبیرستانی هنجاریابی شد و سپس فرم تجدید نظر شده آن بر روی دانشجویان رواسازی شد. این پرسشنامه دارای 25 سؤال و بر روی یک طیف لیکرت پنج درجه­ای نمره گذاری می­شود. پاسخ­ها از هرگز در مورد من صدق نمی­کند (1) تا کاملاً در مورد من صدق می­کند (5) نمره­گذاری می­شود. نمره پایین در این مقیاس به معنی مهارت­های ارتباطی ضعیف و نمره بالاتر به معنی مهارت­های ارتباط خوب در نظر گرفته می­شود. حداقل نمرات 25 و حداکثر 125 است (کروکوت، 1996). ضریب همسانی درونی مقیاس مهارت­های ارتباطی در مطالعه کروکوت (1996) 80/0 و ضریب پایایی به روش آزمون بازآزمون 76/0 به دست آمد. در پژوهش حاضر ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه مهارت­های ارتباطی 78/0 به دست آمد.

د- مقیاس حساسیت به طرد[63]: برای سنجش حساسیت به طرد از مقیاس حساسیت به طرد داونی و فلدمن (1996) که شامل 18 سؤال دو قسمتی است استفاده شد. قسمت اول این سؤالات میزان اضطراب افراد و قسمت دوم میزان دریافت پاسخ مثبت را می­سنجد. قسمت اول این سؤالات بر روی طیف لیکرت 6 درجه­ای از «اصلاً نگران نیستم = 1» تا «خیلی نگرانم = 6» نمره­گذاری می­شود. دامنه نمرات این مقیاس از 18 تا 108 است که نمرات بالاتر نشان دهنده میزان اضطراب بیشتر و نمره کمتر نشان دهنده میزان اضطراب پایین­تر است. قسمت دوم این سؤالات میزان دریافت پاسخ مثبت را می­سنجد که بر روی یک طیف 6 درجه­ای از «احتمال خیلی کمی دارد = 1» تا «احتمال خیلی زیادی دارد = 6» نمره­گذاری می­شود. دامنه نمرات آن از 18 تا 108 است که نمرات بیشتر در این سؤالات به منزله دریافت پاسخ مثبت بیشتر و نمرات کمتر در این سؤالات به منزله دریافت پاسخ مثبت کمتر نیز است. طبق تحقیقات داونی و فلدمن (1996) ثبات درونی آزمون 81/0 برآورد شده است. همچنین ضریب پایایی این آزمون در حد 83/0 است. خوشکام، بهرامی، رحمت­اللهی و نجارپوریان (1393) ضریب پایایی این پرسشنامه را با روش آلفای کرونباخ 83/0 گزارش کردند. همسانی درونی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 80/0 به دست آمد.

ه- مقیاس اعتیاد به شبکه­های اجتماعی[64]: اعتیاد به شبکه­های اجتماعی توسط مقیاس توتگان- اونل و دنیز[65] (2015) اندازه­گیری شد. این مقیاس شامل 41 سؤال که نحوه پاسخگویی به آن در یک طیف لیکرت پنج درجه­ای از «هرگز = 1» تا «همیشه = 5» نمره­گذاری می­شود. این مقیاس دارای 4 خرده مقیاس مشغله[66]، تعدیل خلق[67]، عود[68]، تعارض/ مشکلات[69] است. حداقل نمره در این مقیاس 41 و حداکثر نمره 205 است. نمرات بالاتر نشان دهنده اعتیاد به شبکه­های اجتماعی است. خرده مقیاس مشغله یا اشتغال دارای 12 سؤال که از جمله نمونه سؤالات این خرده مقیاس «وقتی به اینترنت وصل نیستم به شدت به آنلاین شدن برای شبکه­های اجتماعی فکر می­کنم» می­باشد، خرده مقیاس تعدیل خلق دارای 5 سؤال که از جمله نمونه سؤالات این خرده مقیاس «من ترجیح می‌دهم زمانی را در رسانه‌های اجتماعی صرف کنم تا از شر افکار منفی زندگیم خلاص شوم» می­باشد،  خرده مقیاس عود دارای 5 سؤال و از جمله سؤالات این خرده مقیاس می­توان به «تمام تلاشم را می­کنم تا زمان کمتری را در شبکه­های اجتماعی صرف کنم، اما من موفق نمی­شوم» است و در نهایت خرده مقیاس تعارض/ مشکلات شامل 19 سؤال است که از جمله سؤالات این خرده مقیاس می­توان به «استفاده از شبکه­های اجتماعی منجر به مشکلاتی در روابط من با افرادی می­شود که برای من مهم هستند» اشاره کرد. ضریب آلفای کرونباخ خرده مقیاس مشغله/ آشفتگی 92/0، تعدیل خلق 84/0، عود 87/0 و تعارض/ مشکلات 93/0 و برای کل مقیاس 96/0 به دست آمد است (دمیرچی اوغلو و همکاران، 2021). در پژوهش توتگان- اونل و دنیز (2015) این چهار عامل 316/59 درصد از واریانس کل پرسشنامه را تبیین کردند که نشان دهنده روایی سازه مطلوب این مقیاس است. در این پژوهش ضریب آلفای کرونباخ برای خرده مقیاس مشغله 88/0، تعدیل خلق 82/0، عود 74/0، تعارض/ مشکلات 89/0 و برای کل مقیاس 89/0 بدست آمد. همسانی درونی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای مشغله 78/0، تعدیل خلق 86/0، عود 77/0، تعارض/ مشکلات 76/0 و برای کل مقیاس 78/0 به دست آمد.

روش اجرا

 به منظور جمع‌آوری داده‌ها و اجرای پرسشنامه‌ها پس از اخذ مجوز و هماهنگی‌های لازم، با مسئولین آموزش و پرورش به صورت تصادفی دو جهت جغرافیایی شمال و جنوب انتخاب شدند؛ در ادامه از هر جهت جغرافیایی 2 مدرسه انتخاب شد در خصوص چگونگی پاسخگویی به پرسشنامه‌ها، هدف پژوهش و ضرورت همکاری صادقانه آن‌ها و عدم نیاز به ذکر نام و نام خانوادگی‌شان به دبیران توضیحات لازم ارائه شد؛ و لینک پرسشنامه‌ها در اختیار آن­ها قرار گرفت تا در کلاس­ها به اشتراک بگذارند. در نهایت داده­های جمع­آوری شده به کمک نرم افزار SPSS-26، آموس[70] (AMOS-22) و با استفاده از روش­های ضریب همبستگی پیرسون و مدل­یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

 

یافته­ها

جدول 1. میانگین و انحراف استاندارد متغیرهای پژوهش

متغیر

M

SD

چولگی

SD

کشیدگی

SD

کمینه

بیشینه

دلبستگی ایمن

47/15

44/4

44/1

148/0

74/2

297/0

4

22

دلبستگی اجتنابی

36/14

88/3

36/1

148/0

87/2

297/0

4

18

دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی

88/13

57/3

22/1

148/0

11/2

297/0

4

16

ماکیاولیسم

87/21

86/4

36/1

148/0

16/3

297/0

5

28

خودشیفته

55/23

02/5

148/0

148/0

489/0

297/0

7

30

سایکوپات

20/18

88/3

687/0

148/0

367/0-

297/0

5

24

سه گانه تاریک شخصیت

62/63

56/7

878/0

148/0

289/0

297/0

17

82

مهارت­های ارتباطی

36/59

74/9

890/0

148/0

354/0-

297/0

25

85

میزان اضطراب

46/54

32/8

631/0

148/0

651/0-

297/0

24

80

دریافت پاسخ مثبت

36/60

55/9

612/0

148/0

112/0-

297/0

26

86

حساسیت به­طرد

82/114

74/11

463/0

148/0

764/0-

297/0

50

166

مشغله

47/27

60/4

589/0

148/0

487/0

297/0

14

38

تعدیل خلق

63/14

24/3

057/0

148/0

857/0-

297/0

5

20

عود

40/12

41/2

09/1

148/0

158/0

297/0

5

17

تعارض/ مشکلات

19/47

36/7

478/0

148/0

978/0-

297/0

25

74

اعتیاد به شبکه­های اجتماعی

42/101

54/17

263/0

148/0

963/0-

297/0

49

149

 

همان­طور که در جدول 1 مشاهده می­شود میانگین (و انحراف استاندارد) و مفروضه نرمال بودن متغیرهای پژوهش آورده شده است. با توجه به جدول 1میانگین نمره سبک دلبستگی ایمن 47/15 (و 44/4)، دلبستگی اجتنابی 36/14 (و 88/3)، دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی 88/13 (و 57/3)، سه گانه تاریک شخصیت 62/63 (و 56/7)، مهارت­های ارتباطی 36/59 (و 74/9)، حساسیت به­طرد شدن 82/114 (و 74/11) و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی 42/101 (و 54/17) می­باشد. همچنین فرض نرمال بودن بر اساس دیدگاه کلاین (2016) با استفاده از آماره چولگی[71] و کشیدگی[72] بررسی شد با توجه به نتایج تخطی از مفروضه نرمال بودن در داده­های پژوهش حاضر قابل مشاهده نیست.

نتایج حاصل از نمودار جعبه‌ای[73] برای بررسی مفروضه داده­های پرت نشان داد که از بین 400 پرسشنامه­ای 8 داده در کرانه بالا و 7 داده در کرانه پایین قرار داشتند که در نهایت این 15 داده حذف شدند و تحلیل نهایی بر روی 385 پرسشنامه انجام شد. برای بررسی روابط خطی بین متغیرها از روش ترسیم نمودار پراکندگی[74] استفاده شود. نتایج حاصل از نمودار پراکندگی نشان داد که، رابطه بین متغیرها خطی است. برای بررسی عدم وجود هم­خطی چندگانه از آماره تحمل[75] و عامل افزایش واریانس[76] (VIF) استفاده شود. در پژوهش حاضر آماره­های تحمل و عامل افزایش واریانس برای هیچ­کدام از متغیرها به ترتیب از 1/0 کوچکتر و از 10 بزرگتر نبود. بنابراین، هم­خطی چندگانه در بین متغیرهای پیش­بین مشاهده نشد. نتایج حاصل از آزمون دوربین واتسون[77] (DW) روشی برای تشخیص همبستگی در باقی‌مانده‌های تحلیل مدل رگرسیونی نشان داد که دامنه نمرات این آزمون بین 1 تا 97/1 بود بنابراین مفروضه استقلال داده­ها به درستی رعایت شده است.

 

 

جدول 2. ماتریس ضریب همبستگی متغیرهای پژوهش

16

15

14

13

12

11

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

متغیر

                             

1

دلبستگی ایمن

1

                           

1

48/0-**

دلبستگی اجتنابی

2

                         

1

44/0**

51/0-**

دوسوگرا/ اضطرابی

3

                       

1

44/0**

38/0**

41/0-**

ماکیاولیسم

4

                     

1

48/0**

47/0**

40/0**

32/0-**

خودشیفته

5

                   

1

46/0**

42/0**

39/0**

37/0**

40/0-**

سایکوپات

6

                 

1

43/0**

51/0**

51/0**

37/0**

42/0**

39/0-**

سه گانه تاریک شخصیت

7

               

1

44/0-**

49/0**

39/0-**

37/0-**

36/0-**

37/0-**

38/0**

مهارت­های ارتباطی

8

             

1

37/0-**

28/0**

41/0-**

40/0**

33/0**

44/0**

41/0**

37/0-**

میزان اضطراب

9

           

1

38/0**

28/0-**

32/0**

30/0**

33/0**

40/0**

35/0**

33/0**

36/0-**

دریافت پاسخ مثبت

10

         

1

48/0**

33/0**

39/0-**

37/0**

33/0**

37/0**

34/0**

33/0**

42/0**

41/0-**

حساسیت به­طرد

11

       

1

42/0**

45/0**

41/0**

41/0-**

29/0**

37/0**

32/0**

32/0**

34/0**

39/0**

42/0-**

مشغله

12

     

1

51/0**

51/0**

39/0**

36/0**

39/0-**

31/0**

29/0**

36/0**

36/0**

37/0**

42/0**

47/0-**

تعدیل خلق

13

   

1

51/0**

48/0**

42/0**

38/0**

40/0**

41/0-**

22/0**

31/0**

35/0**

19/0*

31/0**

28/0**

36/0-**

عود

14

 

1

48/0**

62/0**

42/0**

39/0**

49/0**

39/0**

36/0-**

41/0**

39/0**

41/0**

37/0**

41/0**

36/0**

45/0-**

تعارض/ مشکلات

15

1

64/0**

52/0**

56/0**

47/0**

37/0**

41/0**

33/0**

42/0-**

35/0**

33/0**

43/0**

40/0**

38/0**

39/0**

42/0-**

اعتیاد به شبکه­های اجتماعی

16

** 001/0≥P، * 05/0≥P

 

 

 

جدول 3. شاخص های نیکویی برازش مدل پیشنهادی

شاخص­ها

نام شاخص

مدل پیشنهادی

برازش قابل قبول

شاخص­های برازش مطلق

χ²

468/389

بزرگتر از 5 درصد

GFI

90/0

9/0≤

 

AGFI

88/0

9/0≤

 

شاخص­های برازش تطبیقی

NNFI

89/0

9/0≤

NFI

90/0

9/0≤

 

CFI

91/0

9/0≤

 

RFI

88/0

9/0≤

IFI

90/0

0-1

 

شاخص­های برازش مقتصد

PNFI

68/0

5/0≤

RMSEA

05/0

01/0≥

 

CMIN/DF

089/3

مقدار بین 1 تا 3

 

               

همان طور که در جدول 3 مشاهده می­شود، شاخص های برازندگی در نتیجه آزمون  الگوی پیشنهادی آورده شده­اند. بنابراین با توجه به مطلوب بودن شاخص­های برازش مطلق، شاخص­های برازش تطبیقی و شاخص­های برازش مقتصد دست به اصلاح مدل نزدیم در نهایت مدل پیشنهادی از برازش مطلوب با داده­ها برخوردار بود. همان­طور که مشاهده می­شود در مدل تأییدی نهایی مقدار خی دو[78] (χ²) معنی دار شده است، اما از آنجا که در نمونه های بزرگ این شاخص به­طور معمول معنی دار است و نمی­توان آن را به عنوان ملاکی مطمئن در جهت بررسی برازش  الگوی پیشنهادی با داده­ها در نظر گرفت. همچنین، سایر شاخص های برازندگی، مانند نسبت مجذور خی به درجه آزادی (df /χ²)  با مقدار 089/3، شاخص برازندگی افزایشی[79] (IFI) با مقدار 90/0، شاخص برازندگی تطبیقی[80] (CFI) با مقدار 91/0، شاخص نیکوی برازش[81] (GFI) با مقدار 90/0، شاخص برازش هنجار شده یا شاخص توکر- لویس[82]  (89/0=NNFI)، شاخص نیکوی برازش تعدیل یافته[83] (88/0=AGFI)، شاخص برازندگی هنجار شده[84] (90/0=NFI) و ریشه میانگین مجذورات خطای تقریب[85] (RMSEA) با مقدار 05/0 حاکی از برازش مطلوب الگوی تأییدی نهایی با داده­ها است.

همانطور که در جدول 3 مشاهده می­شود بین سبک دلبستگی ایمن با سه­گانه تاریک شخصیت با ضریب همبستگی (001/0≥P، 39/0-=r)، حساسیت به طرد (001/0≥P، 41/0-=r) و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی(001/0≥P، 42/0-=r) رابطه منفی و معنی­داری و با مهارت­های ارتباطی (001/0≥P، 38/0=r) رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد. بین سبک دلبستگی اجتنابی با سه­گانه تاریک شخصیت با ضریب همبستگی (001/0≥P، 42/0=r)، حساسیت به طرد (001/0≥P، 42/0=r) و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی(001/0≥P، 39/0=r) رابطه مثبت و با مهارت­های ارتباطی (001/0≥P، 37/0-=r) رابطه منفی و معنی­داری وجود دارد. بین سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی با سه­گانه تاریک شخصیت با ضریب همبستگی (001/0≥P، 37/0=r)، حساسیت به طرد (001/0≥P، 33/0=r) و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی(001/0≥P، 38/0=r) رابطه مثبت و با مهارت­های ارتباطی (001/0≥P، 36/0-=r) رابطه منفی و معنی­داری وجود دارد. بین سه گانه تاریک شخصیت با مهارت­های ارتباطی (001/0≥P، 44/0-=r) رابطه منفی و معنی­دار و با حساسیت به طرد (001/0≥P، 37/0=r) و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی (001/0≥P، 35/0=r) رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد. همچنین بین مهارت­های ارتباطی با حساسیت به طرد (001/0≥P، 39/0-=r) و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی (001/0≥P، 42/0-=r) رابطه منفی و معنی­دار وجود دارد. در نهایت بین حساسیت به طرد با اعتیاد به شبکه­های اجتماعی با ضریب همبستگی رابطه مثبت و معنی­دار (001/0≥P، 37/0=r) وجود دارد.

شکل 2. برازش مدل نهایی پژوهش

نتایج شکل 2 نشان می­دهد که وزن رگرسیونی استاندارد مؤلفه­های مربوط به هر سازه (متغیر مشاهده­پذیر)  و سازه­های (مکنون) ارائه شده است. بر این اساس ضریب استاندارد و مستقیم سبک دلبستگی ایمن به مهارت­های ارتباطی (38/0= β)، سبک دلبستگی اجتنابی به مهارت­های ارتباطی (35/0-=β)، سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی (40/0-=β)، سه گانه تاریک شخصیت به مهارت­های ارتباطی (35/0=β) و حساسیت به­طرد به مهارت­های ارتباطی (37/0-=β)، مهارت­های ارتباطی به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی (41/0-=β)، سبک دلبستگی ایمن به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی (39/0-=β)، دلبستگی دوسوگرا اضطرابی به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی (31/0=β)، سه گانه تاریک شخصیت به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی (39/0=β) و حساسیت به طرد (36/0=β) می­باشد که همه مسیرهای استاندارد مستقیم به استثنایی مسیر دلبستگی اجتنابی به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی معنی­دار می­باشند (001/0≥P). با توجه به سطح خطای کمتر از 01/0≥P در رابطه با تمام متغیرها می­توان چنین برداشت کرد که تمام متغیرها در سطح معنی­دار 01/0≥P دارای ارزش بیشتر از صفر هستند. نتایج همچنین بیانگر آن است که 32 درصد از تغییرات مربوط به مهارت­های ارتباطی توسط سبک­های دلبستگی، سه گانه تاریک شخصیت و حساسیت به طرد تببین می­شود. بر این اساس حدود 41 درصد تغییرات مربوط به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی توسط سبک­های دلبستگی، سه گانه تاریک شخصیت، حساسیت به طرد و مهارت­های ارتباطی تببین می­­شود. ضرایب استاندارد غیرمستقیم و کل متغیرهای برونزاد، میانجی و درون­زاد در جدول 4 آمده است.

 

جدول 4. ضرایب استاندارد اثرات کل، مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای پژوهش

متغیر

اثر مستقیم

اثرغیرمستقیم

اثرات کل

دلبستگی ایمن <--- مهارت ارتباطی

382/0

-

382/0

دلبستگی اجتنابی <--- مهارت ارتباطی

353/0-

-

353/0-

دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی <--- مهارت ارتباطی

401/0-

-

401/0-

سه گانه تاریک شخصیت <--- مهارت ارتباطی

353/0-

-

353/0-

حساسیت به طرد <--- مهارت ارتباطی

374/0-

-

374/0-

مهارت ارتباطی <--- اعتیاد به شبکه­های اجتماعی

412/0-

-

412/0-

دلبستگی ایمن <--- اعتیاد به شبکه­های اجتماعی

392/0-

-

392/0-

دلبستگی اجتنابی <--- اعتیاد به شبکه­های اجتماعی

098/0

-

098/0

دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی <--- اعتیاد به شبکه­های اجتماعی

313/0

-

313/0

سه­گانه تاریک شخصیت <--- اعتیاد به شبکه­های اجتماعی

392/0

-

392/0

حساسیت به طرد <--- اعتیاد به شبکه­های اجتماعی

364/0

-

364/0

دلبستگی ایمن <--- مهارت ارتباطی<--- اعتیاد به شبکه اجتماعی

-

155/0-

537/0-

دلبستگی اجتنابی <--- مهارت ارتباطی<--- اعتیاد به شبکه اجتماعی

-

143/0

496/0

دلبستگی اضطرابی <--- مهارت ارتباطی<--- اعتیاد به شبکه اجتماعی

-

164/0

565/0

سه گانه تاریک <--- مهارت ارتباطی<--- اعتیاد به شبکه اجتماعی

-

143/0

496/0

حساسیت به طرد <--- مهارت ارتباطی<--- اعتیاد به شبکه اجتماعی

-

151/0

525/0

 

همان­طور که در جدول 4 مشاهده می­شود ضریب اثر غیرمستقیم و اثرات کل دلبستگی ایمن به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی از طریق مهارت ارتباطی 155/0- (و 537/0-)، دلبستگی اجتنابی به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی از طریق مهارت ارتباطی 143/0 (و 496/0)، دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی 164/0 (و 565/0)، سه گانه تاریک شخصیت به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی از طریق مهارت ارتباطی 143/0 (و 496/0) و حساسیت به طرد به اعتیاد به شبکه­های اجتماعی از طریق مهارت ارتباطی 151/0 (525/0) در سطح 01/0≥P معنی­دار هستند.

 

بحث و نتیجه­گیری

هدف این پژوهش بررسی الگوی ساختاری سبک­های دلبستگی، سه گانه تاریک شخصیت، حساسیت به طرد شدن با اعتیاد به شبکه­های اجتماعی با میانجی­گری مهارت­های ارتباطی در دانش­آموزان بود. نتایج حاصل از مدل­یابی معادله ساختاری نشان داد که سبک دلبستگی ایمن اثر مثبت و مستقیمی بر مهارت­های ارتباطی و اثر منفی بر اعتیاد به شبکه­های اجتماعی دارد. همچنین سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا اضطرابی اثر منفی و مستقیمی بر مهارت­های ارتباطی دارند و سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی اثر مثبت و مستقیمی بر اعتیاد به شبکه­های اجتماعی دارد. این یافته­ها با نتایج پژوهش­های دیگر برای مثال (دی آرینزو و همکاران، 2019؛ ایشاک و لی، 2021 و دمیرچی اوغلو و همکاران، 2021) همخوان است.

نتایج نشان داد که در بین سبک­های دلبستگی مورد بررسی، دلبستگی ایمن به طور منفی و دوسوگرا/ اضطرابی به طور مثبت و مستقیم با اعتیاد به شبکه­های اجتماعی مرتبط بودند. به نظر می رسد افراد دلبسته دوسوگرا/ اضطرابی، که تصوراتشان از خود و دیگران هر دو منفی است، از تعاملات رو در رو اجتناب می­کنند و نسبت به سایر سبک­های دلبستگی بیشتر در معرض خطر استفاده از شبکه­های اجتماعی هستند. افراد دارای این سبک دلبستگی احتمالاً عزت نفس پایینی دارند که ناشی از ارزیابی­های منفی از خود است، که ممکن است یکی از عواملی باشد که منجر به ترس از شکست یا طرد شدن در ارتباط مستقیم با دیگران می شود. در واقع دیدگاه منفی افراد با سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی نسبت به دیگران به احتمال زیاد عامل دیگری است که باعث می­شود آنها به راحتی با دیگران ارتباط برقرار نکنند، اطلاعات خود را افشاء نسازند و به دیگران در برقراری و حفظ روابط بی­اعتماد باشند از این رو، به نظر می­رسد هر دو بعد دیدگاه منفی نسبت به خود و دیگران  به طور مشترک مسئول تمایل افراد با سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی برای جبران کمبود خود در روابط بین­فردی از طریق کانال­های آنلاین و احتمال اعتیاد به شبکه­های اجتماعی است (دمیرچی اوغلو و همکاران، 2021).  

در تبیین دیگر این نتایج می­توان گفت، که افراد با سبک دلبستگی ایمن در حد اعتدال از فضای مجازی استفاده می­کنند و به آن وابستگی اعتیادگونه پیدا نمی­کنند. فردی که این توانمندی­ها را داشته باشد روابط رودررو و مستقیم را به وقت گذرانی در فضای مجازی و سرگرمی افراط گونه با آن ترجیح می­دهد. لذا منطقی است که دلبستگی ایمن اثر منفی مستقیم و غیرمستقیمی بر روی وابستگی به شبکه­های اجتماعی مجازی داشته باشد. در تبیین رابطه بین دلبستگی ناایمن دوسوگرای اضطرابی با وابستگی به شبکه­های اجتماعی مجازی می­توان گفت بر طبق نظریه دلبستگی اشخاص با دلبستگی ناایمن دوسوگرای اضطرابی و اجتنابی در روابط بین­فردی احساس ترس، بی­اعتمادی و عدم امنیت دارند. در نتیجه، برای این اشخاص اینترنت و شبکه­های اجتماعی مجازی می­تواند، مفری برای گریز از زندگی واقعی و ناکامی­ها باشد. این اشخاص، شبکه­های اجتماعی مجازی مانند اینستاگرام را راهی برای توجه، تأیید و اطمینان خاطر گرفتن از دیگران می­دانند. این افراد با توسل به جنبه­های اجتماعی فضای مجازی، از طریق در دسترس بودن آن و سهولت تعامل با دیگران، نیازهای روانی­شان به تأیید و ترس از طرد شدن را کاهش می­دهند. افراد دارای دلبستگی ناایمن اضطرابی و اجتنابی از طریق ارتباطات مجازی ممکن است بیشتر احساس کنند که مورد پذیرش دیگران هستند و به خاطر حضور آنهاست که آنها هم حضور دارند. همچنین افراد با دلبستگی ناایمن بیشتر احتمال دارد که از صمیمیت و وابستگی بترسند؛ این افراد الگوهای ذهنی منفی نسبت به دیگران دارند (عربی، باقری و میرهاشمی، 1400). در نتیجه افراد دارای سبک­های دلبستگی ناایمن از روابط رودررو، به­دلیل اینکه دیگران را غیرقابل اعتماد می­بینند، دوری کرده و احتمال بیشتری دارد که به روابط و زندگی مجازی که نیاز به سرمایه­گذاری عاطفی زیادی ندارد، متمایل شوند. چنین افرادی، به دلیل گرایش­شان به حفظ فاصله با دیگران، جذب گمنام بودن در شبکه­های اجتماعی مجازی می­شوند و از آنجا که خطر و مسئولیت کمتری در تعاملات مجازی وجود دارد، شبکه­های اجتماعی مجازی را برای تعاملات اجتماعی کمتر تهدید کننده می­بینند

یافته­های دیگر این پژوهش نشان داد که حساسیت به طرد اثر منفی و مستقیمی بر مهارت­های ارتباطی و اثر مثبت بر اعتیاد به شبکه­های اجتماعی دارد. همچنین حساسیت به طرد بر اعتیاد به شبکه­های اجتماعی از طریق مهارت­های ارتباطی اثر مثبت و غیرمستقیمی دارد. این یافته­ها با نتایج پژوهش­های دیگر برای مثال (ایشاک و لی، 2021 و دمیرچی اوغلو و همکاران، 2021) همخوان است. همچنین این یافته با مطالعه فراهانی و همکاران (2011) مبنی بر اینکه حساسیت به طرد رابطه مثبتی با استفاده از فیس بوک دارد، همخوان است.

جوانان دارای حساسیت­های بین­فردی ممکن است به رفتارها و انتقادات دیگران بیش­ازحد حساسیت نشان دهند؛ علاوه بر این، افراد دارای اضطراب اجتماعی و حساسیت بین­فردی ممکن است احساس بی­کفایتی و فقدان اعتمادبه­نفس برای برقراری و حفظ روابط اجتماعی را تجربه کنند (فراهانی و همکاران، 2011). اشتیاق به ایجاد تصوری مثبت در دیگران از خود، افراد دارای نگرانی بین­فردی و افرادی را که از تعاملات چهره به چهره اجتناب می­کنند، به­سمت شبکه­های اجتماعی هدایت می­کند. این افراد تمایل دارند که محیط­های مجازی کم­خطرتری را انتخاب نمایند که در آن بتوانند ارتباطات­شان را کنترل نمایند و این ارتباطات را به­صورت منفعلانه به کار برند (شلدون، 2008). بنابراین چنین استدلال می‌شود افرادی که به شدت به طرد شدن حساس هستند، بیشتر در رسانه‌های اجتماعی ارتباط برقرار می‌کنند، زیرا سرکوب کردن انتظار خود از طرد شدن و اضطراب تجربه شده مربوط به آن انتظارات در هنگام برقراری ارتباط از طریق شبکه­های اجتماعی برای آنها آسان‌تر از زندگی واقعی است (دمیرچی اوغلو و همکاران، 2021). در کنار این، محیط­های مجازی فرصتی در اختیار فرد دارای حساسیت به طرد قرار می­دهند تا او علائم اضطراب نظیر عرق کردن، لکنت زبان داشتن، لرزیدن، بی­قراری، نفس نفس زدن یا سرخ شدن در موقعیت­های اجتماعی را کنترل و پنهان نماید؛ به­همین دلیل، این افراد استفاده از شبکه­های اجتماعی را ترجیح می­دهند؛ زیرا آنها کنترل بیشتری بر موقعیت­هایی که در زندگی واقعی، آنها را مضطرب می­کند، دارند. افراد دارای اعتمادبه­نفس پایین ممکن است به­منظور فرار از ارزیابی­های منفی و استرس ناشی از روابط بین­فردی چهره به چهره، استفاده از شبکه­های اجتماعی را انتخاب نمایند (لی و چوانگ، 2014). آن­ها برقراری ارتباط اجتماعی آنلاین را انتخاب می­کنند؛ زیرا این نوع ارتباط باعث می­شود که احساس آرامش و اطمینان خاطر داشته باشند و کنترل بیشتری بر خودنمایش­دهی داشته باشند. به­طورکلی، سطوح حساسیت بین­فردی جوانان، به شکل مثبتی استفادۀ بیش از اندازۀ آن­ها از شبکه­های اجتماعی مجازی را پیش­بینی می­کند. این یافته­ها می­توانند با استفاده از نظریۀ جبران اجتماعی  توضیح داده شوند. براساس این نظریه، نوجوانان درونگرا و نوجوانانی که دارای حساسیت به طرد بالایی هستند، تمایل به استفادۀ بیش­ازحد از اینترنت دارند؛ زیرا آنها داشتن روابط اجتماعی آنلاین را بر شبکه­های اجتماعی آفلاین ترجیح می­دهند (اندرسن و همکاران، 2017).

از یافته­ها می­توان نتیجه گرفت که جوانانی که حسایت بالایی به طرد شدن دارند، اعتمادبه­نفس پایین و رفتارهای غیرقاطعانه دارند، مشکلاتی را در تعاملات چهره به چهره تجربه می­کنند؛ بنابراین، تلاش می­کنند که نیازهای برآورده نشده اجتماعی­شان نظیر تعلق­پذیری و خودنمایش­دهی را با استفاده از شبکه­های اجتماعی مجازی برآورده نمایند. مطالعات موجود بیان کرده­اند که شبکه­های اجتماعی مجازی راهی بی­زحمت و آسان برای برقراری و حفظ روابط بین­فردی در اختیار افرادی قرار می­دهد که در برقراری این روابط در زندگی واقعی مشکل دارند. اگرچه افراد دارای حساسیت بین­فردی، جبران نیازهای اجتماعی برآورده نشده­شان را از طریق محیط­های مجازی، به این دلیل که این شبکه­ها را تهدیدکننده نمی­دانند، ترجیح می­دهند؛ همچنین در توجیه یافته­های این پژوهش می­توان گفت که همان­طور که یافته­های پژوهش­های پیشین نشان داده­اند، افرادی که در برقراری روابط اجتماعی احساس نگرانی، اضطراب، ترس و تنهایی می­کنند، برای غلبه بر این احساسات به دنیای مجازی متوسل می­شوند (فراهانی و همکاران، 2011).

همچنین نتایج نشان داد که سه گانه تاریک شخصیت اثر منفی و مستقیمی بر مهارت­های ارتباطی و اثر مثبت بر اعتیاد به شبکه­های اجتماعی دارد. همچنین سه گانه تاریک شخصیت بر اعتیاد به شبکه­های اجتماعی از طریق مهارت­های ارتباطی اثر مثبت و غیرمستقیمی دارد. این یافته­ها با نتایج پژوهش­های دیگر برای مثال (حائری و همکاران، 1400؛ دمیرچی اوغلو وهمکاران، 2021) همخوان است. این نتایج با مطالعه سیاه و همکاران (2021) باهدف سه گانه تاریک شخصیت و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی در بین دانش­آموزان نقش میانجی راهبردهای مقابله­ای نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تنها صفت خودشیفتگی با اعتیاد به شبکه­های اجتماعی اثر مثبت داشت همچنین راهبردهای مقابله اجتنابی میانجی مؤثری بین سه گانه تاریک شخصیت و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی بود.

در تبیین این نتایج می­توان گفت که، افراد با صفات شخصیت تاریک از جمله صفت خودشیفته بر روی صمیمیت بین­فردی، گرمی و روابط یا دیگران و نتایج مثبت ناشی از رابطه بلندمدت متمرکز نیستند، در حالی­که هم در آغاز کردن روابط و هم در بهره­گیری از روابط برای شهرت و موفقیت و قرار گرفتن در شرایط عالی در کوتاه مدت بسیار ماهر هستند (هاگوس و همکاران، 2012). مهم­ترین مدل­های نظری خودشیفتگی در روان­شناسی اجتماعی و شخصیت، استفاده از روابط اجتماعی برای تنظیم عزت­نفس و خودپنداره است (کامبل، برونل و فینگل، 2006). این افراد اغلب از راهبردهای خودتنظیمی مانند مدیریت روابط و هویت­سازی استفاده می­کنند تا خودشان را ویژه، مهم و اثرگذار و موفق احساس کنند (جنکینس- گوارنیر، رایت و جانسون، 2013)؛ بنابراین افراد خودشیفته علاقه زیادی به ایجاد روابط و به­کارگیری ارتباطات اجتماعی با هدف تقویت خود مانند لاف زدن در مورد خود و عملکرد خود در مکان­های عمومی دارند (بافرید و کامبل، 2008) و شبکه­های اجتماعی مجازی به­عنوان خاک حاصلخیزی برای ترویج و ارتقای خود و عزت­نفسشان است؛ به عبارت دیگر، نمایش عمومی ارتباطات اجتماعی در شبکه­های اجتماعی مجازی به افراد این امکان را می­دهد شبکه­ها و تعاملات اجتماعی خود را مشاهده و پیمایش کنند که این امر باعث می­شود افراد خودشیفته با حفظ تعداد زیادی از دوستی­های سطحی و موقتی احساس محبوبیت کنند (بافرید و کمبل، 2008).

از سوی دیگر به­نظر می­رسد صفات ماکیاولیسم، جامعه­ستیزی و خودشیفتگی به عنوان صفات تاریک شخصیت در ویژگی­هایی مانند سبک اجتماعی بدخواهانه، نقض قوانین، ناسازگاری و احتمال ارتکاب رفتارهای ضد اجتماعی مشترک هستند و چنین الگوهای رفتاری با تأثیرگذاری بر روی ارتباطات در شبکه­های اجتماعی و ایجاد گرایش به سوء استفاده از دیگران، دست انداختن، خودنمایی کردن باعث می­شود که این افراد از شبکه­های اجتماعی به عنوان یک تقویت کننده رفتاری استفاده کنند لذا داشتن این خصوصیات در کنار بی­تفاوتی، سنگدلی، فقدان همدلی می­توان زمینه را برای حضور بیشتر در شبکه­های اجتماعی به جهت رفع نیازهای مرتبط با آسیب­رساندن و خودنمایی و خوب جلوه دادن با صفات شخصیت تشدید کند.  در واقع صفت ماکیاولیسم با ایجاد نگرش اجتماعی مبتنی بر نفع شخصی و خودمحوری فرد را در برابر گرایش به روش­های نامناسب برای دستیابی به اهداف در شبکه­های اجتماعی آسیب­پذیر کند و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی به عنوان نمونه­ای از سبک مقابله­ای ناکارآمد تحت تأثیر گرایش­های ماکیاولیستی قرار گیرد (وونگ و همکاران، 2020).

در نهایت این پژوهش نیز با محدودیت­هایی روبرو بوده است که بایستی در تعمیم نتایج لحاظ شود. پژوهش حاضر بر روی دانش­آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان نورآباد و در سال 1400 در زمان همه­گیری بیماری کووید- 19 انجام پذیرفته و تفاوت جنسیتی بررسی نگردیده، لذا در تعمیم نتایج به گستره‌های زمانی و جغرافیایی دیگر بایستی جانب احتیاط رعایت گردد. در پژوهش‌های آتی پیشنهاد می‌شود، مطالعات مشابه­ی بر روی جمعیت‌های متفاوت (در شهرهای مختلف) صورت گیرد و نتایج در دو جنس مقایسه شود تا نتایج قابلیت تعمیم‌پذیری بیشتری داشته باشند و نتایج آن با نتایج پژوهش حاضر مقایسه گردد. این پژوهش همبستگی بوده، بنابراین یافته‌ها نباید تفسیر علّی مشابه تحقیقات آزمایشی شود. همچنین در پژوهش حاضر از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده گردید که به عنوان یک روش تحلیل داده حتماً می‌بایست محدودیت‌های این روش را در نظر گرفت. در پایان پیشنهاد می­شود که در پژوهش­های آتی مطالعات مشابه­ای بر روی جمعیت‌های آماری متفاوت صورت گیرد تا نتایج قابلیت تعمیم‌پذیری بیشتری داشته باشد و نتایج آن با نتایج پژوهش حاضر مقایسه گردد، از مداخلات روانشناختی در پژوهش‌های مشابه استفاده گردد تا یافته‌های عینی‌تری حاصل شود ونقش متغیرهای میانجی مانند راهبردهای تنظیم هیجانی، عزت نفس، تحمل آشفتگی، نیازهای روانشناختی و ...، بر بررسی شود. همچنین پیشنهاد می‌شودکه در مطالعات آتی علاوه بر صفات تاریک شخصیت و سبک­های دلبستگی نقش سایر متغیرهای روانشناختی بر اعتیاد به شبکه­های اجتماعی بررسی گردد. بر اساس یافته­های حاصل از این پژوهش می­توان گفت اعتیاد به شبکه­های اجتماعی مجازی شیوع زیادی پیدا کرده است و برای پیشگیری از خطرات و عوارض آن به دست­اندرکاران مراکز مشاوره و نهادهای ذی نفع پیشنهاد می­شود به سبک­های دلبستگی، صفات شخصیت، حساسیت به­طرد ومهارت­های ارتباطی و توجه بیشتری کنند تا از خطرات اعتیاد به شبکه­های اجتماعی مجازی کاسته شود. همچنین پیشنهاد می­شود مطالعات بیشتری از نوع طولی و کیفی به­منظور آسیب­شناسی اعتیاد به شبکه­های اجتماعی صورت پذیرد و پژوهش­های بعدی بررسی رابطه نیازهای روان­شناختی بنیادین و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی را در چارچوب رابطۀ والد- فرزند و سبک­های هویتی مدنظر قرار دهند.

 

[1] . Virtual social networks

[2] . Demircioğlu, & Göncü Köse

[3] . Chóliz, & Marco

[4] . Carbonell

[5] . Xu, & Wu

[6] . Statista

[7] . Zhao

[8] . Muller

[9] . Brailovskaia, Margraf, & Köllner

[10] . Andreassen, & Pallesen

[11] . Social Media Addiction

[12] . Ryan

[13] . Leung, & Zhang

[14] . Kuss, & Griffiths

[15] . Bányai

[16] . Casale, & Banchi

[17] . D’Arienzo, Boursier, & Griffiths

[18] . Granqvist, Mikulincer, & Shaver

[19] . Yan-Hua, Xiu, Zheng-yan, Hui-rong, & Wei-ping

[20] . Marino

[21] . Berezan, Krishen, Agarwal, & Kachroo

[22] . Dark triad of personality

[23] . Narcissism

[24] . Psychopathy

[25] . Machiavellianism

[26] . Paulhus

[27] . Zeigler-Hill, & Marcus

[28] . Rauthmann, & Kolar

[29] . Patrick, Fowles, & Krueger

[30] . Özdemir, & Kuzucu

[31] . Downey & Feldman

[32] . Lesnick, & Mendle

[33] . Zimmer-Gembeck & Nesdale

[34] . Romero-Canyas

[35] . Anna, & Junyan

[36] . Marston, Hare & Allen

[37] . Silvers

[38] . Blakemore & Mills

[39] . Prinstein & Giletta

[40] . Rudolph, Lansford, & Rodkin

[41] . Shan, Ishak, & Li

[42] . Sessa, D’Errico, Poggi, & Leone

[43] . Perron

[44] . Franco, Severo, & Ferreira

[45] . Aliusta, Akmanlar, & Gokkaya

[46] . Olowo

[47] . Structural Equation Modeling (SEM)

[48] . Byrne

[49] . Soper

[50] . Anticipated Effect Size

[51] . Desired Statistical Power Level

[52] . Number of Latent Variables

[53] . Number of Observed Variables

[54] . Revised Adult Attachment Scale

[55] . Collins & Read

[56] . Secure Attachment

[57] . Avoidance

[58] . Ambivalent/Anxious

[59] . Dark Triad

[60] . Neumann, & Hare

[61] . Communication Skills Scale (CSS)

[62] . Korkut

[63] . Rejection sensitivity scale

[64] . Social Media Addiction Scale

[65] . Tutgun-Ünal, & Deniz

[66] . preoccupation

[67] . mood modification

[68] . relapse

[69] . conflict/problems

[70]  . Analysis of Moment Structures

[71].  Skewness 

[72] . kurtosis 

[73] . Boxplot

[74] . catter plot

[75] . tolerance

[76] . variance inflation factor (VIF)

[77]  . Durbin-Watson

[78] . Chi- Square

[79] . Incremental of Fit Index

[80] . Comparative of Fit Index

[81] . Goodness of Fit Index

[82] . Tucker - Lewis Index

[83] . Adjusted Goodness of Fit Index

[84]. Normal of Fit Index

[85].  Root Mean Square Error of Approximation

  • امیری، سهراب و یعقوبی، ابوالقاسم. (1395). ارزیابی ویژگی­های روان­سنجی مقیاس سه گانه تاریک شخصیت، پژوهش­های روان­شناسی بالینی و مشاوره، 6 (1)، 97-77.
  • پاکدامن، شهلا (1383) بررسی ارتباط بین دلبستگی و جامعه طلبی در نوجوانان. مجله علوم روان­شناختی، 47 (9)، 25ـ3.
  • حائری، هایده؛ بشردوست، سیمین و صابری، هائیده. (1400). پیش­بینی اعتیاد به شبکه­های اجتماعی در دانش­آموزان نوجوان بر اساس افسردگی و شخصیت خودشیفته با در نظر گرفتن نقش میانجیگری خودافشایی، دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 22 (1)، 17-29.
  • خوشکام، سمیرا؛ بهرامی، فاطمه؛ رحمت­الهی، فرحناز و نجارپوریان، سمانه. (1393). خصوصیات روانسنجی پرسشنامه حساسیت به طرد در دانشجویان. پژوهش­های روانشناختی، 17 (1)، 24-44.
  • عربی، پروین؛ باقری، نسرین و میرهاشمی، مالک. (1400). پیش­بینی وابستگی به شبکه­های مجازی بر اساس نارسایی هیجانی، سبک­های دلبستگی، بهزیستی روان­شناختی و احساس تنهایی. نشریه روان­پرستاری، 9 (1)، 76-67.
  • Aliusta, Z., Akmanlar, Z., Gokkaya, F. (2019). The relationship between communication skills and social media addiction among university students. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 20(1), 10.
  • Andreassen, C. S. (2015). Online social network site addiction: A comprehensive review. Current Addiction Reports, 2(2), 175–184.
  • Andreassen, C. S., Pallesen, S., & Griffiths, M. D. (2017). The relationship between addictive use of social media, narcissism, and selfesteem: Findings from a large national survey. Addictive Behaviors, 64, 287–293. 006.
  • Andreassen, C., & Pallesen, S. (2014). Social network site addiction-an
    Current Pharmaceutical Design, 20 (25), 4053–4061.
  • Anna, L. Junyan, Z. (2022). A Review on Rejection Sensitivity. Psychology of China,4(1), 82-91.
  • Bäck, E.A., Bäck, H., Fredén, A., & Gustafsson, N. (2019). A social safety net? Rejection sensitivity and political opinion sharing among young people in social media. New Media & Society, 21, 298 - 316.
  • Bányai, F., Zsila, Á., Király, O., Maraz, A., Elekes, Z., Gri_ths, M.D., & Demetrovics, Z. (2017). Problematic social media use: Results from a large-scale nationally representative adolescent sample. PLoS ONE, 12, 1–13.
  • Berezan, O., Krishen, A. S., Agarwal, S., Kachroo, P. (2020). Exploring loneliness and social networking: Recipes for hedonic well-being on Facebook. Journal of Business Research, 115 (1), 258-65.
  • Blakemore, S.-J., & Mills, K. L. (2014). Is adolescence a sensitive period for sociocultural processing? Annual Review of Psychology, 65(1), 187–207.
  • Brailovskaia, J., Margraf, J., & Köllner, V. (2019). Addicted to Facebook? Relationship between Facebook Addiction Disorder, duration of Facebook use and narcissism in an inpatient sample. Journal of Psychiatry Research, 273, 52– 57.
  • Buffardi, E. L., & Campbell, W. K. (2008). Narcissism and social networking web sites. Personality and Social Psychology Bulletin, 34, 1303– 1314.
  • Byrne, B.M. (2016). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming: (pp. 155–260). New York: Routledge.
  • Campbell, W. K., Brunell, A. B., & Finkel, E. J. (2006). Narcissism, interpersonal self-regulation, and romantic relationships: An agency model approach. In K. D. Vohs & E. J. Finkel (Eds.), Self and relationships: Connecting intrapersonal and interpersonal processes (pp. 57–83). New York, NY: Guilford Press.
  • Casale, S., & Banchi, V. (2020). Narcissism and problematic social media use: A systematic literature review. Addictive Behaviors Reports,11, 100252.
  • Chóliz, M., & Marco, C. (2012). Adicción a Internet y redes sociales: tratamien to psicológico. Madrid: Alianza Editorial.
  • Collins, N. L., Read, S. J. (1990). Adult attachment, working models, and relationship quality in dating couples. Journal of Personality and Social Psychology, 58 (4), 644-63.
  • D’Arienzo, M. C., Boursier, V, Griffiths, M. D. (2019). Addiction to social media and attachment styles: a systematic literature review. International Journal of Mental Health and Addiction, 17 (4), 1094-1118.
  • D’Arienzo, M. C., Boursier, V., Griffiths, M. D. (2019). Addiction to social media and attachment styles: a systematic literature review. International Journal of Mental Health and Addiction, 17(4), 1094-1118.
  • Demircioğlu, Z.I., Göncü Köse, A. (2021). Effects of attachment styles, dark triad, rejection sensitivity, and relationship satisfaction on social media addiction: A mediated model. Current Psychology,40, 414–428 (2021).
  • Downey, G., & Feldman, S. I. (1996). Implications of rejection sensitivity for intimate relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 70(6), 1327–1343.
  • Farahani, H. A., Aghamohamadi, S., Kazemi, Z., Bakhtiarvand, F., & Ansari, M. (2011). Examining the relationship between sensitivity to rejection and using Facebook in university students. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 28, 807–810.
  • Franco, C., Franco, R., Severo, M., Ferreira, M. A. (2016). A Brief Course on Clinical Communication Skills: A Multi- Centered Study. Acta Médica Portuguesa, 29, 809–18.
  • Granqvist, P., Mikulincer, M., Shaver, P. R. (2020). An attachment theory perspective on religion and spirituality. In The Science of Religion, Spirituality, and Existentialism (pp. 175-186). Academic Press. 2020.
  • Hughes, D. J., Rowe, M., Batey, M., & Lee, A. (2012). A tale of two sites: Twitter vs. Facebook and the personality predictors of social media usage. Computers in Human Behavior, 28(2), 561-569.
  • Jenkins-Guarnieri, M. A., Wright, S. L., & Johnson, B. D. (2013). The interrelationships among attachment style, personality traits, interpersonal competency, and Facebook use. Psychology of Popular Media Culture, 2(2), 117–131.
  • Jones, D. J., & Paulhus, D. L. (2014). Introducing the Short Dark Triad (SD3): A Brief Measure of Dark Personality Traits. Assessment, 21, 28-41.
  • Korkut, F. (1996). Developing communication skills assessment scale: reliability and validity studies. Journal of Psychological Counseling and Guidance, 2 (7), 18-23.
  • Kuss, D., J., & Griffiths, M. D. (2017). Social Networking Sites and addiction: Ten lessons learned. International Journal of Environmental Research and Public Health, 14(3), 311.
  • Lee, Z. Y., Cheung, C. M. (2014). Problematic use of social networking sites: The role of self-esteem. International Journal of Business and Information, 9,143-159.
  • Lesnick, J., and Mendle, J. (2021). Rejection sensitivity and negative urgency: A proposed framework of intersecting risk for peer stress. Developmental Review, 62, 100998.
  • Leung, L., & Zhang, R. (2017). Narcissism and social media use by children and adolescents. Data Analytics and Survey Research Centre, 47-64.
  • Marino, C., Marci, T., Ferrante, L., Altoè, G., Vieno, A., Simonelli, A., Caselli, G., Spada, M. M. (2019). Attachment and problematic Facebook use in adolescents: The mediating role of metacognitions. Journal of behavioral addictions, 8 (1), 63-78.
  • Marston, E. G., Hare, A., & Allen, J. P. (2010). Rejection sensitivity in late adolescence: Social and emotional sequelae. Journal of Research on Adolescence, 20(4), 959–982.
  • Mickolinser, W., & Shawer, B. (2011). Attachment theory: Developmental Psychology, 2, 99-121.
  • Mirzayi, O., Vaghei, S., Koushan, M. (2010). The effect of communicative skills on the perceived stress of nursing students. Journal of Sabzevar University of Medical Sciences, 17 (2), 88-95.
  • Muller, K. W., Dreier, M., Beutel, M. E., Duven, E., Giralt, S., & Wolfling, K. (2016). A hidden type of internet addiction? Intense and addictive use of social networking sites in adolescents. Computers in Human Behavior, 55, 172–177.
  • Olowo, B. F., Fashiku, C. O., Adebakin, A. B., & Ajadi, O. T. (2020). Social Media: A Modern Tool to Enhance Communication Skills of the Secondary School Principals in Ekiti State. International Journal of Education and Development using Information and Communication Technology (IJEDICT), 16 (2), 97-108.
  • Özdemir, Y.; Y. Kuzucu & Ş. A. K (2014). “Depression, Loneliness and Internet Addiction: How Important is Low Self-Control?”. Computers in Human Behavior, 34, 284-290.
  • Patrick, C. J., Fowles, D. C., Krueger, R. F. (2009). Triarchic conceptualization of psychopathy: Developmental origins of disinhibition, boldness, and meanness. Development and Psychopathology. 21(3), 913–38.
  • Paulhus, D. L., & Williams, K. M. (2002). The Dark Triad of personality: narcissism, Machiavellianism, and psychopathy. Journal of Research in Personality, 36, 556-563.
  • Paulhus, D. L., Neumann, C. S., & Hare, R. D. (2014). Manual for the Self-Report Psychopathy (SRP) scale. Toronto: Multi-Health Systems.
  • Perron, N. J., Pype, P., van Nuland, M., Bujnowska-Fedak, M. M., Dohms, M., Essers, G., Joakimsen, R., Tsimtsiou, Z., Kiessling, C. (2021). What do we know about written assessment of health professionals' communication skills? A scoping review. Patient Educ Couns, 15, S0738-3991(21)00620-0.
  • Prinstein, M. J., & Giletta, M. (2016). Peer relations and developmental psychopathology. In D. Cicchetti (Ed.), Developmental psychopathology: Theory and method (pp. 527–579). John Wiley & Sons, Inc.
  • Rauthmann JF, & Kolar GP. (2013). The perceived attractiveness and traits of the dark triad: Narcissists are perceived as hot, Machiavellians and psychopaths not. Personality and Individual Differences, 54(5), 582–6.
  • Romero-Canyas, R., Downey, G., Berenson, K., Ayduk, O., Kang, N. J. (2010). Rejection sensitivity and the rejection-hostility link in romantic relationships. Journal of Personality, 78(1), 119-148.
  • Rudolph, K. D., Lansford, J. E., & Rodkin, P. C. (2016). Interpersonal theories of psychopathology. In D. Cicchetti (Ed.), Developmental psychopathology (3rd ed., pp. 243–311). London: Wiley.
  • Ryan, T., Chester, A., Reece, J., & Xenos, S. (2014). The uses and abuses
    of Facebook: A review of Facebook addiction. Journal of Behavioral Addictions, 3(3), 133–148.
  • Sessa, I., D’Errico, F., Poggi, I., and Leone, G. (2020) Attachment Styles and Communication of Displeasing Truths. Psychology, 11, 1065.
  • Shan, H., Ishak, Z., and Li, J. (2021) Rejection Sensitivity and Psychological Capital as the Mediators Between Attachment Styles on Social Networking Sites Addiction. Front Education, 6, 586485.
  • Sheldon, P. (2008). The relationship between unwillingness-to-communicate and students’ Facebook use. Journal of Media Psychology, 20, 67–75.
  • Siah, P.C., Hue, J.Y., Wong, B.Z., & Goh, S.J. (2021). Dark Triad and Social Media Addiction among Undergraduates: Coping Strategy as a Mediator. Contemporary Educational Technology. 13(4), ep320,
  • Silvers, J. A., McRae, K., Gabrieli, J. D. E., Gross, J. J., Remy, K. A., & Ochsner, K. N. (2012). Age-related differences in emotional reactivity, regulation, and rejection sensitivity in adolescence. Emotion, 12(6), 1235–1247.
  • Soper, D.S. (2021). A-priori Sample Size Calculator for Structural Equation Models [Software]. Available from [https://www.danielsoper.com/statcalc].
  • Tutgun-Ünal, A., & Deniz, L. (2015). Development of the social media addiction scale. Online Academic Journal of Information Technology, 6(21), 52–70.
  • Wong, Bernie Zi Ru and Goh, Sin Jie and Hui, Jie Yeng (2020) Dark triad and social media addiction: the mediating roles of coping strategies.Final Year Project, UTAR.
  • Xu, W., & Wu, W. (2020). Rumor Blocking in Social Networks. In Optimal Social Influence (pp. 65-91). Springer, Cham.
  • Yan-Hua.D, Xiu.X, Zheng-yan.W, Hui-rong.L , Wei-ping.W (2012). Study of mother–infant attachment patterns and influence factors in Shanghai. Early Human Development, 88, 295–300.
  • Yousefi R, Piri F. (2016). [Psychometric properties of Persian version of dirty dozen scale (Persian)]. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 22(1), 67-76.
  • Zeigler-Hill, V., Marcus, D.K. (2016). The dark side of personality: Science and practice in social, personality, and clinical psychology. Washington D. C.: American Psychological Association.
  • Zhao, L. (2021). The impact of social media use types and social media addiction on subjective well-being of college students: A comparative analysis of addicted and non-addicted students. Computers in Human Behavior Reports, 4, 100122.
  • Zimmer-Gembeck, M. J., Nesdale, D., Fersterer, J., & Wilson, J. (2014). An experimental manipulation of rejection: Effects on children’s attitudes and mood depend on rejection sensitivity and relationship history. Australian Journal of Psychology, 66(1), 8–17.